Ερρίκος Α΄ του Μεκλεμβούργου

Ο Ερρίκος Α΄ ο προσκυνητής (γερμ.: Heinrich I der pilger, 1230 - 2 Ιανουαρίου 1302) από τον Οίκο του Μεκλεμβούργου ήταν κύριος του Μεκλεμβούργου (1264-1275, 1299-1302).

Ερρίκος Α΄ του Μεκλεμβούργου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Heinrich I, Herr zu Mecklenburg, „der Pilger“ (Γερμανικά)
Γέννηση1230 (περίπου)
Θάνατος2  Ιανουαρίου 1302
Τόπος ταφήςΑββαείο του Ντόμπεραν
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑναστασία της Πομερανίας (1259–1302)
ΤέκναΕρρίκος Β΄ του Μεκλεμβούργου
Ιωάννης Γ΄ του Μεκλεμβούργου
Λουντγκάρντα (σύζ. του Πσέμισλ Β΄)[1]
ΓονείςΙωάννης Α΄ του Μεκλεμβούργου και Luitgarde of Henneberg
ΑδέλφιαΕλισάβετ του Μεκλεμβούργου
Αλβέρτος Α΄ του Μεκλεμβούργου
Νικόλαος Γ΄ του Μεκλεμβούργου
Ιωάννης Β΄ του Μεκλεμβούργου
ΟικογένειαΟίκος του Μεκλεμβούργου
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ιωάννη Α΄ κυρίου του Μεκλεμβούργου και της Λούιτγκαρτ, κόρης του Πόππο Ζ΄ κόμη του Χέννεμπερκ.

Το 1264 διαδέχθηκε τον πατέρα του από κοινού με τον αδελφό του Αλβέρτο Α΄. Το 1265 απεβίωσε ο Αλβέρτος Α΄ και ο Ερρίκος Α΄ έμεινε μόνος κυβερνήτης.

Από το 1266 ζητούσε από τους Εβραίους του Βίσμαρ να πληρώνουν για την προστασία τους. Το ίδιο έτος ξεκίνησε το πρόγραμμα "χορηγίας οίνου και άρτου", όπου 20 ναοί στην περιοχή τού Ίουφ (Iłów) λάμβαναν για τη θεία κοινωνία οίνο και μπισκότα από το δημαρχείο του Βίσμαρ. Στη σχετική απόφαση αναφέρονται πολλές εκκλησίες της περιοχής για πρώτη φορά[2]. Το 1270 ανέλαβε μία Σταυροφορία εναντίον της Λιθουανίας, που δεν είχε ακόμη εκχριστιανισθεί.

Το 1271 έκανε προσκύνημα στους Αγίους Τόπους, αλλά κατά τη διαδρομή φυλακίστηκε και δόθηκε στο Κάιρο, όπου έμεινε αιχμάλωτος των Αράβων για 27 έτη. Κατά την απουσία του το Μεκλεμβούργο διοικήθηκε από τους αδελφούς του Ιωάννη Β΄ και Νικόλαο Γ΄, έπειτα από μία διαμάχη μεταξύ τους για τη διακυβέρνηση και την κηδεμονία των τέκνων του. Το 1283 απεβίωσε ο Ιωάννης Β΄ και έμεινε μόνος ο Νικόλαος Γ΄, ώσπου το 1290 ο Ερρίκος Β΄ (πρωτότοκος γιος του Ερρίκου Α΄) ενηλικιώθηκε.

Ο Ερρίκος Α΄ επέστρεψε στο Μεκλεμβούργο μέσω του Μωρέα και της Ρώμης το 1298. Το 1299 ανέλαβε επίσημα τη βασιλεία, αν και μάλλον άφησε τη διακυβέρνηση κυρίως στον γιο του Ερρίκο Β΄. Το 1302 απεβίωσε και τάφηκε στην κρύπτη του Ντόμπεραν Μίνστερ.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε το 1259 την Αναστασία, κόρη του Μπάρνιμ Α΄ δούκα της Πομερανίας και είχε τέκνα:

Πρόγονοι

Επεξεργασία
  • Ludwig Fromm (1880), "Heinrich I. der Pilger, Fürst von Mecklenburg", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 11, Leipzig: Duncker & Humblot, p. 541

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  2. This decree is included in the Wismarschen Weinregister von 1479, Mecklenburg Deed Book, 1059, 2622