Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1915: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 47:
Δια σημερινής επιστολής υμών, ευηρεστήθητε να με πληροφορήσητε περί της αφίξεως εις Θεσσαλονίκην της πρώτης αποστολής γαλλικών στρατευμάτων και περί αποφάσεως ήν έλαβεν η Γαλλία και η Αγγλία όπως αποστείλωσι στρατεύματά των εις βοήθειαν της συμμάχου των Σερβίας συν τη προσθήκη ότι αι δυο Δυνάμεις έχουσι την πεποίθησιν ότι η Ελλάς δεν θέλει εναντιωθεί εις μέτρα ληφθέντα εν τω συμφερόντι της Σερβίας της οποίας είνε επίσης Σύμμαχος. Εις απάντησιν της επιστολής ταύτης, έχω την τιμήν να δηλώσω προς την Υμετέρα Εξοχότητα ότι η Βασιλική Κυβέρνησις, ούσα ουδετέρα εν τω Ευρωπαϊκώ πολέμω, δεν θα ηδύνατο νά έπιτρέψη τας σκοπουμένας ενεργείας, καθ' όσον αύται παραβιάζουσι την ουδετερότητα της Ελλάδος, η δε παραβίασις αύτη είναι τοσούτον μάλλον χαρακτηριστική όσον προέρχεται εκ δυο Μεγάλων Δυνάμεων εμπολέμων. Η Βασιλική Κυβέρνησις έχει ως εκ τούτου το καθήκον να διαμαρτυρηθεί κατά της διελεύσεως ξένων στρατευμάτων δια του Ελληνικού εδάφους. Το γεγονός ότι τα στρατεύματα ταύτα προορίζονται αποκλειστικώς όπως βοήθησωσι την Σερβίαν, σύμμαχον της Ελλάδος, ουδόλως μεταβάλλει την νομικήν θέσιν της Ελληνικής Κυβερνήσεως, διότι και από Βαλκανικήν έποψιν, η ουδετερότης της Ελλάδος δεν θα ηδύνατο προς της πραγματοποιήσεως του συμμαχικού όρου να επηρεασθή υπό του κινδύνου όστις, απειλών νυν την Σερβίαν, προκαλεί την αποστολή εις βοήθειάν της διεθνών στρατευματων. |πηγή: ό.π.σελ.46}}
Στην ιστορική πλέον συνεδρίαση της [[21 Σεπτεμβρίου|21ης Σεπτεμβρίου]] η Αντιπολίτευση ζήτησε εξηγήσεις από τον Πρωθυπουργό για την χλιαρή στάση του απέναντι στην παραβίαση του ελληνικού εδάφους και την ανοιχτή πλέον μεταστροφή της πολιτικής του υπέρ της εξόδου στον πόλεμο. Ακόμα περισσότερο έθεσε θέμα ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Η ψηφοφορία (142 ψήφοι υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής, 102 κατά, και 13 αποχές) κατέδειξε ότι η Κυβέρνηση έχαιρε ακόμα της εμπιστοσύνης της Βουλής.<br />
Ωστόσο, μετά την συνάντηση Βασιλιά και Βενιζέλου στις [[22 Σεπτεμβρίου]], η Κυβέρνηση έπαψε να χαίρει της εμπιστοσύνης του Ανώτατου άρχοντα, οπότε και ο Βενιζέλος παραιτήθηκε.
Ο Βασιλιάς, κάλεσε [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1910|και πάλι]], τον διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρο Ζαΐμη]] - ως τον μετριοπαθέστερο των πολιτικών- να αναλάβει την Πρωθυπουργία.
==Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου==
| |||