Βικιπαίδεια

Ίμερος Ροδόπης

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 40°57′28.08″N 25°22′12.72″E / 40.9578000°N 25.3702000°E / 40.9578000; 25.3702000

Ο Ίμερος, παλαιότερα γνωστό ως Ιμαρέτ Τσιφλίκ[1], είναι οικισμός του νομού Ροδόπης με πληθυσμό 213 κατοίκους 1,5 χλμ. από την θάλασσα και 22 χλμ. από την πόλη της Κομοτηνής. Βρίσκεται σε υψόμετρο 20μ. Παρουσιάζει σειρά εκδηλώσεων την καλοκαιρινή περίοδο με αποκορύφωμα το πανήγυρι της Αγίας Μαρίνας, θέατρο σκιών στην παραλία Ιμέρου στον Μικρό Διάκοσμο και διοργανώνεται επίσης γιορτή σαρδέλας στην πλατεία του χωριού. Την καλοκαιρινή περίοδο συγκεντρώνει πληθώρα κόσμου εξαιτίας της παραλίας λίγα μέτρα μακριά από το μικρό λιμανάκι. Από το 2003 λειτουργεί το Περιβαλλοντικό Κέντρο Ίμερου. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία και με την αλιεία. Υπάρχουν και αρκετοί που ασχολούνται με το εμπόριο. Ο Ίμερος είναι προσφυγικό χωριό με ρίζες από Ανατολική Θράκη και Μικρά Ασία. Ο Ίμερος ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Μαρωνείας & Σαπών, έναν από τους τέσσερις διευρυμένους δήμους του νομού Ροδόπης, ο οποίος καταλαμβάνει μεγάλο παράκτιο τμήμα του νομού. Παρουσιάζει καλή ρυμοτομία με καλό σχέδιο δόμησης. Παρόλα αυτά είναι κορεσμένο το σχέδιο και απαιτεί ένταξη νέων εκτάσεων προς δόμηση.

Ίμερος
Ίμερος is located in Greece
Ίμερος
Ίμερος
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑνατολική Μακεδονία & Θράκη
Περιφερειακή ΕνότηταΡοδόπης
ΔήμοςΜαρωνείας - Σαπών
Δημοτική ΕνότηταΜαρωνείας
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘράκη
Υψόμετρο20
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας69400
Τηλ. κωδικός+30 25330
http://www.imeros.eu/
δεδομένα
Πλατεία Ιμέρου

Όνομα Επεξεργασία

Το παλαιότερο όνομα είναι Ιμαρέτ (Τουρκικά İmaret μεταφράζεται ως πτωχοκομείο). Ο Οθωμανός Γαζή Εβρενός όταν κατάκτησε την Κομοτηνή το 1361 ή 1362 [2] έκτισε το Ιμαρέτ Κομοτηνής και δώρισε μεγάλες εκτάσεις ως βακούφια (θρησκευτική περιουσία) για να συντηρείται η λειτουργία του Ιμαρέτ Κομοτηνής/Πτωχοκομείου. Οι εκτάσεις αυτές βρισκόντουσαν κοντά στο σημερινό χωριό Ίμερος. Έτσι το παλαιότερο όνομα του χωριού στα τούρκικα ήταν Ιμαρέτ Τσιφλίκ το οποίο το 1920 [1] άλλαξε στο σημερινό Ίμερος.[3]

Ιστορία Επεξεργασία

 
Αρχικό σημείο εγκατάστασης των πρώτων κατοίκων.

Τα πρώτα χρόνια με την εγκατάσταση των πρώτων προσφύγων η οριοθέτηση του οικισμού έγινε στο χώρο όπου βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας λόγω των ασθενειών που εμφανίζονταν εκεί μιας και υπήρχαν έλη μεταφέρθηκε σχεδόν αμέσως στον σημερινό χώρο. Μαρτυρίες υπάρχουν και για την ύπαρξη ενός Τούρκου Μπέη, ο οποίος συνεργάστηκε αρμονικά και πρόσφερε μάλιστα και βοήθεια στους τότε κατοίκους.

