Εμμανουήλ Παπαδογιάννης
Για τον νομάρχη με το ίδιο όνομα και επώνυμο, δείτε Εμμανουήλ Ι. Παπαδογιάννης
| Εμμανουήλ Παπαδογιάννης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1889 Άγιος Ιωάννης Αμαρίου Ρεθύμνου |
| Θάνατος | 30 Απριλίου 1971 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Λαϊκόν Κόμμα και Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Ρεθύμνου) Υπουργός Ανοικοδομήσεως της Ελλάδας Γενικός Διοικητής Κρήτης Γενικός Διοικητής Δυτικής Μακεδονίας Γενικός Διοικητής Ηπείρου Υπουργός Οικισμού και Ανοικοδομήσεως Νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας Νομάρχης Αρκαδίας Νομάρχης Ευβοίας Νομάρχης Λακωνίας Νομάρχης Πρέβεζας (1920–1921) Νομάρχης Χανίων |
Ο Εμμανουήλ Μ. Παπαδογιάννης (1889 - 30 Απριλίου 1971) ήταν Έλληνας πολιτικός. Διετέλεσε βουλευτής και υπουργός σε διάφορες κυβερνήσεις, όπως και Νομάρχης. Τιμήθηκε με πλήθος μεταλλίων και παράσημων.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ "παππούς της Αντίστασης"[1] γεννήθηκε στο χωριό Άγιος Ιωάννης στην επαρχία Αμαρίου του Ρεθύμνου, το 1889, γιος του Μιχαήλ Παπαδογιάννη. Σε νεαρή ηλικία έφυγε από τη γενέτειρά του και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες.
Βουλευτής
ΕπεξεργασίαΑπό νεαρή ηλικία εκλεγόταν βουλευτής, πρώτη φορά ως πληρεξούσιος στην Κρητική Βουλή σε ηλικία 22 ετών, το 1911.[2] Μετά την ένωση της Κρήτης εξελέγη βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια Ρεθύμνου για πρώτη φορά με το Λαϊκό Κόμμα το 1935 και επανεξελέγη με το ίδιο κόμμα το 1946 και το 1950 και μετά με την ΕΡΕ το 1958.[3]
Νομάρχης
ΕπεξεργασίαΟ Εμμανουήλ Παπαδογιάννης υπηρέτησε για αρκετά χρόνια και ως νομάρχης. Ήταν Νομάρχης Πρέβεζας από τις 16 Μαρτίου 1920 ως τις 30 Νοεμβρίου 1921.[4] Στη συνέχεια Νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας, Νομάρχης Ευβοίας, Νομάρχης Αρκαδίας, Νομάρχης Λακωνίας, Νομάρχης Καβάλας από 6.3.1945-27.7.1945,[5] και Νομάρχης Χανίων από το 1946 ως το 1947.[6]
Υπουργός
ΕπεξεργασίαΤο 1916 ήταν ακόλουθος στο Υπουργείο Εσωτερικών.[7] Έγινε υφυπουργός Γενικός Διοικητής Ηπείρου στην κυβέρνηση Τσαλδάρη στις 18 Μαΐου 1946 και παραιτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς, οπότε ανέλαβε υφυπουργός Γενικός Διοικητής Κρήτης, ως τις 24 Ιανουαρίου 1947.[8]. Λίγο αργότερα, στην κυβέρνηση Σοφούλη υπηρέτησε ως υπουργός Ανοικοδομήσεως από τις 18 Νοεμβρίου 1948 ως τις 6 Ιανουαρίου 1950.[9]. Συνέχισε στο Υπουργείο Ανοικοδομήσεως ως υπουργός Οικισμού και Ανοικοδομήσεως, από το 1949 το 1950. Εσφαλμένα, στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Κυβερνήσεως αναφέρεται ως "Ευάγγελος Παπαδογιάννης"[10] ο υπουργός Ανοικοδομήσεως στην κυβέρνηση Διομήδη.[11]
Θάνατος
ΕπεξεργασίαΑπεβίωσε στην Αθήνα και κηδεύτηκε ανήμερα την Πρωτομαγιά του 1971, σε ηλικία 82 ετών.[12]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Μανόλης Μ. Παπαδογιάννης: Ο περίφημος «παππούς της Αντίστασης»
- ↑ Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 34, αρ. 329).(pdf)
- ↑ Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 77, αρ. 644).(pdf)
- ↑ Γεώργιος Ι. Κούρτης, Η Κοινοβουλευτική πορεία της Πρέβεζας (1915-2005), Αθήνα, 2005, σελ. 264-270.
- ↑ «Η ιστορία της Νομαρχίας Καβάλας – Ένα αφιέρωμα του Κώστα Παπακοσμά.». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Ναπολέων Σαραντίδης, Άρθρο του flashnews.gr, βασισμένο σε εργασία του Δημήτρη Ξανθουδάκη, 17-5-2014, ανάκτηση 26-8-2015.
- ↑ Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τ. 48, σελ. 101.
- ↑ Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος (2004). Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004 (PDF). Αθήνα. σελ. 74. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Αυγούστου 2011.
- ↑ Σπυρίδων Μαρκεζίνης (1994). Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος (1936-1975), τόμος Δεύτερος (1944-1951). Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. σελ. 325.
- ↑ ΓΓΚ, ανάκτηση 26-8-2015.
- ↑ Αναφορά του ως υπουργού Ανοικοδομήσεως, εφημερίδα "Εμπρός", 27-8-1949, σελ. 6./
- ↑ Μακεδονία, φύλλο 2-5-1971, σελ. 6