Μακεδονικό Μέτωπο (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η [[Αυστροουγγαρία]] επιτέθηκε στη Σερβία τον Αύγουστο του 1914 αλλά δεν κατάφερε να νικήσει. Μετά την είσοδο της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] στον πόλεμο με το πλευρό των Κεντρικών Δυνάμεων (Νοέμβριος 1914), αποφασιστικός παράγοντας στα Βαλκάνια έγινε η συμπεριφορά της Βουλγαρίας. Η Βουλγαρία καταλάμβανε μια στρατηγικά σημαντική θέση στο άκρο της Σερβίας και η παρέμβαση της και στις δύο πλευρές των εμπολέμων θα ήταν αποφασιστική. Η Βουλγαρία και η Σερβία συγκρούστηκαν μεταξύ τους δύο φορές τα τελευταία 30 χρόνια: στον [[Σερβοβουλγαρικός πόλεμος του 1885|σερβοβουλγαρικό πόλεμο του 1885]] και στον [[Β' Βαλκανικός Πόλεμος|Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο]] το 1913. Η Βουλγαρία υπέστη ήττα το 1913 και η βουλγαρική κυβέρνηση (καθώς και η κοινή γνώμη) θεωρούσε πως η Σερβία είχε τον έλεγχο σε εδάφη που δικαιωματικά άνηκαν στη Βουλγαρία. Επίσης η Αντάντ μπορούσε να υποσχεθεί μονάχα μικρές εδαφικές παραχωρήσεις από τη Σερβία και την ουδέτερη Ελλάδα, και αυτές χωρίς μεγάλη αξιοπιστία αφού οι χώρες αυτές δεν ήταν ενημερωμένες, και θα αντιδρούσαν. Οι Κεντρικές Δυνάμεις από την α άλλη, δεν δεσμευόντουσαν το ίδιο, και υποσχέθηκαν να παραχωρήσουν τα διαφιλονικούμενα εδάφη της Σερβίας καθώς και της Μακεδονίας που οι Βούλγαροι [[Μεγάλη Βουλγαρία|πάντα επιθυμούσαν]], καθώς και να διεκδικήσουν την κτήσεις που χάθηκαν στους Βαλκανικούς πόλεμους, σε περίπτωση που η Ελλάδα έμπαινε τελικά στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ εναντίον τους (όπως και έγινε). Μετά τη συμμαχική ήττα στην [[εκστρατεία της Καλλίπολης]] (Απρίλιος 1915-Ιανουάριος 1916) και την ήττα των Ρώσων στο [[επίθεση στο Γκόρλιτς-Ταρνόβ|Γκόρλιτς-Ταρνόβ]] (Μάης-Σεπτέμβριος 1916), ο [[Φερδινάνδος Α΄ της Βουλγαρίας|βασιλιάς Φερδινάνδος]] της Βουλγαρίας υπέγραψε μυστική συμφωνία με τη Γερμανία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία στις 6 Σεπτεμβρίου 1915, καθώς ήταν οι Κεντρικές Δυνάμεις που μπορούσαν να εγγυηθούν καλύτερα τα συμφέροντά τους. Η συμφωνία τους αποκαλύφθηκε 2 βδομάδες αργότερα, στις 22 Σεπτεμβρίου, όταν η Βουλγαρία κήρυξε επιστράτευση. Η επίθεση εναντίον της Σερβίας ακολούθησε στις 14 του Οκτώβρη, όπως είχε προσυμφωνηθεί, επιφέροντας την τελειωτικό χτύπημα κατά των Σέρβων.{{sfn|Falls|1933|pp=1–22}}