Βικιπαίδεια

Επαρχία Σαν Χουάν (Αργεντινή)

επαρχία της Αργεντινής

Η επαρχία Σαν Χουάν (ισπανικά: San Juan‎‎ ισπανική προφορά: saŋ ˈxwan) είναι επαρχία της Αργεντινής, που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της χώρας. Γειτονικές επαρχίες είναι, από τα βόρεια και δεξιόστροφα, η Λα Ριόχα, το Σαν Λουίς και η Μεντόσα. Στα δυτικά συνορεύει με τη Χιλή. Πρωτεύουσα της επαρχίας είναι το Σαν Χουάν, ενώ ο πληθυσμός της είναι 818.234 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2022.[1]

Σαν Χουάν

Σημαία
Έμβλημα
ΧώραΑργεντινή
Διοικητική υπαγωγήΑργεντινή
ΠρωτεύουσαΣαν Χουάν
Διοίκηση
 • Κυβερνήτης της επαρχίας Σαν ΧουάνΣέργιο Ουνιάκ (από 2015)
Έκταση89.651 km²
Υψόμετρο2.269 μέτρα
Πληθυσμός738.959 (2014)
Γεωγραφικές συντεταγμένες30°52′12″S 68°58′48″W
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
δεδομένα (π • σ • ε )

Η επαρχία έχει έκταση 89.651 τετραγωνικά χιλιόμετρα, καλύπτοντας μια ορεινή περιοχή με αραιή βλάστηση, εύφορες οάσεις και ορμητικά ποτάμια. Σε ολόκληρη την επαρχία υπάρχει σημαντικός αριθμός παλαιοντολογικών περιοχών.

Όπως και σε άλλες επαρχίες της Αργεντινής, η γεωργία αποτελεί μια από τις σημαντικότερες οικονομικές δραστηριότητες, με έμφαση στην παραγωγή κρασιού και ελαιολάδου. Επιπλέον, φρούτα και λαχανικά παράγονται στις εύφορες κοιλάδες που αρδεύονται από τεχνητά κανάλια στο δυτικό τμήμα, κοντά στην οροσειρά των Άνδεων. Πρόκειται για τη δεύτερη επαρχία σε όγκο παραγωγής κρασιού σε επίπεδο Αργεντινής και στη Νότια Αμερική, ενώ διαθέτει εξαιρετικά ποικιλιακά κρασιά. Αποτελεί επίσης σημαντικό κέντρο εξόρυξης και παραγωγής πετρελαίου.

Ιστορία Επεξεργασία

 
Κέντρο του Σαν Χουάν, 1910.
 
Ο Ντομίνγκο Φαουστίνο Σαρμιέντο, κυβερνήτης του Σαν Χουάν το 1862-64, θέσπισε τους πρώτους νόμους για την υποχρεωτική εκπαίδευση στην επαρχία, οι οποίοι έγιναν εθνική πολιτική όταν εξελέγη πρόεδρος το 1868.
 
Σκηνή μετά τον σεισμό του 1944

Πριν από την άφιξη των Ισπανών Κονκισταδόρων, στην περιοχή κατοικούσαν διάφορες φυλές όπως οι Χουάρπες, οι Ντιαγκίτας, οι Καπασάνες, οι Ολονγκάστας και οι Γιακάμπι, που είχαν επηρεαστεί έντονα από την αυτοκρατορία των Ίνκας.[2]

Η πόλη Σαν Χουάν δε λα Φροντέρα ιδρύθηκε από τον Χουάν Χουφρέ ι Μοντέσα το 1562 και μεταφέρθηκε 2 χιλιόμετρα νότια το 1593 λόγω των συχνών πλημμυρών του ποταμού Σαν Χουάν.[3]

Το 1776, το Σαν Χουάν προσαρτήθηκε στην Αντιβασιλεία του Ρίο ντε λα Πλάτα και έγινε μια από τις πόλεις της επαρχίας του Κούγιο. Την ίδια χρονιά, ο πρώτος καταγεγραμμένος σεισμός προκάλεσε σημαντικές ζημιές στην περιοχή.[4]

Το 1820, το Σαν Χουάν απέκτησε αυτονομία από την επαρχία Κούγιο και έγινε έτσι αυτόνομη επαρχία. Το υπόλοιπο της επαρχίας Κούγιο έγινε η επαρχία Μεντόσα.[4]

Μετά από μια εποχή διεθνούς απομόνωσης της Αργεντινής, η έλευση μιας νέας, πιο φιλελεύθερης κυβέρνησης το 1853 προσέλκυσε αρκετούς εξόριστους διανοούμενους πίσω στο Σαν Χουάν. Μεταξύ αυτών ήταν ένας στρατιωτικός και μυθιστοριογράφος του Σαν Χουάν, ο Ντομίνγκο Σαρμιέντο. Ο Σαρμιέντο εξελέγη τελικά κυβερνήτης το 1862, επιδιώκοντας τις αναγκαίες δημόσιες επενδύσεις και θεσπίζοντας τον πρώτο νόμο της Αργεντινής που επέβαλε την υποχρεωτική εκπαίδευση (εκείνη την εποχή περίπου το 80% του ενήλικου πληθυσμού στερούνταν οποιασδήποτε μορφής εκπαίδευσης). Μόλις εξελέγη πρόεδρος της Αργεντινής το 1868, οι πολιτικές αυτές έγιναν εθνικός νόμος.[5]

Το 1944 ένας μέτριος, αλλά ιδιαίτερα καταστροφικός σεισμός κοντά στην πρωτεύουσα κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης και σκότωσε 10.000 ανθρώπους.[6]

Ένας ισχυρότερος σεισμός έπληξε την ίδια πόλη το 1977, ωστόσο οι νέοι κατασκευαστικοί κώδικες που τέθηκαν σε ισχύ μετά το συμβάν του 1944 περιόρισαν τις ζημιές στο ελάχιστο. Η πιο σημαντική απώλεια μετά από αυτό το γεγονός ήταν η καταστροφή του καθεδρικού ναού του Σαν Χουάν.[7] Στη θέση του ανεγέρθηκε γρήγορα ένας νέος, μοντερνιστικός χώρος λατρείας, ο οποίος εγκαινιάστηκε το 1979.

Μεταξύ των ταχύτερα αναπτυσσόμενων επαρχιών της Αργεντινής μετά το 1945, η εθνική κυβέρνηση ξεκίνησε την κατασκευή του Εθνικού Πανεπιστημίου του Σαν Χουάν, το οποίο άνοιξε τις πύλες του το 1973. Το Κογκρέσο ανταποκρίθηκε περαιτέρω στις ανάγκες του αναπτυσσόμενου γεωργικού τομέα του Σαν Χουάν, ανοίγοντας στα μέσα της δεκαετίας του '70 το έδαφος για το μεγαλύτερο υδροδομικό έργο στην επαρχία μέχρι τότε, το φράγμα και τον ταμιευτήρα Ουλούμ. Το φράγμα εγκαινιάστηκε το 1980 και συνέβαλε στην παραγωγή αρδευόμενων καλλιεργειών της ερήμου, όπως ελιές, σύκα και, κυρίως, οινοποιήσιμα σταφύλια.[8]

Γεωγραφία Επεξεργασία

Η επαρχία αποτελεί μέρος της ηπειρωτικής ημιερήμου Κούγιο. Οι άνυδρες πεδιάδες ξεκινούν στα ανατολικά, με μερικούς χαμηλούς λόφους στη μέση και μετατρέπονται γρήγορα σε βουνοκορφές ύψους 6.000 μέτρων προς τα δυτικά. Και οι δύο περιοχές υπόκεινται στον ξηρό και θερμό Ζόνδα. Οι περισσότερες βροχοπτώσεις λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, συχνά ως ηλεκτρικές καταιγίδες.

Οι ποταμοί Χατσάλ και Σαν Χουάν, και οι δύο μέρος του συστήματος του ποταμού Ντεσαγουαδέρο, αποτελούν την πηγή των εύφορων κοιλάδων και το κέντρο της οικονομίας της επαρχίας. Ο ποταμός Σαν Χουάν καταλήγει στις λιμνοθάλασσες Χουανακάτσε στα νοτιοανατολικά.

Οι Άνδεις της επαρχίας Σαν Χουάν ανήκουν στην κλιματική επαρχία των ξηρών Άνδεων.[9] Η μόνιμη παγοκάλυψη είναι ευρέως εκτεταμένη σε υψόμετρο άνω των 3000 μ. στις Άνδεις και οι βραχώδεις παγετώνες είναι συνήθεις.[9]

Το βόρειο τμήμα της επαρχίας περιέχει τόσο διεισδυτικά πετρώματα του βαθόλιθου του Κολανγκίλ όσο και μια μεγάλη ιζηματογενή λεκάνη γνωστή ως λεκάνη Ιγκλέσια.[10] Εντός αυτής της λεκάνης υπάρχουν θερμές πηγές.[11]

Πολιτική διαίρεση Επεξεργασία

Η επαρχία χωρίζεται σε 19 νομούς (ισπανικά: departamentos‎‎). Θεωρούνται επίσημα ως ένας ενιαίος δήμος και συνήθως περιέχουν ένα ή περισσότερα πληθυσμιακά κέντρα (δηλ. κωμοπόλεις και πόλεις).

  1. Αλμπαρδόν (Χενεράλ Σαν Μαρτίν)
  2. Ανγάκο (Βίγια δελ Σαλβαδόρ)
  3. Βάγιε Φερτίλ (Σαν Αγουστίν)
  4. Βεϊντισίνκο δε Μάγιο (Σάντα Ρόσα)
  5. Ιγλέσια (Ρονδέο)
  6. Καλινγάστα (Ταμβερίας)
  7. Νουέβε δε Χούλιο (Νουέβε δε Χούλιο)
  8. Καπιτάλ (Σαν Χουάν)
  9. Καουκέτε (Καουκέτε)
  10. Ουλούμ (Βίγια Ιμπάνιες)
  11. Ποσίτο (Βίγια Αβεραστάιν)
  12. Ρόουσον (Βίγια Κράουσε)
  13. Ριβαδάβια (Ριβαδάβια)
  14. Σαν Μαρτίν (Σαν Ισίδρο)
  15. Σάντα Λουσία (Σάντα Λουσία)
  16. Σαρμιέντο (Μέδια Άγουα)
  17. Τσίμπας (Πάουλα Αλαβαρασίν δε Σαρμιέντο)
  18. Χάτσαλ (Σαν Χοσέ ντε Χάτσαλ)
  19. Ζόνδα (Μπασίλιο Νιέβας)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «San Juan (Province, Argentina) - Population Statistics, Charts, Map and Location». citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2023. 
  2. ↑ «Historia de la provincia de San Juan». www.todo-argentina.net. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2023. 
  3. ↑ «Historia y geografía». www.sanjuan.tur.ar (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2023. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Historia de San Juan: Historia de la ciudad y la zona». Welcome Argentina (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2023. 
  5. ↑ «Sarmiento Gobernador provisional de la Provincia de San Juan». Museo Histórico Sarmiento (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2023. 
  6. ↑ «The Earthquake at San Juan, January 15, 1944» (στα αγγλικά). Nature 155 (3942): 603–603. 1945-05-01. doi:10.1038/155603c0. ISSN 1476-4687. https://www.nature.com/articles/155603c0. 
  7. ↑ Youd, T. Leslie; Keefer, David K. (1994-09-01). «Liquefaction during the 1977 San Juan Province, Argentina earthquake (Ms = 7.4)» (στα αγγλικά). Engineering Geology 37 (3): 211–233. doi:10.1016/0013-7952(94)90057-4. ISSN 0013-7952. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/0013795294900574. 
  8. ↑ «Ullum Dam and Punta Negra Dam». www.sanjuan.tur.ar (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2023. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Tapia, Baldis; Trombotto Liaudat, Darío; Ahumada, Ana Lía (2019). «Ambiente periglacial y regiones geocriológicas en los Andes de San Juan (28º-33ºS)» (στα ισπανικά). Revista de la Asociación Geológica Argentina 76 (1): 46–63. 
  10. ↑ Gonzales, Marcelo; Lince Klinger, Federico; Christiansen, Rodolfo; Clavel, Franco; Gianni, Guido; Gimenez, Mario (2022). «Heterogeneidades en el basamento de la cuenca de Iglesia evidenciadas por datos geofísicos» (στα ισπανικά). Revista de la Asociación Geológica Argentina 79 (1): 90–105. https://revista.geologica.org.ar/raga/article/download/939/1505/5354. 
  11. ↑ Podesta, Marcos; Ortiz, Gustavo; Orozco, Paola; Alvarado, Patricia; Fuentes, Facundo (2022). «The Iglesia basin (San Juan, Argentina), seismic interpretation, geometry basin, and implications for geothermal systems». Andean Geology 49 (3): 327–344. doi:10.5027/andgeoV49n3-3340. http://www.andeangeology.cl/index.php/revista1/article/view/V49n3-3340/html. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Επαρχία_Σαν_Χουάν_(Αργεντινή)&oldid=9919058"