Ελληνικός στόλος του 1897

Η σύνθεση του Ελληνικού στόλου κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 είχε ως ακολούθως:

• Θωρηκτά: 3, τα Β.Π. Θ/Κ "ΣΠΕΤΣΑΙ", "ΥΔΡΑ" και "ΨΑΡΑ"
• Τορπιλοβόλα: 17, τα με αριθμό 1 έως και 17
• Κανονιοφόροι: 4, τα με γράμματα Α, Β, Γ και Δ
• Ατμομυοδρόμωνες: 4, τα ΑΛΦΕΙΟΣ, ΑΧΕΛΩΟΣ, ΕΥΡΩΤΑΣ και ΠΗΝΕΙΟΣ
• Θωρακοβάρις: 1, το ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
• Θωρακοδρόμων: 1 το ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ
• Ατμοβάριδες: 2, τα ΑΚΤΙΟΝ και ΑΜΒΡΑΚΙΑ
• Οπλιταγωγά: 4, τα ΘΡΑΚΗ, ΙΩΝΙΑ, ΜΥΚΑΛΗ και ΣΦΑΚΤΗΡΙΑ
• Εύδρομο: 1, το ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ
• Ναρκοθέτιδες: 3, τα ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ, ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ και ΝΑΥΠΛΙΑ
• Τορπιλοφόρο: 1, το ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΚΑΝΑΡΗΣ
• Ατμοημιολίες: 3 τα ΑΗΔΩΝ, ΚΙΣΣΑ και ΚΙΧΛΗ και τέλος
• Ατμοτελωνίδες: 5, τα παράκτια περιπολικά ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, ΚΕΡΚΥΡΑ, ΠΑΤΡΑΙ, ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ και ΕΡΜΟΥΠΟΛΙΣ

Την εποχή του Ελληνοτουρκικού πολέμου το ελληνικό πολεμικό ναυτικό επάνδρωναν περίπου 3.000 ναύτες και 200 Αξιωματικοί. Ο ελληνικός στόλος ήταν τότε χωρισμένος σε δύο μοίρες, την Ανατολική Μοίρα (Αν.Μ) υπό τον Πλοίαρχο K. Σαχτούρη και την Δυτική Μοίρα (Δ.Μ.) υπό τον Πλοίαρχο Δ. Κριεζή.

• Οι δύο ατμοβάριδες (τροχήλατα) "ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ" και "ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ" που είχε αγοράσει εσπευσμένα η ελληνική κυβέρνηση το 1867, η μεν πρώτη δεν έφθασε ποτέ στην Ελλάδα μετά την έκρηξη που σημειώθηκε στο λέβητα και στη συνέχεια βυθίστηκε (17 Νοεμβρίου 1867) στο Λίβερπουλ, ενώ η δεύτερη από το 1892 μέχρι το 1906 ήταν παροπλισμένη και αποτελούσε μόνιμο ναυτώνα στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας.

Πηγές

• Κ. Παϊζη - Παραδέλη "Τα Πλοία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού 1830 - 1979" ΓΕΝ - Αθήνα 1980.