Εμμανουήλ του Οουρέμ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Εμμανουήλ, πορτογαλ. Manuel (3 Αυγούστου 1697 - 3 Αυγούστου 1766) από τον Οίκο των Αβίς-Μπραγκάνσα ήταν πρίγκιπας (infante) της Πορτογαλίας και κόμης τού Οουρέμ. Ως αξιωματικός τού Αυστριακού στρατού πολέμησε τους Οθωμανούς. Έγινε μέλος τού Τάγματος τού Χρυσόμαλλου Δέρατος.
| Εμμανουήλ του Οουρέμ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Manuel de Bragança (Πορτογαλικά) |
| Γέννηση | 3 Αυγούστου 1697[1] Ribeira Palace |
| Θάνατος | 3 Αυγούστου 1766 Belas |
| Τόπος ταφής | Μοναστήρι του Σάο Βισέντε ντε Φόρα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πορτογαλίας |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Πέτρος Β΄ της Πορτογαλίας και Μαρία-Φραγκίσκα του Νόιμπουρκ |
| Αδέλφια | Φραγκίσκη Ιωσηφίνα της Πορτογαλίας Λουίζα της Μπραγκάνσα Ισαβέλλα Λουίζα της Πορτογαλίας Ιωάννης Ε΄ της Πορτογαλίας Φραγκίσκος της Μπέζα Αντώνιος Φραγκίσκος της Μπραγκάνσα Ιωσήφ της Μπραγκάνσα João of Braganza, Prince of Brazil |
| Οικογένεια | Οίκος της Μπραγκάνσα |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο τέταρτος γιος τού Πέτρου Β΄ της Πορτογαλίας και της Μαρίας-Σοφίας των Βίττελσμπαχ, κόρης τού Φιλίππου-Γουλιέλμου εκλέκτορα τού Παλατινάτου & πιο πριν κόμη τού Παλατινάτου-Νόιμπουρκ.
Ο Μανουέλ-Ζοσέ-Φρανσίσκο-Αντόνιο-Καετάνο-Εστεβάο-Μπαρτολομέου γεννήθηκε στη Λισαβόνα. Έζησε περιπετειώδη ζωή: στα 18 μπήκε κρυφά σε πλοίο με σκοπό τις Κάτω Χώρες. Ο πρωτότοκος αδελφός του Ιωάννης Ε΄ της Πορτογαλίας τον διέταξε να επιστρέψει, αλλά εκείνος πήγε στο Παρίσι και μετά στη Γερμανία. Το 1716 πρόσφερε τις υπηρεσίες του στον Ευγένιο πρίγκιπα της Σαβοΐας για να πολεμήσει τους Οθωμανούς. Στη μάχη τού Πετροβαραντίν πληγώθηκε ελαφριά, αλλά δοξάστηκε. Συμμετείχε στη καταδίωξη των Τούρκων και στην πολιορκία της Τιμισοάρα.
Το 1717 ως αξιωματούχος τού Αυστριακού στρατού, ακολούθησε τον Ευγένιο στην κατάκτηση τού Βελιγραδίου. Έπειτα από τη συνθήκη τού Πασσάροβιτς, έλαβε τον τίτλο τού μαρεσάλη τού στρατοπέδου. Μετά ταξίδεψε από Αυλή σε Αυλή και έζησε μία γεμάτη απολαύσεις ζωή, η οποία ενέπνευσε σύγχρονούς του συγγραφείς. Το 1721 χρίστηκε ιππότης τού Τάγματος τού Χρυσόμαλλου Δέρατος.
Το 1728 ήταν ένας από τους υποψήφιους για το χέρι της πλούσιας Μαρίας-Σοφίας Κσαρτορύσκα. Τον υποστήριξαν οι Αψβούργοι για να έχουν μία ισχυρή θέση στην Πολωνία πριν την εκλογή τού βασιλιά. Ήταν καλά γνωστός και στη Ρωσία και προτάθηκε ακόμη και ως ο επόμενος βασιλιάς της Πολωνίας το 1733, στο ξεκίνημα τού Πολέμου για την Πολωνική Διαδοχή.
Το επόμενο έτος επέστρεψε στην Πορτογαλία, όπου πέρασε τα τελευταία 32 έτη του, έχοντας μία ενεργό κοινωνική ζωή, περιτριγυρισμένος από συγγραφείς και καλλιτέχνες. Απεβίωσε την ημέρα που συμπλήρωσε 69 έτη στο ίδιο μέρος που γεννήθηκε, το Κουίντα ντε Μπέλας, άγαμος.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 (Πολωνικά) MAK. 9810612121205606.
Πηγές Επεξεργασία
- Paweł Sieradzki (2006). Obecność rodziny książąt Czartoryskich na ziemi jarosławskiej (The presence of the Czartoryski dukes in the land of Jarosław). Teka Komisji Historycznej OL PAN (99–123). p. 106.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Manuel of Braganza, Count of Ourém στο Wikimedia Commons