Βικιπαίδεια

Νικόλαος Κυλάφης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Καθηγητής πανεπιστημίου
Επόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Vcharmandaris (συζήτηση | συνεισφορές)
420 επεξεργασίες
Νέα σελίδα: {{Πληροφορίες επιστήμονα | λεζάντα = Ο Νικόλαος Κυλάφης το 2019 | γέννηση = | τόπος θανάτου = | εθνικ...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 15:12, 9 Ιουνίου 2021

Ο Νικόλαος Κυλάφης είναι Έλληνας θεωρητικός αστροφυσικός και Ομότιμος Καθηγητής[1] στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει συνεισφέρει ουσιαστικά σε διάφορους τομείς της θεωρητικής αστροφυσικής που σχετίζονται με την παραγωγή και διάδοση ακτινοβολίας, συμπαγείς πηγές ακτίνων-Χ, αστροφυσικά MASER και σπειροειδείς γαλαξίες.

Νικόλαος Κυλάφης
Ο Νικόλαος Κυλάφης το 2019
Γέννηση01 Ιανουαρίου 1949 (1949-01-01) (75 ετών)
Νέα Αβόρανη Αιτωλοακαρνανίας
ΕθνικότηταΈλληνας
ΥπηκοότηταΕλλάδα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Ιλινόι στις Σαμπέιν-Ερμπάνα και Πανεπιστήμιο Πατρών
Γνωστός γιαΘεωρητική Αστροφυσική
αστροφυσική ακτίνων-Χ
Μάζερ
Φαινόμενο Γκολντράιχ-Κυλάφη
Επιστημονική σταδιοδρομία
ΙδιότηταΚαθηγητής Πανεπιστημίου
Διδακτορικός καθηγητήςDonald Q. Lamb
Φοιτητές τουΚωνσταντίνος Παυλάκης
Εμμανουήλ Ξυλούρης
Άγγελος Μισιριώτης
Δημήτριος Γιαννίος
δεδομένα (π • σ • ε )

Συνέβαλε ουσιαστικά στη διαμόρφωση των πρώτων καθοριστικών βημάτων της ομάδας αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας και ηγήθηκε της προσπάθειας για τη δημιουργία του Ινστιτούτου Αστροφυσικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) το 2008. Διδάσκει συνεχώς προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μαθήματα στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης από το 1985. Υπήρξε επίσης επιβλέπων/συνεπιβλέπων στις διατριβές 4 διδακτορικών φοιτητών[2] και δημοσίευσε πάνω από 80 εργασίες σε περιοδικά με κριτές[3], οι οποίες έχουν λάβει περισσότερες από 5000 αναφορές, σύμφωνα με τον Μελετητή Google[4].

Σπουδές

Ο Νικόλαος Κυλαφης γεννήθηκε στην Νέα Αβόρανη, στις 1 Ιανουαρίου 1949 όπου και μεγάλωσε. Το 1967 έγινε δεκτός στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών, από όπου αποφοίτησε το 1971. Την ίδια χρονιά έγινε δεκτός για μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στο University of Illinois Urbana-Champaign[5], όπου έλαβε το Μάστερ του (1973) και το διδακτορικό του (1978). Ο τίτλος της διατριβής του ήταν "X and UV radiation from accreting non-magnetic degenerate dwarfs" και έγινε υπό την επίβλεψη του Donald Q. Lamb[6].

Ακαδημαϊκή καριέρα

Μετά μια σύντομη διακοπή για την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, ο Νικόλαος Κυλαφης ξεκίνησε την πανεπιστημιακή του καριέρα ως μεταδιδακτορικός υπότροφος στο Τμήμα Αστρονομίας του Caltech (1979-1981). Εκεί συνεργάστηκε με τον καθηγητή Πήτερ Γκολντράιχ (Peter Goldreich) και συνεισέφερε στην ανακάλυψη του φαινομένου Γκολντράιχ-Κυλάφη. Συνέχισε ως μέλος του Institute for Advanced Study του Πανεπιστημίου Πρίνστον (1981-1984) όπου συνεργάστηκε με τον γνωστό αστροφυσικό John Norris Bahcall σε θέματα που σχετίζονται με τη διαδοση ακτινοβολίας σε γαλαξίες και την επίδραση της σκόνης. Εργάστηκε για ένας έτος ως επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Εξελίχθηκε σε αναπληρωτή καθηγητή το 1989 και σε τακτικό καθηγητή το 1997. Διετέλεσται Πρόεδρος του Τμήματος Φυσικής (1999-2003) καθώς και κοσμήτορας της Σχολής Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών (2008-2013). Κατά την περίοδο 2012-2016 είχε εκλεγεί μέλος του Συμβουλίου Ιδρύματος του Πανεπιστημίου Κρήτης. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρείας (2008-2012)[7] καθώς και Πρόεδρος της Εθνικής Αστρονομικής Επιτροπής (2011-2018)[8]. Συνταξιοδοτήθηκε από το Πανεπιστήμιο Κρήτης το 2016 οπότε και εξελέγη ομότιμος καθηγητής. Το 2018 εκλέχθηκε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Αστρονομικής Εταιρείας. Το 2019 το Πανεπιστήμιο Κρήτης τον τίμησε με το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας "Στέλιου Πηχωρίδη"[9].