Ρόλος Επεξεργασία

Ο ρόλος του Ίμερου στην ευρύτερη παράκτια περιοχή του νομού Ροδόπης ειναι σημαντικός. Αποτελεί καταρχήν κομβικό σημείο μεταξύ του ανατολικού τμήματος του νομού με το δυτικό ή αλλιώς ενώνει, θα λέγαμε, τις παραλίες των νομών Ξάνθης και Έβρου. Η κατασκευή ενός σύγχρονου δρόμου διπλής ήπιας κυκλοφορίας με καλό όμως φωτισμό και σήμανση, καθώς και η κατασκευή γέφυρας που απαιτείται για την απρόσκοπτη διακίνηση των οχημάτων που θα εξυπηρετούσε αυτόν το σκοπό έμεινε επί χάρτου δυστυχώς αντί αυτού έγιναν σπασμωδικές παρεμβάσεις με τμήματα δρόμων. Κάτι άλλο που αξίζει να επισημανθεί είναι ο μικρός μετεωρολογικός σταθμός που έχει εγκαταστήσει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, τονίζοντας τη σημαντικότητα της θέσης του Ίμερου.

Εκκλησία της Αγίας Μαρίνας Επεξεργασία

Βρίσκεται σε μια απόσταση 500μ. δυτικά του οικισμού Ιμέρου προς την κατεύθυνση του ποταμού Λίσσου. Χτισμένη σε μια έκταση 2 στρεμμάτων περίπου, με τεράστιο αύλειο χώρο. Η πρώτη και παλιά εκκλησία χτίστηκε το 1922 περίπου όταν οι πρώτοι κάτοικοι πρόσφυγες ήρθαν από τις αλησμόνητες πατρίδες. Την δεκαετία του '80 ξεκίνησε η ανέγερση της καινούργιας εκκλησίας λίγα μέτρα παραπέρα, στον ίδιο αύλειο χώρο. Περίπου το 1988 αποπερατώθηκαν όλες οι εργασίες και ολοκληρώθηκε. Μέσα στην παλιά εκκλησία βρίσκεται και η παλιά εικόνα της Αγίας Μαρίνας που την έφεραν οι κάτοικοι με την ανταλλαγή των προσφύγων και φυλάσσεται εκεί. Το 2007 ιδρύεται ο θρησκευτικός σύλλογος Αγία Μαρίνα Ιμέρου, με τον οποίο γίνεται μια μεγάλη εκτεταμένη παρέμβαση, τόσο στον εξωτερικό χώρο του ναού, όσο και στο εσωτερικό (καινούργια περίφραξη, δημιουργία πρασίνου, εγκατάσταση εξωτερικού φωτισμού, αγιογραφίες). Στο χώρο της εκκλησίας υπάρχει ένας μικρός ξενώνας, στον οποίο φιλοξενούνται πιστοί την περίοδο του Ιουλίου. 0 σύλλογος συνεχίζει ακόμη και σήμερα με κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο, αλλά και στον εξωραϊσμό του χώρου. Η εκκλησία γιορτάζει 17 Ιουλίου και παραμονή 16 Ιουλίου λαμβάνει χώρα μεγάλη πανήγυρη με συγκέντρωση πλήθους κόσμου από όλο τον νομό και όχι μόνο. Η Αγία Μαρίνα επίσης, λατρεύεται και από μεγάλο μέρος του μουσουλμανικού στοιχείου του νομού. Υπάρχουν μαρτυρίες για θεραπεία ενός μουσουλμανοπαίδου, το οποίο βρήκε γιατρειά αφού Μεγάλη είναι η Χάρη της!

Παραλία Ιμέρου και Λιμάνι Επεξεργασία

Η παραλία Ιμέρου είναι ίσως το Βαρύ Πυροβολικό του Ιμέρου 1,5 χλμ. νότια του οικισμού αποτελείται από ακτογραμμή 2 χιλιομέτρων με ρηχά αβαθή νερά πεντακάθαρα, όχι πετρώδης, μα αμμώδης παραλία, όχι μόνο μεγάλου μήκους (1,5 χλμ.), αλλά και πλάτους. Πριν αρκετά χρόνια έπαιρνε και γαλάζιες σημαίες, αλλά κακή διαχείριση της παραλίας και αμέλειες δημοτικών αρχών αφαίρεσαν τη σημαία. Παρόλα αυτά παραμένει δημοφιλής προορισμός του νομού Ροδόπης, μιας και είναι η κοντινότερη παραλία στην πόλη της Κομοτηνής. Η ίδρυση του Πολιτιστικού Συλλόγου Ιμέρου το καλοκαίρι του 2012 αποσκοπεί την απόλυτη αναβάθμισή της, με τη βοήθεια του δήμου και της Περιφέρειας, μαζί με άλλες δράσεις, όπως είναι το λιμάνι, το οποίο υπολειτουργεί εδώ και χρόνια! Στην παραλία υπάρχει και αναψυκτήριο (αγροτουριστικό).

Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ιμέρου Επεξεργασία

Ιδρύθηκε το 2003 και φιλοξενείται στο χώρο του πρώην δημοτικού σχολείου Ιμέρου. Μαζί με το νεοαναγερθέν κτίριο που κατασκευάστηκε το 2002, χρησιμοποιείται και το παλιό δημοτικό για το σκοπό αυτό. Ενημερώνει και εκπαιδεύει μαθητές δημοτικού, νηπιαγωγείου και γυμνασίου από όλο τον νομό και όχι μόνο. Για περιβαλλοντικά θέματα που αφορούν το μάθημα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στα σχολεία, αλλά και ενημέρωση και παρουσίαση των υδροβιοτόπων της περιοχής Ιμέρου, αφού υπάρχουν συμπλέγματα υδροβιοτόπων στην ευρύτερη περιοχή.

Μικρός Διάκοσμος Παραλίας Ιμέρου Επεξεργασία

Δημιουργήθηκε από τον Βολτσίδη Ιωάννη και την Γεωργία Γιαννοπούλου. Φιλοξενεί παιδικές δράσεις γενικώς: θέατρο σκιών (Καραγκιόζης) - παιδικές παραστάσεις - ζωγραφική - αρχαία ιστορία. Βρίσκεται 200μ. περίπου μακριά από την παραλία Ιμέρου, απέναντι ακριβώς από το λιμάνι στα βόρεια.

Συμπλέγματα Υδροβιοτόπων Επεξεργασία

Η γύρω περιοχή του οικισμού Ιμέρου διακρίνεται από μια σειρά υδροβιοτόπων, κάποιων μικρών και κάποιων μεγαλυτέρων (είσοδος προς τον Ίμερο, περιοχή λιμανιού, περιοχή ονομαζόμενη ως Προστατευόμενα Τοπία Εθνικού Πάρκου Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης) με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όσον αφορά τη χλωρίδα, αλλά κυρίως την πανίδα με κύριο ρόλο τα υδρόβια πουλιά, τα οποία μπορεί να μην ελκύουν τόσο πολύ την προσοχή, τη δική μας, αλλά πολλοί αλλοδαποί τουρίστες με ποδήλατα και κάποιοι με οχήματα τουρισμού από βορειοευρωπαικές χώρες χαίρουν άκρας εκτίμησης. Ίσως μετά από κάποια χρόνια να το κάνουμε και εμείς! Πολλά από αυτά ενώνονται μεταξύ τους, όπως για παράδειγμα αυτό της περιοχής Προστατευομένων Τοπίων Εθνικού Πάρκου Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης, το οποίο καταλαμβάνει και την μεγαλύτερη έκταση και βρίσκεται μεταξύ του οικισμού και της παραλίας προς τα δυτικά, προς τον ποταμό Λίσσο. Αναφέροντας τον ποταμό Λίσσο, αποτελεί και αυτός αναπόσπαστο κομμάτι του συμπλέγματος υδροβιοτόπων. Το σύμπλεγμα αυτό δεν αφήνει φυσικά αδιάφορο το ενδιαφέρον των κυνηγών άγριων πουλιών, αν και αμφιλεγόμενο το όφελος στην τοπική οικονομία που προσφέρουν, παρουσιάζει έντονη κινητικότητα από κυνηγούς που έρχονται μέχρι απο Αθήνα. Εντούτοις, απαιτείται περισσότερη μέριμνα από την Περιφέρεια στους υδροβιοτόπους αυτούς με φροντίδα και υποδομές, ώστε να προσελκύουν μεγαλύτερο όγκο τουριστών, έστω και από το εξωτερικό, μιας και το κομμάτι αυτό (υδροβιότοπος) είναι ένα ισχυρό χαρτί του νομού Ροδόπης, ως προς την τουριστική ανάπτυξη.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Δημήτρη Λιθοξόου. «Μετονομασίες των οικισμών της Θράκης». Ιστοσελίδα Δημήτρη Λιθοξόου. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2013. 
  2. ↑ Kiel, Machiel (1971). «Observations on the History of Northern Greece during the Turkish Rule: Historical and Architectural Description of the Turkish Monuments of Komotini and Serres, their Place in the Development of Ottoman Turkish Architecture, and their Present Condition». Balkan Studies Thessaloniki 12: 417. 
  3. ↑ Ahmed Ameen Fatouh (2010). Οι Βυζαντινές επιδράσεις στην πρώιμη οθωμανική αρχιτεκτονική της Ελλάδος. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ): Σχολή Φιλοσοφική. Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης. σελίδες 26–31. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ίμερος_Ροδόπης&oldid=10232825"