Καθεδρικός Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Μόσχα)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 55°45′0″N 37°37′0″E / 55.75000°N 37.61667°E
| Καθεδρικός ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | ορθόδοξος καθεδρικός ναός και ορόσημο |
| Αρχιτεκτονική | Ρωσική αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 55°45′0″N 37°37′0″E |
| Θρήσκευμα | Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Θρησκευτική υπαγωγή | Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Διοικητική υπαγωγή | Tverskoy District |
| Χώρα | Ρωσία |
| Έναρξη κατασκευής | 1489 |
| Υλικά | τούβλο |
| Προστασία | μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς στη Ρωσία[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο καθεδρικός ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (ρωσικά: Благовещенский собор, ή Blagoveschensky sobor) είναι μια ρωσική ορθόδοξη εκκλησία αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της πλατείας του καθεδρικού ναού (Соборная площадь) στο Κρεμλίνο της Μόσχας στη Ρωσία, όπου συνδέεται απευθείας με το κεντρικό κτήριο του συγκροτήματος του Μεγάλου Παλατιού του Κρεμλίνου, δίπλα στο πολυεδρικό ανάκτορο (Грановитая палата). Αρχικά ήταν το προσωπικό παρεκκλήσι για τους Μοσχοβίτες τσάρους και ο ηγούμενος παρέμεινε προσωπικός εξομολογητής της ρωσικής βασιλικής οικογένειας μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Τώρα χρησιμεύει επίσης ως μέρος των Μουσείων του Κρεμλίνου της Μόσχας.
Ιστορία Επεξεργασία
Ο Καθεδρικός Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου χτίστηκε από αρχιτέκτονες από το Πσκοφ το 1484-1489 ως μέρος των σχεδίων του Μεγάλου Δούκα Ιβάν Γ ' για μια μεγάλης κλίμακας ανακαίνιση του Κρεμλίνου της Μόσχας. Χτίστηκε στο σημείο ενός παλαιότερου καθεδρικού ναού του 14ου αιώνα, ο οποίος είχε το ίδιο όνομα και είχε ανοικοδομηθεί το 1416. Αυτός ο παλαιότερος καθεδρικός ναός με τη σειρά του είχε αντικαταστήσει μια προηγούμενη ξύλινη εκκλησία του 13ου αιώνα, που είχε πέσει θύμα των συχνών πυρκαγιών στο Κρεμλίνο.
Οι εργασίες κατασκευής άρχισαν να χρησιμοποιούν τα υπάρχοντα θεμέλια το 1484 και ολοκληρώθηκαν τον Αύγουστο του 1489. Μια σειρά από εικόνες των αρχών του 15ου αιώνα επαναχρησιμοποιήθηκαν στο νέο κτήριο. Λόγω της γειτνίασής του με το παλάτι, η εκκλησία επιλέχθηκε από τον Ιβάν Γ ' ως το προσωπικό του παρεκκλήσι και κατασκευάστηκε μια σκάλα που συνδέει την εκκλησία απευθείας με τα προσωπικά του δωμάτια στο παλάτι. Αρχικά, ο σημερινός καθεδρικός ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου είχε μόλις τρεις τρούλους. Αφού υπέστη σοβαρές ζημιές σε πυρκαγιά το 1547, ο τότε Μέγας Δούκας και (ο πρώτος Ρώσος τσάρος) Ιβάν ο Τρομερός ξεκίνησαν την αποκατάσταση της εκκλησίας, η οποία ολοκληρώθηκε το 1564. Δύο επιπλέον τρούλοι προστέθηκαν στη δυτική πλευρά. Το κτήριο περικυκλωνόταν από προαύλια από τις τρεις πλευρές, και τέσσερα πλευρικά παρεκκλήσια, που διέθεταν έναν τρούλο το καθένα, χτίστηκαν πάνω από τα τοξωτά διαμερίσματα, έτσι ώστε ο καθεδρικός ναός να έχει πλέον συνολικά εννέα τρούλους. Το 1572, δημιουργήθηκε στον καθεδρικό ναό μια πρόσθετη σκάλα στη νότια πρόσοψή του, που αργότερα ονομάστηκε "Γκροσνένσκι"), που πήρε το όνομά του από τον Ιβάν τον Τρομερό (ρωσικά για "Ιβάν Γκρόζνι").
Πολλοί από τους θησαυρούς της εκκλησίας χάθηκαν κατά τη διάρκεια της κατάληψης της Μόσχας από τους στρατούς της Πολωνικής -Λιθουανικής Κοινοπολιτείας το 1612 στο τέλος της Εποχής των Αναστατώσεων. Καταστράφηκε επίσης από τη μεγάλη πυρκαγιά του Κρεμλίνου του 1737. Κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής της Μόσχας το 1812, ο καθεδρικός ναός χρησιμοποιήθηκε ως στρατώνας και λεηλατήθηκε κυρίως. Αναστηλώθηκε το 1815-1820. Κατά τη διάρκεια της Ρωσικής Επανάστασης του 1917, ο καθεδρικός ναός υπέστη ζημιές κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων. Στη συνέχεια, έκλεισε από το μπολσεβίκικο καθεστώς. Κατά τη δεκαετία του 1950, μαζί με τις άλλες σωζόμενες εκκλησίες στο Κρεμλίνο της Μόσχας, διατηρήθηκε ως μουσείο. Μετά το 1992, οι περιστασιακές θρησκευτικές λειτουργίες ξανάρχισαν, συμπεριλαμβανομένης μιας λειτουργίας στην εορτή του Ευαγγελισμού, που πραγματοποιήθηκε από τον Πατριάρχη της Μόσχας. Το κτήριο της εκκλησίας ανακαινίστηκε το 2009.
Από την εποχή της στέψης του Ιβάν του Τρομερού ως Τσάρου, τα μέλη της βασιλικής οικογένειας τελούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα στον καθεδρικό ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, παντρεύτηκαν και βάφτισαν τα παιδιά τους εκεί. Ακόμη και μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας στην Αγία Πετρούπολη, ο καθεδρικός ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου παρέμεινε μία από τις σημαντικότερες εκκλησίες της Ρωσίας.
Αρχιτεκτονική Επεξεργασία
Σε σύγκριση με τους άλλους δύο μεγάλους καθεδρικούς ναούς του Κρεμλίνου, ο καθεδρικός ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου έχει ελαφρώς μικρότερες διαστάσεις. Είναι επίσης χτισμένο σε πιο παραδοσιακό στυλ, καθώς δημιουργήθηκε από ντόπιους αρχιτέκτονες από το Πσκοφ, και όχι από Ιταλούς ομογενείς αρχιτέκτονες. Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του κτηρίου είναι οι εννέα χρυσοί τρούλοι του και η οροφή του με πλούσια κοκοσνίκ διακόσμηση σε μία στρογγυλεμένη μορφή.
Ο καθεδρικός ναός ήταν χτισμένος από τούβλα, με προσόψεις από λευκό ασβεστόλιθο, που είναι καλυμμένοι και διακοσμημένοι. Υπάρχουν είσοδοι στον καθεδρικό ναό στην ανατολική και νότια πλευρά του κτηρίου, με έργα τέχνης με μαιανδρικό σχέδιο επηρεασμένα από την ιταλική αρχιτεκτονική της Αναγέννησης. Οι χάλκινες πόρτες είναι διακοσμημένες με φύλλο χρυσού. Οι τουρίστες εισέρχονται στον καθεδρικό ναό μέσω της ανατολικής σκάλας, ενώ η νότια σκάλα είναι αυτή που προστέθηκε το 1570 από τον Ιβάν τον Τρομερό. Η σχετικά υψηλή είσοδος οφείλεται στο γεγονός ότι το κτήριο χτίστηκε στην υπερυψωμένη βάση του προηγούμενου ναού.
Το εσωτερικό του καθεδρικού ναού αποτελείται από τον κεντρικό χώρο προσευχής και αρκετές στοές, που τον περιβάλλουν, με τις προσθήκες πλευρικών βωμών τον 16ο αιώνα. Το βόρειο μέρος (που βλέπει προς το Παλάτι των Όψεων) είναι ο πρώτος χώρος γκαλερί, ο οποίος εισέρχεται από την είσοδο του επισκέπτη. Περιέχει μια διάσημη εικόνα της εικόνας της Έδεσσας, που αποδίδεται στον διάσημο Ρώσο ζωγράφο εικόνων, Σιμόν Ουσάκοφ. Η γκαλερί χωρίζεται από μια πόρτα από το κύριο δωμάτιο, που δημιουργήθηκε τον 16ο αιώνα από Ιταλούς αρχιτέκτονες χρησιμοποιώντας ένα εντυπωσιακό γαλάζιο μπλε χρώμα με επιχρυσωμένα λουλουδάτα στολίδια. Τα πλευρικά σημεία της πόρτας είναι διακοσμημένα με μορφές αρχαίων ποιητών και φιλοσόφων (συμπεριλαμβανομένου του Διογένη, του Ευριπίδη, του Πλάτωνα και του Ομήρου).
Ο κύριος τρούλος του καθεδρικού ναού έχει ένα μεγάλο εικονοστάσι, το οποίο περιλαμβάνει εικόνες του 14ου έως 17ου αιώνα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ζωγράφισαν ο Αντρέι Ρουμπλιόφ, ο Θεοφάνης ο Έλληνας και του Προκόρ και του 19ου αιώνα, επίσης, ιδιαίτερα στις μεσαίες βαθμίδες. Η πέμπτη (χαμηλότερη) σειρά αποτελείται από μια ασημένια πόρτα, πίσω από την οποία βρίσκεται η παλιά σκάλα προς τα προσωπικά δωμάτια του Τσάρου.
Σε όλο το εσωτερικό, υπάρχουν θραύσματα τοιχογραφιών ζωγραφισμένα από τον Θεοδόσιο (1508) και από άλλα (δεύτερο μισό του 16ου, 17ου και 19ου αιώνα). Αυτά περιλαμβάνουν διάφορα βιβλικά θέματα, ηρωικές φιγούρες ανάμεσα σε άλλους Ρώσους πρίγκιπες και μεγάλους δούκες.
Εντυπωσιακή είναι επίσης η περιοχή του βωμού του δαπέδου, που αποτελείται από φύλλα από αχάτη κίτρινο-κόκκινο ίασπη, το οποίο μεταφέρθηκε από έναν καθεδρικό ναό στο Ροστόφ Βελίκι τον 16ο αιώνα και το οποίο πιθανόν να προήλθε από την Κωνσταντινούπολη.
Πίσω από το βωμό (όπου κάποτε βρισκόταν το σκευοφυλάκιο του ναού) μια μεγάλη ασημένια λειψανοθήκη, που περιείχε τα λείψανα περίπου 50 αγίων από διαφορετικά μέρη της Μέσης Ανατολής, ανακαλύφθηκε το 1894.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Κλάιν, Μίνα. Το Κρεμλίνο: Ακρόπολη της Ιστορίας . Εκδοτική Εταιρεία MacMillan (1973).(ISBN 0-02-750830-7)
- Τρόπκιν, Αλέξανδρος. Το Κρεμλίνο της Μόσχας: ιστορία του μοναδικού μνημείου της Ρωσίας . Εκδοτικός Οίκος "Russkaya Zhizn" (1980). ASIN: B0010XM7BQ
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Επίσημη αρχική σελίδα
- Δορυφορική φωτογραφία του καθεδρικού ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
- Η οροσειρά Deesis του καθεδρικού ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
- Η Εκκλησιαστική Γιορτή του Καθεδρικού Ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
- Το άρθρο «« Η Δέηση ζωγραφισμένη από τον Αντρέι Ρούμπλεφ »από την Εκκλησία του Ευαγγελισμού του Κρεμλίνου της Μόσχας» του Δρ Oleg G. Uliyanov
- AS Petrov Η ανακατασκευή του «Τόπου της Προσευχής» του Τσάρου στον Καθεδρικό Ευαγγελισμό του Κρεμλίνου της Μόσχας