Τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. του Σκαραμαγκά, είναι οι μεγαλύτερες και παλαιότερες σύγχρονες ναυπηγικές εγκαταστάσεις στην Ελλάδα και σε όλη την ανατολική Μεσόγειο. Βρίσκονται στην περιοχή Σκαραμαγκά, στα δυτικά του νομού Αττικής, στον όρμο Σκαραμαγκά. Το 2010 εκέγχονταν από τα κρατικά ναυπηγεία του Αμπού Ντάμπι, που κατείχαν το 75,1% του μετοχικού κεφαλαίου, και τη γερμανική ThyssenKrupp η οποία κατείχε το 24,9%[2]. Τον Απρίλιο 2022 αγοράστηκαν από τον εφοπλιστή Γιώργο Προκοπίου, μέσω της εταιρίας του Milina Enterprises Company Ltd. έναντι 37,3 εκατ. ευρώ.[1]

Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.
Εμπορική επ.Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. / Hellenic Shipyards S.A.
Νομική μορφήναυπηγεία
Κλάδοςναυπήγηση
Ίδρυση1939
ΙδρυτήςΣταύρος Νιάρχος
ΈδραΣκαραμαγκάς, Αττική, Ελλάδα, Ελλάδα
ΠροϊόνταΕμπορικά πλοία, Πολεμικά πλοία
ΙδιοκτήτηςMilina Enterprises Company Ltd. (Γιώργος Προκοπίου)[1]
ΙστότοποςΕπίσημη Ιστοσελίδα
Commons page Πολυμέσα

Τα ναυπηγεία ιδρύθηκαν το 1937/1939. Αλλά το 1958 μεταβιβάστηκαν στον εφοπλιστή Σταύρο Νιάρχο, για την κατασκευή και συντήρηση των πλοίων, αλλά και τις μετασκευές των μεταχειρισμένων σκαφών που αγόραζε η ναυτιλιακή. Ως θέση επελέγη ένα παλαιότερο ναυπηγείο του τότε Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού, που μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είχε αχρηστευθεί λόγω των εκτεταμένων ζημιών. Παρέμειναν κατ' αποκλειστικότητα σε αυτές τις εργασίες μέχρι το 1965, όταν η συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό έχει ως αποτέλεσμα την κατασκευή της κλάσης παράκτιων περιπολικών "Παναγόπουλος"

Σε αυτήν την φάση, τα ναυπηγεία γνωρίζουν ιδιαίτερη ανάπτυξη και αρχίζουν την ναυπήγηση νέων κατασκευών πολιτικών και στρατιωτικών σκαφών. Αυτή η περίοδος ακμής διατηρήθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1970. Το 1985, τα ναυπηγεία εθνικοποιούνται. Με την κρίση στην ελληνική βαριά βιομηχανία να συνεχίζεται, τα ναυπηγεία προσπαθούν να επιβιώσουν συνεργαζόμενα με τα γερμανικά Blohm & Voss για την παραγωγή εν Ελλάδι των νέων φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού ΜΕΚΟ 200ΗΝ - κλάση "Ύδρα". Τρία από τα τέσσερα πλοία που παραγγέλθηκαν κατασκευάστηκαν εκεί, και παραδόθηκαν τα έτη 1992-1994. Η συνεργασία συνεχίστηκε με την κατασκευή των νέων υποβρυχίων τύπου 214 και την αναβάθμιση των παλαιότερων 209 (πρόγραμμα Neptune).

Ακόμα και έτσι όμως, η εταιρία ιδιωτικοποιήθηκε κατά 50%, με μορφή συνεταιρισμού. Το υπόλοιπο 50% περνάει στην αγγλική Brown & Root, από την οποία αγοράζονται από την γερμανική HDW και όταν η τελευταία γίνει ιδιοκτησία του ομίλου χάλυβα Thyssen (2 Ιανουαρίου 2005) τα ναυπηγεία θα ακολουθήσουν[3]. Η δύσκολη κατάσταση στην ευρωπαϊκή ναυπηγική όμως είχε εγείρει από το 2006 φήμες για πώληση των ναυπηγείων σε ασιατικό όμιλο βαριάς βιομηχανίας. Στις 13 Οκτωβρίου 2009 ανακοινώθηκε απόφαση αποχώρησης της ThyssenKrupp από τα Ναυπηγεία [4].

