Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1905: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

 

Κύριο χαρακτηριστικό της προεκλογικής περιόδου ήταν η επίθεση που δέχτηκε το ''κόμμα'' του [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρου Ζαΐμη]] από τους πολιτικούς του αντιπάλους, αφού το θεωρούσαν σαν εμπόδιο στην ομαλή διακυβέρνηση της χώρας, ''«...γιατί η ύπαρξη τρίτου κόμματος ικανού να επηρεάσει την πλειοψηφία παρέλυε την πειθαρχία των κομμάτων και αύξανε την βουλιμία των προσωπικών απαιτήσεων των βουλευτών οι οποίοι όταν οι πλειοψηφίες είναι ασθενείς αισθάνονται ότι η τύχη της κυβερνήσεως εξαρτάται από την ατομική τους διάθεση. (...)»''<ref>Γ. Ασπρέας, σελ. 36</ref> Πραγματικά, ο προεκλογικός στόχος επετεύχθη, και μάλιστα υπέρ του Δηλιγιάννη, που κατέκτησε την [[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1904|Πρωθυπουργία για 5η]] αλλά και τελευταία φορά.<br />

Πρώτος σε ψήφους βουλευτής αναδείχτηκε ο [[Στέφανος Δραγούμης]] με 20.107 ψήφους, ακολουθούμενος από τον [[Νικόλαος Γουναράκης|Νικόλαο Γουναράκη]] (16.808) και τον [[Δημήτριος Ράλλης|Δημήτριο Ράλλη]] (16.734), όλοι τους βουλευτές [[Επαρχία Αττικής|Αττικής]].<ref>εφημερίδα "[[Σκριπ]]", φύλλο 22ας Φεβρουαρίου 1905, σελ.3</ref>