Ακαδημαϊκή Αναγνώριση

Το Ινστιτούτο Αστροφυσικής του ΙΤΕ, το 2019, με την ευκαιρία των εβδομηκοστών γενεθλίων του, θεσμοθέτησε προς τιμή του την "Διάλεξη Νικόλαος Κυλάφης", ως την ελάχιστη αναγνώριση για τα 35 χρόνια επιστημονικής και διοικητικής συμβολής του στην ίδρυση και συνεχή ανάπτυξη της ομάδας αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και στο ΙΤΕ η οποία συνέβαλε[10] στη δημιουργία του Ινστιτούτου Αστροφυσικής το 2018[11]. Στα πλαίσια της Διάλεξης "Νικόλαος Κυλάφης", ένας/μία διακεκριμένος/η θεωρητικός/ή αστροφυσικός προσκαλείται κάθε έτος στο ΙΤΕ για μία σύντομη επίσκεψη.

Ερευνητική συνεισφορά

Κατά τη διάρκεια της επιστημονικής του καριέρας ο Νικόλαος Κυλαφης ασχολήθηκε με ένα ευρύ φάσμα θεμάτων θεωρητικής αστροφυσικής. Έχει συνεισφέρει στην απάντηση ερωτημάτων παραγωγής και διάδοσης ακτινοβολίας τόσο σε σπειροειδείς γαλαξίες όσο και σε δίσκους προσαύξησης γύρω από αστέρες νετρονίων και μελανές οπές καθώς και σε αστροφυσικά MASER. Η πιο γνωστή συνεισφορά του είναι το φαινομένου Γκολντράιχ-Κυλάφη το οποίο προβλέπει ότι, υπό ειδικές συνθήκες,οι φασματικές γραμμές που εκπέμπονται από διαστρικά μόρια θα πρέπει να είναι γραμμικά πολωμένες με τη διεύθυνση του διανύσματος της γραμμικής πόλωσης να αποκαλύπτει την κατεύθυνση του μαγνητικού πεδίου στο μοριακό νέφος.

Διοικητικές Θέσεις

Επιλεγμένες Δημοσιεύσεις

  • Kylafis, N.D., Bahcall, J. N., "Dust Distribution in Spiral Galaxies", 1987, ApJ, 317, 637
  • Xilouris, E. M.; Byun, Y. I.; Kylafis, N. D.; Paleologou, E. V.; Papamastorakis, J. "Are spiral galaxies optically thin or thick?", 1999, A&A, 344, 868
  • Titarchuk, L.; Mastichiadis, A.; Kylafis, N. D., "X-Ray Spectral Formation in a Converging Fluid Flow: Spherical Accretion into Black Holes", 1997 ApJ, 487, 834
  • Goldreich, P.; Kylafis, N. D., "On mapping the magnetic field direction in molecular clouds by polarization measurements", 1981, ApJ, 243, 75
  • Kylafis, N. D.; Lamb, D. Q., "X-ray and UV radiation from accreting degenerate dwarfs", 1982, ApJS, 48, 239

Παραπομπές

  1. ↑ «Νικόλαος Κυλάφης | Τμήμα Φυσικής». www.physics.uoc.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020. 
  2. ↑ «Astronomy Tree - Nikolaos Kylafis». academictree.org. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  3. ↑ «Nikolaos D Kylafis' Publons profile». publons.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  4. ↑ «Nick Kylafis». scholar.google.com. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  5. ↑ «University of Illinois Urbana-Champaign» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2021-06-09. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=University_of_Illinois_Urbana-Champaign&oldid=1027663363. 
  6. ↑ «The Department of Astronomy and Astrophysics | Donald Q. Lamb». astro.uchicago.edu. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  7. ↑ «ΠΑΤΡΙΣ - ΑΡΧΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ». archive.patris.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  8. ↑ «Greek National Committee for Astronomy». helas.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  9. ↑ «Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας "Στέλιου Πηχωρίδη"». 
  10. ↑ «ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΣ ΣΤΟ ΙΤΕ: Το όραμα έγινε πράξη σε δέκα χρόνια». ΠΑΤΡΙΣ. 1 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  11. ↑ «Ένας διάσημος αστροφυσικός στο Ηράκλειο». ΠΑΤΡΙΣ. 24 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  12. ↑ «ΠΑΤΡΙΣ - ΑΡΧΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ». archive.patris.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νικόλαος_Κυλάφης&oldid=8889580"