Πλην όμως τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά παρά το γεγονός ότι αποτελούσαν ιδιωτική εταιρία εξακολουθούσαν να λαμβάνουν παράνομα κρατικές επιδοτήσεις δημιουργώντας αθέμιτο ανταγωνισμό. Έγινε καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ιούνιο του 2008 επιβάλλεται πρόστιμο που σήμερα ανέρχεται στα 539 εκατομμύρια Ευρώ το οποίο κρίνεται ανέφικτο να πληρωθεί. Η Ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να αποφύγει το κλείσιμο πρότεινε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το Ναυπηγείο του Σκαραμαγκά να πουλήσει ή να αχρηστεύσει τον εξοπλισμό που χρησιμοποιεί για εργασίες σε εμπορικά πλοία Ελλήνων και Διεθνών Πελατών και για 15 χρόνια να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για πολεμικά πλοία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.

Στα τέλη του 2009, η ιδιοκτήτρια εταιρεία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να πουλήσει τα ναυπηγεία, εξαιτίας της μειωμένης κερδοφορίας τους. Πέντε εταιρείες, μεταξύ των οποίων και μια ελληνική, εκδήλωσαν ενδιαφέρον, με τα ναυπηγεία τελικά να καταλήγουν στην Abu Dhabi Mar από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η συμφωνία για τη μεταβίβαση των Ναυπηγείων στην Abu Dhabi Mar υπογράφτηκε στις 18 Μαρτίου 2010 και ολοκληρώνεται το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους με την αναγνώριση της οφειλής περί τα 1,3 δισ. ευρώ του ελληνικού Δημοσίου προς τα ναυπηγεία[5].

Τον Απρίλιο 2022 αγοράστηκαν από τον εφοπλιστή Γιώργο Προκοπίου, μέσω της εταιρίας του Milina Enterprises Company Ltd. έναντι 37,3 εκατ. ευρώ.[1] Η ολοκλήρωση της μεταβίβασης των ναυπηγείων ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριου του 2023.[6]

Εγκαταστάσεις

Επεξεργασία

Μέχρι το 2010, ο ρόλος των ναυπηγείων ήταν πολλαπλός. Εκτός από πολλές νέες κατασκευές, από το 1986 έως το 2011 είχαν αναλάβει και την κατασκευή τρένων όπως και ανακατασκευές πολλών παλαιών κλιναμαξών για τον ΟΣΕ και τον ΗΣΑΠ (Μετρό). Επίσης, τα ναυπηγεία διαθέτουν τις εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό ακόμα και για την κατασκευή αεροσκαφών.

Εκτείνονται σε χώρο 832.000 τ.μ., με 65.000 τ.μ. από αυτά να είναι στεγασμένα. Διαθέτουν δύο μόνιμες δεξαμενές 500 και 250 χιλιάδων τόνων, καθώς και τρεις μικρότερες πλωτές δεξαμενές (72 , 60 και 36 χιλιάδες τόνων). Όπως και κεκλιμένη ναυπηγική κλίνη για την καθέλκυση πλοίων ή τμημάτων αυτών.

 
Τρένα που κατασκευάζονται με άδεια της ΜΑΝ στα Ελληνικά Ναυπηγεία, 1991

Επίσης, είναι εξοπλισμένα κυρίως με μηχανήματα τεχνολογίας CNC (Telerex) και οπτικής εργασίας (φωτοκύτταρο).

Εργασίες

Επεξεργασία

Από την αρχή της λειτουργίας τους, τα ναυπηγεία έχουν εκτελέσει εργασίες σε πάνω από 9.000 πλοία, μεταξύ των οποίων:

Τα Ελληνικά Ναυπηγεία είναι πιστοποιημένα με ISO 9001:2000.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 «Στον εφοπλιστή Γιώργο Προκοπίου περνούν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά -Το ΣτΕ απέρριψε την αίτηση του Δήμου Χαϊδαρίου». iefimerida.gr. 23 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2024. 
  2. Καθημερινή 02-03-2010 Στην Abu Dhabi Mar περνούν τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά[νεκρός σύνδεσμος] ανάκτηση 03-09-2010
  3. «ThyssenKrupp Press release, Nov. 17, 2005». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2019. 
  4. «Απογευματινή 15.10.09». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2009. 
  5. Καθημερινή 02-09-2010 Το Δημόσιο ανέλαβε τα χρέη του, η Abu Dhabi Mar τον Σκαραμαγκά[νεκρός σύνδεσμος] ανάκτηση 03-09-2010
  6. Μπέλλος, Ηλίας (9 Ιανουαρίου 2023). «Επειτα από 5 χρόνια πιάνουν ξανά δουλειά τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία