Ιβάν Τζούγκοβιτς
Ο Ιβάν Τζούγκοβιτς ψευδώνυμο του Γιοβάν Σάβιτς (σερβικά : Иван Југовић и Јован Савић) (1772 - 1813), ήταν Σέρβος εκπαιδευτικός και πολιτικός. Ο Γιόβαν Σάβιτς - Ιβαν Τζούγκοβιτς ήταν πολύγλωσσος και μιλούσε έξι γλώσσες (λατινικά, γερμανικά, ουγγρικά, ρωσικά, ιταλικά και γαλλικά). Ήταν ταλαντούχος δικηγόρος και συγγραφέας, μεταφραστής, ποιητής και χρονογράφος, και ρήτορας.
| Ιβάν Τζούγκοβιτς | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1772 Σόμπορ |
| Θάνατος | 1813 |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | ιστορικός, ποιητής και διπλωμάτης |
| Υπηκοότητα | Σερβία |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στο Σομπόρ της Αυστροουγγαρίας όπου τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο στο Σζέγκετ, μετά σπούδασε νομικά στη Βουδαπέστη. Το 1797 ολοκλήρωσε τις νομικές σπουδές του και το 1798, με την καλή σύσταση του κοσμήτορα της νομικής σχολής Έμερικ Πεστ Κελέμαν ,διορίσθηκε καθηγητής στο γυμνάσιο του Κάρλοβατς. Τον Μάρτιο του 1802 μετακόμισε στο Vrsac σαν γραμματέας του επισκόπου Ιωσήφ Γιοβάνοβιτς. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ήταν σε σύγκρουση με τον Μητροπολίτη Στρατιμίροβιτς.
Το φθινόπωρο του ίδιου έτους και κατά την πρώτη Σερβική εξέγερση με το ψευδώνυμο "Ιβαν Τζούγκοβιτς" έγινε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της πρώτης Σερβικής κυβέρνησης, αρχής γενομένης από το 1807. Μετά το θάνατο του Μπόζινταρ Γκρούτζοβιτς έγινε γραμματέας του διοικητικού συμβουλίου. Στις αρχές Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους ήταν σε διπλωματική αποστολή στην έδρα του ρωσικού στρατού στο Βουκουρέστι, με σκοπό να επιτευχθεί η ανακωχή μεταξύ των Ρώσων και των Τούρκων και να γίνει επέκταση και στη Σερβία.
Το 1807 απολύθηκε από την κρατική υπηρεσία και δημιούργησε σχολείο στο Βελιγράδι ,με σκοπό την εκπαίδευση μαθητών ως ηγετών και μελλοντικών εκπροσώπων του λαού της Σερβίας. Η Ανωτάτη σχολή, σήμερα, άνοιξε επίσημα στις 31 Αυγούστου (12 Σεπτεμβρίου σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο) του 1808. Πρώτος διευθυντής της διορίστηκε ο Ντοσιντέι Ομπράντοβιτς και ο Τζούγκοβιτς,που μάλιστα ήταν δάσκαλος κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους λειτουργίας της.
Στα τέλη του 1808 ο Τζούγκοβιτς αποκαταστάθηκε πολιτικά σαν επικεφαλής της διπλωματικής αποστολής, και πέρασε αρκετούς μήνες στο Ιάσιο, στα κεντρικά γραφεία του ρωσικού στρατού σε διαπραγματεύσεις για το μελλοντικό καθεστώς της Σερβίας. Με την επιστροφή του από την αποστολή, ονομάστηκε πρόεδρος του Δήμου του Βελιγραδίου τον Μάρτιο του 1810. Το 1811 πήρε μέρος σε διπλωματική αποστολή στην Βιέννη και όταν γύρισε ανέλαβε ξανά γραμματέας της κυβέρνησης.
Τον Μάρτιο του 1811 ο υπουργός παιδείας Ντοσιντέι Ομπράντοβιτς πέθανε και στη θέση του διορίστηκε ο Τζούγκοβιτς. Στις αρχές Μαρτίου του 1813 έφυγε από το Βελιγράδι και τους τελευταίους μήνες της ζωής του ήταν μεταξύ Backa Palanka, Τιμισοάρα, Βιέννη και τη Zrenjanin ,όπου και πέθανε στις 7 Νοεμβρίου 1813.
Πηγές Επεξεργασία
- Вук Караџић: Животи најзнатнијих српских поглавица нашега времена
- Живорад Јанковић: Иван Југовић оснивач Велике школе („Православље“ бр. 911)
- Улога Сомбора у српској револуцији („Дневник“, 5. јул 2004)[νεκρός σύνδεσμος]
- др Никола М. Поткоњак: Недоумице о Јовану Савићу - Ивану Југовићу (1775 — 1813)[νεκρός σύνδεσμος]
- Јован Савић (Иван Југовић) - оснивач Велике школе у Београду и утемељитељ високог школства у Срба[νεκρός σύνδεσμος], Норма, Нови Сад, 2008. године