Εκλογές στην Ισλανδία
Στην Ισλανδία διεξάγονται εκλογές για το κοινοβούλιο (Αλθίνγκι), που έχει 63 μέλη και ιδρύθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα σαν συμβουλευτικό σώμα υπό τον Δανό βασιλιά. Θεωρείται δε επανίδρυση της ομώνυμης σύναξης που είχε ιδρυθεί το 930 και έπαψε τις λειτουργίες της το 1799.
Αρχηγός της χώρας θεωρείται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος έχει περισσότερο εθιμοτυπικό ρόλο, όπως και στην Ελλάδα. Η εκτελεστική εξουσία ανήκει στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό της χώρας. Η κυβέρνηση διορίζεται από τον πρόεδρο της δημοκρατίας και έχει σύνθεση που καθορίζεται από το κόμμα που κατέχει την πλειοψηφία των βουλευτών ή, σε περίπτωση που δεν υπάρχει απόλυτη πλειοψηφία, από συνασπισμό κομμάτων. Στην πράξη, σχεδόν πάντα οι κυβερνήσεις της Ισλανδίας ήταν κυβερνήσεις συνασπισμού. Το κοινοβούλιο, ο πρόεδρος, η κυβέρνηση, καθώς και τα δημοτικά συμβούλια, εκλέγονται κάθε 4 χρόνια.
Προεδρικές εκλογές
Επεξεργασία2020
ΕπεξεργασίαΣτις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν τον Ιούνιο του 2020, πρόεδρος επανεξελέγη ο Γκούντνι Θορλάσιους Γιοχάνεσον.
2004
Επεξεργασία| Υποψήφιοι | Ψήφοι | % |
|---|---|---|
| Όλαφουρ Γκρίμσον | 90.662 | 85,6 |
| Baldur Ágústsson | 13.250 | 12,3 |
| Ástþór Magnússon | 2.001 | 1,9 |
| Σύνολο έγκυρων ψηφοδελτίων (συμμετοχή 63,0%) | 105.913 | 100,0 |
| Λευκά | 27.627 | |
| Άκυρα | 834 | |
| Πηγή: Ruv.is. Και οι τρεις υποψήφιοι κατήλθαν στις εκλογές ως ανεξάρτητοι | ||
2012
ΕπεξεργασίαΠροεδρικές εκλογές διεξήχθησαν στις 30 Ιουνίου 2012.[1] Το αποτέλεσμα ήταν νικητήριο για τον κάτοχο της προεδρίας, Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον, ο οποίος επικράτησε της αντιπάλου του, Θόρα Αρνοσδότιρ με περίπου 20% των ψήφων, εξασφαλίζοντας άλλη μία θητεία ως Πρόεδρος της Ισλανδίας.
2016
ΕπεξεργασίαΣτις προεδρικές εκλογές που διενεργήθηκαν τον Ιούνιο του 2016 πρόεδρος εξελέγη ο πανεπιστημιακός Γκούντνι Θορλάσιους Γιοχάνεσον.[2] Ο Γιοχάνεσον συγκέντρωσε το 39,1% των ψήφων.[3]
Βουλευτικές εκλογές
Επεξεργασία2017
ΕπεξεργασίαΟι πιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν πρόωρα στις 28 Οκτωβρίου 2017. Αποτέλεσμα ήταν η ήττα του κυβερνώντος συνασπισμού του Μπιάρνι Μπενέντικτσον.[4]
2009
ΕπεξεργασίαΟι εκλογές έγιναν πρόωρα στις 25 Απριλίου 2009 μετά την παραίτηση της κυβέρνησης λόγω της οικονομικής κρίσης. Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, το οποίο είναι υπέρ της ένταξης στην ΕΕ κέρδισε 31,9% των ψήφων και ο εταίρος του στον συνασπισμό, Κίνημα Αριστερών Πρασίνων έλαβε 23,3%.[5] Είναι η πρώτη φορά που τα κεντροαριστερά κόμματα πέτυχαν τόσο μεγάλη εκλογική νίκη.
