Ευνίκη Μ-61 (ναρκοθέτις)

(Ανακατεύθυνση από Ευνίκη Μ-61 (Ναρκοθέτις))

Η Ναρκοθέτις Ευνίκη Μ-61 (πρώην USS AMS-75, USS MSC-75 και Gelso M5509) ήταν αμερικανικό πολεμικό πλοίο το οποίο προσχώρησε στο Ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό και στη συνέχεια στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.

Ευνίκη Μ-61 (Ναρκοθέτις)
Πληροφορίες
Ναυπηγείο"Henry C. Grebe and Co., Inc.", ΗΠΑ[1]
Έναρξη ναυπήγησης1954[2]
Καθέλκυση2 Φεβρουαρίου 1955
Ένταξη σε υπηρεσία7 Φεβρουαρίου 1955 (ΗΠΑ)

1955 (Ιταλία)

10 Οκτωβρίου 1995 (Ελλάδα)
Παροπλισμός24 Φεβρουαρίου 2005
Δίδυμα σκάφηΕρατώ Μ-60
ΧρήσηΝαρκαλιευτικό (ΗΠΑ / Ιταλία)
Ναρκοθέτις (Ιταλία / Ελλάδα)
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα330/402 τόννοι[2]
Μήκος44,2 μέτρα[2]
Πλάτος8,5 μέτρα[2]
Βύθισμα2,4 μέτρα[2]
Πρόωση2 κινητήρες ντίζελ 880bhp (General Motors 8-268A, 656kW), 2 έλικες και 1 προωθητής Voith-Schneider[3]
Ταχύτητα14 κόμβους[2]
Αυτονομία2.500 ν.μ. με 10 κόμβους[3]
Πλήρωμα41[3]
Οπλισμός1 δίδυμο αντιαερπορικό ποροβόλο Oerlikon των 20 χιλιοστών[2]

Ιστορία Επεξεργασία

Ναυπηγήθηκε το 1954 στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ως «USS AMS-75», στα ναυπηγεία "Henry C. Grebe and Co., Inc." στο Σικάγο του Ιλλινόις, εντός του πλαισίου ενός προγράμματος παραγωγής δύο σειρών από 17 και 19 μονάδες πλοίων αντίστοιχα. Στις 7 Φεβρουαρίου 1955, ανακατατάχθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ σε παράκτιο ναρκαλιευτικό, υπό το νέο του όνομα «USS MSC-75».[1]

Μετάταξη στην Ιταλία Επεξεργασία

Το πλοίο στη συνέχεια παραδόθηκε στο Ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό ως μέρος της Αμερικανικής βοηθείας και μετονομάστηκε ως «Gelso» M 5509, ονομασία που προέρχεται από την ιταλική λέξη gelso που σημαίνει μουριά. Το 1984 μετετράπηκε από ναρκαλιευτικό σε ναρκοθηρευτικό τύπου Castagno αλλάζοντας το παλαιό USQ-1 σονάρ με το νέο SQQ-14 και δημιουργώντας εγκαταστάσεις τόσο για δύτες όσο και για ναρκοθηρευτικές τηλεχειριζόμενες υποβρύχιες συσκευές. Μετά τη λήξη της υπερεσίας του πλοίου στο Ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό παραχωρήθηκε στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.[2][4]

Μετάταξη στην Ελλάδα Επεξεργασία

Το πλοίο παραλήφθηκε στην Ιταλία από τον Πλωτάρχη N. Γούργουρη στις 10 Οκτωβρίου 1995. Εντάχθηκε στον ελληνικό στόλο και μετονομάστηκε εκ νέου σε «Ευνίκη» Μ-61. Μαζί με το δίδυμό του πλοίο «Ερατώ» Μ-60 απετέλεσαν τα πρώτα ναρκοθηρευτικά του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Ανήκε στη δύναμη της Διοίκησης Ναρκοπολέμου. Μετά από δέκα χρόνια υπηρεσίας και αφού έλαβε μέρος σε Εθνικές αλλά και συμμαχικές ασκήσεις και επιχειρήσεις, διανύοντας συνολικά 45.440 ναυτικά μίλια στο διάστημα αυτό, το πλοίο «Ευνίκη» Μ-61 παροπλίσθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2005 στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού του ελληνικού στόλου.[2]

Πλοία με το όνομα «Ευνίκη» Επεξεργασία

Το ναρκοθηρευτικό «Ευνίκη» Μ-61 είναι το δεύτερo κατά σειρά από τα δύο πλοία συνολικά που φέρουν το όνομα αυτό. Το πρώτο πλοίο ήταν η πυραυλάκατος «Ευνίκη» Ρ-55 που ενετάγη το 1972 και μετονομάσθηκε το 1976 σε «Αρλιώτης».[4]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «USS AMS-75». www.navsource.org. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 «Ευνίκη Μ-61». www.hellenicnavy.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «Castagno (Τεχνικά χαρακτηριστικά)». www.hellasarmy.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014. 
  4. 4,0 4,1 «Ευνίκη Μ-61 (Γενικά χαρακτηριστικά)». www.hellasarmy.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014.