Ελισάβετ του Νεβέρ
Η Ελισάβετ, γερμ.: Elizabeth von Nevers (μετά τις 24 Αυγούστου 1439 στο Νεβέρ - 21 Ιουνίου 1483) [4] ήταν κόρη του κόμη του Νεβέρ και με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Κλέβης από το 1455 ως το τέλος της. Επειδή η κομητεία ήταν μέρος της κληρονομίας της, μετά το τέλος της το Νεβέρ περιήλθε στον τρίτο γιο της Ένγκελμπερτ.
| Ελισάβετ του Νεβέρ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Élisabeth de Bourgogne (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 24 Αυγούστου 1439 Νεβέρ |
| Θάνατος | 21 Ιουνίου 1483 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης αντιβασίλισσα |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ιωάννης Α΄ της Κλέβης (από 1455)[1][2] |
| Τέκνα | Ιωάννης Β΄ της Κλέβης[1] Ενγιλβέρτος της Κλέβης Φίλιππος της Κλέβης[3] Adolf von der Mark-Kleve Edelherr von Büderich[3] Dietrich von der Mark-Kleve[3] Maria von der Mark-Kleve[3] |
| Γονείς | Ιωάννης Β΄ του Νεβέρ[1] και Jacqueline d'Ailly[1] |
| Αδέλφια | Καρλόττα, κόμισσα του Ρετέλ |
| Οικογένεια | Οίκος του Βαλουά-Βουργουνδίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Η Ελισάβετ ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Ιωάννη Β΄ κόμη των Ετάμπ, Nεβέρ, Ρετέλ και E, και της πρώτης συζύγου του Ζακλίν ντ' Αγύ. Δεδομένου ότι ο μόνος αδελφός τής Ελισάβετ απεβίωσε σε ηλικία πέντε ετών, ο πατέρας της διόρισε τη μεγαλύτερη αυτή κόρη του ως κληρονόμο των κομητειών Νεβέρ και Ε.
Στις 22 Απριλίου 1456 [5] παντρεύτηκε στη Μπρυζ τον τρίτο εξάδελφό της Ιωάννη Α΄ δούκα της Κλέβης. Μετά τον γάμο της Μαρίας της Βουργουνδίας-Κλέβης με τον Aδόλφο Α΄ δούκα της Κλέβης (πατέρα του Ιωάννη Α΄), αυτός ήταν ο δεύτερος γάμος μεταξύ του Οίκου των Βαλουά-Βουργουνδίας και του Οίκου του Λα Μαρκ. Αυτοί οι γάμοι έκαναν το δουκάτο της Κλέβης ένα είδος παραρτήματος της Βουργουνδίας για τα επόμενα 100 χρόνια, το οποίο αντικατοπτρίστηκε κυρίως στην πολιτιστική ζωή. Η αυλική ζωή, αλλά και η διοικητική πρακτική στο έδαφος του δούκα της Κλέβης ακολουθούσαν όλο και περισσότερο το παράδειγμα της Βουργουνδίας.
Μετά το τέλος του Αδόλφου των Έχμοντ δούκα του Γκέλντερς, διεκδίκησαν το δουκάτο του Γκέλντερς η αδελφή τού Αδόλφου Αικατερίνη, αλλά και ο Μαξιμιλιανός Α΄ των Αψβούργων. Ο ισχυρισμός του αυτοκράτορα βασίστηκε στον γάμο του με τη Μαρία της Βουργουνδίας, που ήταν και δούκισσα του Γκέλντερς. Όταν ο σύζυγος της Ελισάβετ Ιωάννης Α΄ πήγε στο Γκέλντερς για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του αυτοκράτορα, αυτή ηγήθηκε της διακυβέρνησης στην Κλέβη κατά τη διάρκεια της απουσίας του. [6]
Η Ελισάβετ απεβίωσε στις 21 Ιουνίου 1483, πριν από τον πατέρα της. Οι αξιώσεις της στις κομητείες Nεβέρ και E κληρονομήθηκαν από τον τρίτο γιο της Ένγκελμπερτ. Η Ελισάβετ τάφηκε στην κολεγιακή εκκλησία της Αγίας Μαρίας στην Κλέβη, μαζί με τον άντρα της. Ο τάφος τους καλύπτεται με εγχάρακτα, επιχρυσωμένα πλαίσια χαλκού. Το κορυφαίο πλαίσιο, που ανατέθηκε από τον Κάρολο Β΄ των Έχμοντ (γιο του Αδόλφου), απεικονίζει τους δύο κεκοιμημένους και είναι μία από τις λίγες απεικονίσεις της Ελισάβετ. Ο τάφος θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά καλλιτεχνήματα του είδους του. [7]
Οικογένεια Επεξεργασία
Παντρεύτηκε το 1456 τον Ιωάννη Α΄ των Λα Μαρκ δούκα της Κλέβης και είχε έξι παιδιά:
- Ιωάννης Β΄ (13 Απριλίου 1458 - 15 Μαρτίου 1521), δούκας της Κλέβης.
- Aδόλφος (28 Απριλίου 1461 · 4 Απριλίου 1498), μέλος του Συλλόγου (canon) του καθεδρικού της Λιέγης.
- Ένγκελμπερτ (26 Σεπτεμβρίου 1462 · 21 Νοεμβρίου 1506), κόμης του Νεβέρ και του Ε.
- Nτήτριχ (γενν. 29 Ιουνίου 1464), απεβ. νέος.
- Mαρία (8 Αυγούστου 1465 · 7 Οκτωβρίου 1513).
- Φίλιππος (1 Ιανουαρίου 1467 - 5 Μαρτίου 1505), επίσκοπος του Νεβέρ (1500-1505), Αμιέν (1501-1503) και Ωτύν (1505).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Υποσημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Kindred Britain»
- ↑ p11380.htm#i113795. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Otto Forst: Die Ahnentafel des letzten Herzogs von Cleve, Jülich und Berg, in: Zeitschrift des Bergischen Geschichtsvereines (ZBGV), vol. 44, Ph. C. W. Schmidt, Neustadt an der Aisch, 1911, ISSN 0067-5792, p. 74.
- ↑ In some sources 1455 is given as the wedding year. This statement is likely to originate from the fact that the Marriage certificate of 27 March 1456 provides the incorrect date 27 March 1455. See Otto Forst, p. 74.
- ↑ Gelre, Vereeniging tot Beoefening van Geldersche Geschiedenis, Oudheidkunde, en Recht (eds.): Bijdragen en mededelingen, vol. 59, S. Gouda Quint, D. Brouwer en Zoon, Arnhem, 1960, ISSN 0923-2834, p. 151.
- ↑ Karl-Heinz Hohmann: Bau- und Kunstdenkmäler im Kreis Kleve. Eine kursorische Übersicht = Rheinische Kunststätten, vol. 419S, 1st ed., Neusser Druckerei und Verlag, Neuss, 1995, p.88