| Κόμματα | Αρχηγός | Ψήφοι | % | +/–% | Έδρες | +/– | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Συμμαχία Σοσιαλδημοκρατών (Samfylkingin) | Γιόχαννα Σιγκουρδαντόττιρ | 55.758 | 29,8 | +3,0 | 20 | +2 | |
| Κόμμα Ανεξαρτησίας (Sjálfstæðisflokkurinn) | Μπγιάρνι Μπενέντικτσον, ο νεότερος (Bjarni Benediktsson) | 44.369 | 23,7 | -12,9 | 16 | –9 | |
| Κίνημα Αριστερών Πρασίνων (Vinstrihreyfingin – grænt framboð) | Στάινγκριμουρ Γ. Σιγφούσον (Steingrímur J. Sigfússon) | 40.580 | 21,7 | +7,4 | 14 | +5 | |
| Προοδευτικό Κόμμα (Framsóknarflokkurinn) | Σιγμούντουρ Δαβίδ Γκουνλάουγκσον (Sigmundur Davíð Gunnlaugsson) | 27.699 | 14,8 | +3,1 | 9 | +2 | |
| Κίνημα των Πολιτών (Borgarahreyfingin) | Χέρμπερτ Σβάινμπγιορνσον (Herbert Sveinbjörnsson) | 13.519 | 7,2 | +7,2 | 4 | +4 | |
| Φιλελεύθερο Κόμμα (Frjálslyndi flokkurinn) | Γκουδγιόν Αρνάρ Κριστγιάνσον (Guðjón Arnar Kristjánsson) | 4.148 | 2,2 | -5,1 | 0 | –4 | |
| Κίνημα Δημοκρατίας (Lýðræðishreyfingin) | Άστμπορ Μάγνουσον (Ástþór Magnússon) | 1.107 | 0,6 | +0,6 | 0 | – | |
| Σύνολα | 187.180 | 100,0 | 63 | — | |||
| Λευκά: 6.226 (3,2%), ΈγκυραΆκυρα: 528 (0,3%), Συμμετοχή: 85,1%. Πηγή: Morgunblaðið[6] | |||||||
Βουλευτικές εκλογές 2007
Επεξεργασία| Κόμματα | Ψήφοι | % | +/–% | Έδρες | +/– |
|---|---|---|---|---|---|
| Κόμμα Ανεξαρτησίας (Sjálfstæðisflokkurinn) | 66.749 | 36,6 | +2,9 | 25 | +3 |
| Σοσιαλδημοκρατικός Συνασπισμός (Samfylkingin) | 48.742 | 26,8 | –2,4 | 18 | –2 |
| Αριστερό-Πράσινο Κίνημα (Vinstrihreyfingin - grænt framboð) | 26.136 | 14,3 | +5,5 | 9 | +4 |
| Προοδευτικό Κόμμα (Framsóknarflokkurinn) | 21.349 | 11,7 | –6,0 | 7 | –5 |
| Φιλελεύθερο Κόμμα (Frjálslyndi flokkurinn) | 13.233 | 7,3 | –0,1 | 4 | ±0 |
| Ισλανδικό Κίνημα– Ζωντανή Χώρα (Íslandshreyfingin - lifandi land) | 5.953 | 3,3 | +3,3 | — | — |
| Σύνολο (συμμετοχή 83,6%) | 185.,071 | 100 | 63 | ||
| Πηγή: http://www.mbl.is/mm/frettir/kosningar/ | |||||
Εκλογές για Συντακτική Συνέλευση 2010
ΕπεξεργασίαΣτις 27 Νοεμβρίου 2010 διεξήχθησαν εκλογές για Συντακτική Συνέλευση. Η τελευταία, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας θα αναθεωρήσει ευρέα μέρη του Συντάγματος, όπως τις αρμοδιότητες του Προέδρου, περιβαλλοντικά ζητήματα και την συμμετοχή των πολιτών στην δημοκρατική διαδικασία. Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν μόλις 36%. Εξελέγησαν 25 συνολικά μέλη, εκ των οποίων 15 άνδρες και 10 γυναίκες.[7][8]
2013
ΕπεξεργασίαΣτις βουλευτικές εκλογές που έγιναν στις 27 Απριλίου 2013 και είχαν ως αποτέλεσμα τη δεινή ήττα του κυβερνητικού συνασπισμού (σοσιαλδημοκράτες, αριστεροί Οικολόγοι), εξαιτίας της υποτέλειας που έδειξαν στις επιταγές της ΕΕ και της Αγγλίας[9] .
