Το μανιφέστο αποτελείται από την εισαγωγή και τέσσερα κεφάλαια. Η εισαγωγή ξεκινά με το διάσημο «''Ένα φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη: το φάντασμα του κομμουνισμού''» και δείχνει την αντιπαλότητα του κομουνισμού με τις τότε πολιτικές δυνάμεις. Το πρώτο κεφάλαιο ξεκινά με την γνωστή φράση «''Η ιστορία όλων των ως τώρα κοινωνιών είναι η ιστορία ταξικών αγώνων''»<refgroup="Σημ">Ή, ή ακριβέστερα, η γραφτή ιστορία. Το 1847 η προϊστορία της κοινωνίας, η κοινωνική οργάνωση που είχε προηγηθεί από κάθε γραφτή ιστορία, ήταν ακόμα σχεδόν άγνωστη. Τότε ο Χάξτχάουζεν ανακάλυψε την κοινή ιδιοκτησία της γης στη Ρωσία. Ο Μάουρερ απέδειξε ότι η κοινή ιδιοκτησία της γης αποτελεί την κοινωνική βάση απ' όπου προήλθαν ιστορικά όλες οι γερμανικές φυλές. Ύστερα ανακάλυψαν σιγά-σιγά ότι οι αγροτικές κοινότητες με την κοινή κατοχή της γης αποτελούσαν την πρωταρχική μορφή της κοινωνίας απ' τις Ινδίες ως την Ιρλανδία. Τέλος, η εσωτερική οργάνωση αυτής της πρωτόγονης κομμουνιστικής κοινωνίας αποκαλύφθηκε στην τυπική της μορφή με την ανακάλυψη του Μόργκαν που επιστέγασε όλο το έργο για την αληθινή φύση του γένους και τη θέση του μέσα στη φυλή. Με τη διάλυση αυτών των πρωταρχικών κοινοτήτων, αρχίζει ο χωρισμός της κοινωνίας σε ξεχωριστές και τελικά ανταγωνιζόμενες τάξεις. (Σημείωση του Ένγκελς στην αγγλική έκδοση του 1888 και στη γερμανική του 1890). Προσπάθησα να παρακολουθήσω την πορεία αυτής της διάλυσης στην Καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους, δεύτερη έκδοση, Στουτγάρδη 1886. (<ref>Σημείωση του Ένγκελς στην αγγλική έκδοση του 1888) https://www.marxists.org/ellinika/archive/marx/works/1848/com-man/bourprol.htm</ref> η οποία εντάσσεται στον [[ιστορικό υλισμό]]. Εξηγεί πως οι κοινωνίες μέχρι σήμερα είχαν την μορφή όπου μια μικρή ομάδα εξουσίαζε την μεγάλη πλειοψηφία. Η φεουδαρχική κοινωνία καταρρίφθηκε από την επαναστατικότητα και ριζοσπαστικότητα της αστικής τάξης. Ο Μαρξ προέβλεπε ότι η ίδια διαδικασία θα επαναληφθεί με τους προλετάριους αυτή την φορά να ανατρέπουν τους αστούς. Στο δεύτερο κεφάλαιο εξετάζεται η σχέση του κομμουνιστικού κόμματος με άλλα αστικά κόμματα, με τα οποία δεν πρέπει να απορρίπτει την συνεργασία, ωστόσο μόνο το κομμουνιστικό κόμμα εκφράζει τα συμφέροντα όλων των προλετάριων –και με σαφήνεια εξηγεί πως δεν πρέπει να τους διαχωρίζει αναλόγως της εθνικότητας τους. Στο τρίτο και τέταρτο κεφάλαιο εξηγεί τις διαφορές του κομμουνιστικού κόμματος με άλλα κόμματα όπως σοσιαλιστικά ή συντηρητικά. Κηρύσσει την πρόθεση για συμμαχία με τους [[Σοσιαλδημοκρατία|σοσιαλδημοκράτες]] και τονίζει πως ο στόχος τους δεν πρέπει να είναι η βελτίωση του συστήματος αλλά η ανατροπή του. Κλείνει, πάλι με μια πολύ γνωστή πλέον φράση, «''προλετάριοι όλου του κόσμου, ενωθείτε''».
