Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1977
Οι εκλογές της 20ης Νοεμβρίου 1977, που διεξήχθησαν από την κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή, κερδήθηκαν από τον ίδιο με ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία, παρότι παρουσίασε μείωση στις ψήφους, κυρίως λόγω του φιλοβασιλικού κόμματος Εθνική Παράταξη του πρώην Πρωθυπουργού Στέφανου Στεφανόπουλου και Σπύρου Θεοτόκη. Στις εκλογές αυτές εμφανίσθηκαν οι μετέχοντες στις λεγόμενες κυβερνήσεις της Αποστασίας του 1965, όπως ο πρώην Πρωθυπουργός Στέφανος Στεφανόπουλος και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Οι εκλογές διεξήχθησαν με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής του Ν. 626/1977 που είχε ψηφίσει η Βουλή λίγο πριν τις εκλογές.
![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Το πολιτικό πλαίσιοΕπεξεργασία
Κανονικά οι εκλογές θα διενεργούνταν τον Νοέμβριο του 1978. Από τον Σεπτέμβριο του 1977 ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής διερεύνησε τις απόψεις των πολιτικών αρχηγών για ενδεχόμενη επίσπευση των εκλογών.[1] Ο Παπανδρέου φάνηκε ψύχραιμος και σίγουρος για τη δυναμική του κόμματός του, ενώ ο Μαύρος, ανήσυχος, αντέδρασε έντονα, παρά το γεγονός ότι ο Καραμανλής έκανε και νύξη για ενδεχόμενη μετεκλογική συνεργασία ΝΔ και ΕΔΗΚ[2]. Οι λόγοι που προβλήθηκαν από τον πρωθυπουργό για την επίσπευση των εκλογών αφορούσαν τα εθνικά θέματα: Κυπριακό, διένεξη με την Τουρκία και την ένταξη στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι τα ζητήματα αυτά θα εισέρχονταν σε μια κρίσιμη φάση, ότι όφειλε να τα χειριστεί κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή και να αποφευχθεί παρατεταμένη προεκλογική περίοδος. Ασφαλώς στα δύο πρώτα ζητήματα σημειώθηκαν σημαντικές εξελίξεις, όπως ο θάνατος του Μακαρίου το καλοκαίρι του 1977. Περισσότερο όμως στο θέμα της ένταξης στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες είναι σαφές πως η ανανέωση της λαϊκής εντολής είχε σημασία, αφού οι διαπραγματεύσεις είχαν εισέλθει σε κρίσιμο στάδιο, καθώς παρουσιάζονταν ορισμένες τεχνικές δυσκολίες: παράλληλα με το ζήτημα της ένταξης της Ελλάδας αντιμετωπιζόταν και το πρόβλημα της ένταξης της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.[2]
Αποτίμηση του αποτελέσματος των εκλογώνΕπεξεργασία
Σε γενικές γραμμές Δεξιά και Αριστερά μοιράστηκαν και πάλι από 50% των ψήφων. Η σημαντική πτώση του ποσοστού της ΝΔ οφειλόταν κυρίως «στην ύπαρξη ενός ισχυρού πολιτικού οργανισμού στα δεξιά της, με στάση ιδιαίτερα εχθρική προς τον Καραμανλή για τις επιλογές του στο θέμα του δημοψηφίσματος του 1974».[2] Πάντως η ΝΔ είχε χάσει την κοινοβουλευτική παντοδυναμία και δεν διέθετε πλέον ούτε την πλειοψηφία των τριών πέμπτων για την εκλογή αρχηγού κράτους το 1980[2] Στο χώρο της αντιπολίτευσης οι αλλαγές ήταν περισσότερο εντυπωσιακές: κύριος αντιπολιτευτικός πόλος και μελλοντικός διεκδικητής της εξουσίας γινόταν πλέον το ΠΑΣΟΚ, ενώ διαγραφόταν η κατάρρευση του παραδοσιακού Κέντρου: πράγματι μετά τις εκλογές θα παραιτηθεί από τη θέση του αρχηγού της ΕΔΗΚ ο Μαύρος, τον οποίο θα αντικαταστήσει ο Ιωάννης Ζίγδης. Και αυτή όμως η εξέλιξη δεν θα αποτρέψει τελικά τη σταδιακή διάλυση του κόμματος.[2]
ΑποτελέσματαΕπεξεργασία
Κόμμα | Επικεφαλής | Ψήφοι | Έδρες | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Αριθμός | % | ± % | Αριθμός | ± | |||||||
Νέα Δημοκρατία | Κωνσταντίνος Καραμανλής | 2.146.365 | 41,84 | -12,53 | 171 | -49 | |||||
Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα | Ανδρέας Παπανδρέου | 1.300.025 | 25,34 | +11,76 | 93 | +80 | |||||
Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου 1 | Γεώργιος Μαύρος | 612.786 | 11,95 | -8,64 | 16 | -44 | |||||
Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας 2 | Χαρίλαος Φλωράκης | 480.272 | 9,36 | - | 11 | +6 | |||||
Εθνική Παράταξη | Στέφανος Στεφανόπουλος | 349.988 | 6,82 | Νέο | 5 | Νέο | |||||
Συμμαχία Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων 3 | Ηλίας Ηλιού | 139.356 | 2,72 | -6,75 | 2 | -6 | |||||
Κόμμα Νεοφιλελευθέρων | Κωνσταντίνος Μητσοτάκης | 55.494 | 1,08 | Νέο | 2 | Νέο | |||||
Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας | διοικούσα επιτροπή | 11.895 | 0,23 | +0,20 | - | - | |||||
Λαϊκή Δημοκρατική Ενότητα | 8.839 | 0,17 | Νέο | - | - | ||||||
Εργατική Διεθνιστική Ένωση - Τροτσκιστές | 1.032 | 0,05 | Νέο | - | - | ||||||
Ανεξάρτητοι υποψήφιοι | 23.719 | 0,44 | -0,42 | - | - | ||||||
Σύνολο | 5.129.771 | 100 | 300 | ||||||||
Έγκυρα | 5.129.771 | 98,76 | |||||||||
Άκυρα/Λευκά | 64.120 | 1,24 | |||||||||
Ψήφισαν | 5.193.891 | 77,76 | |||||||||
Αποχή | 1.485.567 | 22,24 | |||||||||
Εγγεγραμμένοι | 6.679.458 | ||||||||||
Πηγή: Nohlen & Stöver | |||||||||||
Σημειώσεις: | |||||||||||
Λίστα
1Τα αποτελέσματα της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου συγκρίνονται με τα αποτελέσματα των Ε.Κ.-Ν.Δ. και Δημοκρατικής Ένωσης Κέντρου των εκλογών του 1974.
2Οι έδρες του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας συγκρίνονται με τις έδρες του κόμματος ως μέλους της Ενωμένης Αριστεράς των εκλογών του 1974. 3Τα αποτελέσματα της Συμμαχίας Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων συγκρίνονται με τα αποτελέσματα της Ενωμένης Αριστεράς των εκλογών του 1974. |
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Κλάψης, Αντώνης (15 Φεβρουαρίου 2022). «Η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες το 1977 | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Ευάνθης Χατζηβασιλείου, «Από τη θέσπιση του Συντάγματος στις εκλογές του 1977», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. ΙΣΤ, 2000, σελ. 313