| Κόμματα | Αρχηγός | Ψήφοι | % | +/–% | Έδρες | +/– | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Κόμμα Ανεξαρτησίας (Sjálfstæðisflokkurinn) | Μπγιάρνι Μπενέντικτσον, ο νεότερος (Bjarni Benediktsson) | 50.454 | 26,70 | +3 | 19 | +3 | |
| Προοδευτικό Κόμμα (Framsóknarflokkurinn) | Σιγμούντουρ Δαβίδ Γκουνλάουγκσον (Sigmundur Davíð Gunnlaugsson) | 46.173 | 24,43 | +9,6 | 19 | +10 | |
| Συμμαχία Σοσιαλδημοκρατών (Samfylkingin) | Άρνι Παλ Άρνασον (Árni Páll Árnason) | 24.292 | 12,85 | -16,9 | 9 | -10 | |
| Κίνημα Αριστερών Πρασίνων (Vinstrihreyfingin – grænt framboð) | Κατρίν Γιακομπσδότιρ (Katrín Jakobsdóttir) | 20.546 | 10,87 | -10,8 | 7 | -4 | |
| Λαμπρό Μέλλον (Björt framtíð) | Γκούδμουντουρ Στεϊνγκρίμσον (Guðmundur Steingrímsson) | 15.583 | 8,25 | - | 6 | +4 | |
| Κόμμα των Πειρατών (Píratar) | Συλλογική ηγεσία | 9.647 | 5,10 | - | 3 | +2 | |
| Αυγή (Dögun - stjórnmálasamtök um réttlæti, sanngirni og lýðræði) | Συλλογική ηγεσία | 5.855 | 3,10 | - | 0 | -2 | |
| Κόμμα των Νοικοκυριών (Flokkur Heimilanna) | Πέτουρ Γκούνλαουγκσον (Pétur Gunnlaugsson) | 5.707 | 3,02 | - | 0 | - | |
| Δημοκρατικό Κόμμα της Ισλανδίας (Lýðræðisvaktin) | Συλλογική ηγεσία | 4.658 | 2,46 | - | 0 | – | |
| Λαϊκό Κόμμα των Δεξιών Οικολόγων (Hægri Grænir flokkur fólksins) | Γκούντμουντουρ Φρανκλίν Γιόνσον (Guðmundur Franklín Jónsson) | 3.262 | 1,73 | - | 0 | – | |
| Ουράνιο Τόξο (Regnboginn, sjálfstæði Íslands og sjálfbæra þróun) | Γιον Μπιάρνασον (Jón Bjarnason) (εκπρόσωπος Τύπου) | 2.021 | 1,07 | - | 0 | –2 | |
| Κόμμα της Υπαίθρου(Landsbyggðarflokkurinn) | Ίλφα Μιστ Χελγαδότιρ (Ylfa Mist Helgadóttir) | 326 | 0,17 | - | 0 | – | |
| Στούρλα Γιόνσον (Sturla Jónsson) | Στούρλα Γιόνσον | 222 | 0,12 | - | 0 | – | |
| Ανθρωπιστικό Κόμμα (Húmanistaflokkurinn) | Γιούλιους Βαλδίμαρσον (Júlíus Valdimarsson) | 126 | 0,07 | - | 0 | – | |
| Λαϊκό Μέτωπο της Ισλανδίας (Alþýðufylkingin) | Θόρβαλντουρ Θόρβαλντσον (Thorvaldur Thorvaldsson) | 118 | 0,06 | - | 0 | – | |
| Σύνολα | 193.792 | 100,0 | 63 | — | |||
| Λευκά: 4.217 (2,17%), Έγκυρα: 188.990 (97,52%), Άκυρα: 585 (0,3%), Συμμετοχή: 237.957 (81,44%). Πηγή: The Morning Paper, National Broadcasting | |||||||
2016
ΕπεξεργασίαΒουλευτικές εκλογές διενεργήθηκαν στις 29 Οκτωβρίου 2016. Το Κόμμα Ανεξαρτησίας κέρδισε την πρώτη θέση και το Κόμμα των Πειρατών την 3η θέση.[10]
Δημοψηφίσματα
Επεξεργασία2010
ΕπεξεργασίαΣε δημοψήφισμα που διενεργήθηκε στις 6 Μαρτίου 2010, οι πολίτες καταψήφισαν με 93,2% έναντι 1,8% "ναι" την πρόταση για την πληρωμή από το Ρέικιαβικ 3,9 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία καταβλήθηκαν από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ολλανδία για αποζημιώσεις πολιτών τους που ζημιώθηκαν από την πτώχευση της διαδικτυακής ισλανδικής τράπεζας Icesave τον Οκτώβριο του 2008.[11] Η συμμετοχή ήταν 62,7%.
2011
ΕπεξεργασίαΣε ένα δεύτερο δημοψήφισμα, που διεξήχθη στις 9 Απριλίου 2011, οι ψηφοφόροι καταψήφισαν για 2η φορά μέσα σε 1 χρόνο την πρόταση για αποζημίωση στην Βρετανία και στην Ολλανδία αναφορικά με την κατάρρευση της τράπεζας Icesave.[12] Ειδικότερα, το 59,77% των ψηφοφόρων καταψήφισαν την πρόταση έναντι 40,22% που την υποστήριξαν. Η συμμετοχή ήταν της τάξης του 75,34%.[13]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Icelandic PM wants public vote on new constitution». Icenews.is. 8 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2012.
- ↑ «Ισλανδία-προεδρικές εκλογές: Γκούντνι Γιοχάνεσον, από πολιτολόγος αρχηγός κράτους». athina984.gr. 26 Ιουνίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Lokatölur komnar úr öllum kjördæmum». 26 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Εκλογές στην Ισλανδία: Πιθανός ο σχηματισμός αριστερής κυβέρνησης». News 24/7. 29 Οκτωβρίου 2017.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Leftists take early lead in Iceland». Al-Jazeera. 2009-04-26. http://english.aljazeera.net/news/europe/2009/04/200942522631653849.html. Ανακτήθηκε στις 2009-08-31.
- ↑ «Kosningar 2009». mbl.is. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2009.
- ↑ «You Say You Want a Constitution?». Huffington Post. 12 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2019.
- ↑ «Πλήρης κατάλογος των 25 μελών που εξελέγησαν το Νοέμβριο του 2010». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ «Τίποτα δεν έμεινε όρθιο στις εκλογές της Ισλανδίας!». Τα Νέα (ηλεκτρονική έκδοση). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ «Εκλογές Ισλανδία: Στην 3η θέση το κόμμα των Πειρατών - Αβεβαιότητα για τη σύνθεση της κυβέρνησης». iefimerida.gr. 30 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ «Iceland rejects plan to repay Icesave debts». IceNews. 2010-03-07. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-03-11. https://web.archive.org/web/20100311013419/http://www.icenews.is/index.php/2010/03/07/official-confirmation-of-huge-iceland-no-vote-in-icesave-referendum/. Ανακτήθηκε στις 2010-03-07.
- ↑ «The Sydney Morning Herald». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ «Οι Ισλανδοί λένε όχι στις αποζημιώσεις των χρεοκοπημένων τραπεζών». Deutsche Welle. 11 Απριλίου 2011.