Μαρία Κομνηνή, βασίλισσα της Ουγγαρίας

Βασίλισσα της Ουγγαρίας


Η Μαρία Κομνηνή (π. 1144 - 1190) ήταν κόρη του Ισαάκιου και σύζυγος του Στεφάνου Δ΄ της Ουγγαρίας.

Μαρία Κομνηνή
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1144
Θάνατος1190
Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΒασιλική σύζυγος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣτέφανος Δ΄ της Ουγγαρίας
ΓονείςΙσαάκιος Κομνηνός
ΑδέλφιαΕιρήνη Κομνηνή
Άννα Κομνηνή
Θεοδώρα Κομνηνή
Ευδοκία Κομνηνή
ΟικογένειαΔυναστεία Κομνηνών
Ο Στέφανος Δ΄ της Ουγγαρίας, σύζυγος της Μαρίας Κομνηνής.

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν κόρη του σεβαστοκράτορος Ισαακίου Κομνηνού από την πρώτη του σύζυγο Θεοδώρα Καματηρά. Ο πατέρας της ήταν γιος του Ιωάννη Β΄ Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και της Πιρόσκας (Ειρήνης) των Άρπαντ, κόρης του Λαδίσλαου Α΄ της Ουγγαρίας.

Ο θείος της Μανουήλ Α΄ Κομνηνός Αυτοκράτορας των Ρωμαίων την μνήστευσε με τον Φρειδερίκο Α΄ της Γερμανίας, αλλά λίγο αργότερα ο αρραβώνας χάλασε. Το 1156 ο θείος της την πάντρεψε με τον Στέφανο των Άρπαντ, δούκα της Ουγγαρίας. Ο Στέφανος είχε συνωμοτήσει εναντίον του πρωτότοκου αδελφού του Γκέζα Β΄ της Ουγγαρίας· όταν απέτυχε, έφυγε από τη χώρα και βρήκε καταφύγιο στην Αυλή της Κωνσταντινούπολης. Το 1162 ο Γκέζα Β΄ απεβίωσε και τον διαδέχθηκε ο 15ετής γιος του Στέφανος Γ΄. Τότε ο Μανουήλ Α΄ ετοίμασε εκστρατεία για να αποκαταστήσει τον δούκα Στέφανο στο θρόνο, αλλά οι βαρόνοι της Ουγγαρίας εξέλεξαν τον δευτερότοκο Λαδίσλαο Β΄. Το επόμενο έτος απεβίωσε ο Λαδίσλαος Β΄, έτσι βασιλιάς έγινε ο δούκας ως Στέφανος Δ΄. Όμως ο Στέφανος Γ΄ το 1165 νίκησε τον θείο του Στέφανο Δ΄ και αποκαταστάθηκε ως βασιλιάς της Ουγγαρίας. Ο Στέφανος Δ΄ αναγκάστηκε να φύγει στην Κωνσταντινούπολη, όπου απεβίωσε το ίδιο έτος. Εκεί απεβίωσε και η σύζυγός του Μαρία Κομνηνή το 1190.

Οικογένεια Επεξεργασία

Το 1156 παντρεύτηκε τον τρίτο εξάδελφό της Στέφανο Δ΄ των Άρπαντ βασιλιά της Ουγγαρίας. Δεν απέκτησαν τέκνα.

Πηγές Επεξεργασία

  • Kristó Gyula - Makk Ferenc: Az Árpád-ház uralkodói (IPC Könyvek, 1996)
  • Korai Magyar Történeti Lexikon (9-14. század), főszerkesztő: Kristó Gyula, szerkesztők: Engel Pál és Makk Ferenc (Akadémiai Kiadó, Budapest, 1994)