Ευνίκη Μ-61 (ναρκοθέτις)
Η Ναρκοθέτις Ευνίκη Μ-61 (πρώην USS AMS-75, USS MSC-75 και Gelso M5509) ήταν αμερικανικό πολεμικό πλοίο το οποίο προσχώρησε στο Ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό και στη συνέχεια στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Πληροφορίες | |
---|---|
Ναυπηγείο | "Henry C. Grebe and Co., Inc.", ΗΠΑ[1] |
Έναρξη ναυπήγησης | 1954[2] |
Καθέλκυση | 2 Φεβρουαρίου 1955 |
Ένταξη σε υπηρεσία | 7 Φεβρουαρίου 1955 (ΗΠΑ) 1955 (Ιταλία) 10 Οκτωβρίου 1995 (Ελλάδα) |
Παροπλισμός | 24 Φεβρουαρίου 2005 |
Δίδυμα σκάφη | Ερατώ Μ-60 |
Χρήση | Ναρκαλιευτικό (ΗΠΑ / Ιταλία) Ναρκοθέτις (Ιταλία / Ελλάδα) |
Γενικά χαρακτηριστικά | |
Εκτόπισμα | 330/402 τόννοι[2] |
Μήκος | 44,2 μέτρα[2] |
Πλάτος | 8,5 μέτρα[2] |
Βύθισμα | 2,4 μέτρα[2] |
Πρόωση | 2 κινητήρες ντίζελ 880bhp (General Motors 8-268A, 656kW), 2 έλικες και 1 προωθητής Voith-Schneider[3] |
Ταχύτητα | 14 κόμβους[2] |
Αυτονομία | 2.500 ν.μ. με 10 κόμβους[3] |
Πλήρωμα | 41[3] |
Οπλισμός | 1 δίδυμο αντιαερπορικό ποροβόλο Oerlikon των 20 χιλιοστών[2] |
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΝαυπηγήθηκε το 1954 στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ως «USS AMS-75», στα ναυπηγεία "Henry C. Grebe and Co., Inc." στο Σικάγο του Ιλλινόις, εντός του πλαισίου ενός προγράμματος παραγωγής δύο σειρών από 17 και 19 μονάδες πλοίων αντίστοιχα. Στις 7 Φεβρουαρίου 1955, ανακατατάχθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ σε παράκτιο ναρκαλιευτικό, υπό το νέο του όνομα «USS MSC-75».[1]
Μετάταξη στην Ιταλία
ΕπεξεργασίαΤο πλοίο στη συνέχεια παραδόθηκε στο Ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό ως μέρος της Αμερικανικής βοηθείας και μετονομάστηκε ως «Gelso» M 5509, ονομασία που προέρχεται από την ιταλική λέξη gelso που σημαίνει μουριά. Το 1984 μετετράπηκε από ναρκαλιευτικό σε ναρκοθηρευτικό τύπου Castagno αλλάζοντας το παλαιό USQ-1 σονάρ με το νέο SQQ-14 και δημιουργώντας εγκαταστάσεις τόσο για δύτες όσο και για ναρκοθηρευτικές τηλεχειριζόμενες υποβρύχιες συσκευές. Μετά τη λήξη της υπερεσίας του πλοίου στο Ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό παραχωρήθηκε στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.[2][4]
Μετάταξη στην Ελλάδα
ΕπεξεργασίαΤο πλοίο παραλήφθηκε στην Ιταλία από τον Πλωτάρχη N. Γούργουρη στις 10 Οκτωβρίου 1995. Εντάχθηκε στον ελληνικό στόλο και μετονομάστηκε εκ νέου σε «Ευνίκη» Μ-61. Μαζί με το δίδυμό του πλοίο «Ερατώ» Μ-60 απετέλεσαν τα πρώτα ναρκοθηρευτικά του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Ανήκε στη δύναμη της Διοίκησης Ναρκοπολέμου. Μετά από δέκα χρόνια υπηρεσίας και αφού έλαβε μέρος σε Εθνικές αλλά και συμμαχικές ασκήσεις και επιχειρήσεις, διανύοντας συνολικά 45.440 ναυτικά μίλια στο διάστημα αυτό, το πλοίο «Ευνίκη» Μ-61 παροπλίσθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2005 στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού του ελληνικού στόλου.[2]
Πλοία με το όνομα «Ευνίκη»
ΕπεξεργασίαΤο ναρκοθηρευτικό «Ευνίκη» Μ-61 είναι το δεύτερo κατά σειρά από τα δύο πλοία συνολικά που φέρουν το όνομα αυτό. Το πρώτο πλοίο ήταν η πυραυλάκατος «Ευνίκη» Ρ-55 που ενετάγη το 1972 και μετονομάσθηκε το 1976 σε «Αρλιώτης».[4]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Castagno (Τεχνικά χαρακτηριστικά)». www.hellasarmy.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ 4,0 4,1 «Ευνίκη Μ-61 (Γενικά χαρακτηριστικά)». www.hellasarmy.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |