Ευστάθιος Μαλαμίδας
Ο Ευστάθιος Μαλαμίδας (1890 - 22 Ιουλίου 1966) ήταν Έλληνας γιατρός και πολιτικός. Αποκλήθηκε από ορισμένους ως ο μπάρμπα-Στάθης, ο προστάτης των αδυνάτων. Ίδρυσε το σανατόριο και το Γενικό Νοσοκομείο της Λαμίας.
| Ευστάθιος Μαλαμίδας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ευστάθιος Μαλαμίδας (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1890 |
| Θάνατος | 22 Ιουλίου 1966 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός ιατρός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Φθιώτιδας) Υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου της Ελλάδας Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Ελλάδας Υπουργός Δημοσίων Έργων της Ελλάδας Υπουργός Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων της Ελλάδας Υπουργός Υγιεινής της Ελλάδας Υπουργός μεταφορών της Ελλάδας Υπουργός Δημοσίων Έργων, Οικισμού και Ανοικοδομήσεως μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Φθιωτιδοφωκίδας) |
Καριέρα Επεξεργασία
Εργάστηκε ως γιατρός στην Αθήνα από το 1916 ως το 1926 και ειδικεύτηκε στην ουρολογία. Είχε σπουδάσει παράλληλα Νομικά και άρχισε να ασχολείται με τα κοινά από τη δεκαετία του ' 20, αρχικά με το Κόμμα Φιλελευθέρων.
Για πρώτη φορά υπουργός ανέλαβε το 1945, στο υπουργείο Υγιεινής, ως το 1946. Στην κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη υπηρέτησε ως υπουργός Δημοσίων Έργων, από το 1948 ως το 1949. Το Μάρτιο του 1950 ανέλαβε υπουργός Μεταφορών, Ταχυδρομείων, Τηλεγραφείων και Τηλεφώνων και προσωρινά Δημοσίων Έργων, Οικισμού Ανοικοδομήσεως και Εργασίας στην κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου. Από τις 4 Σεπτεμβρίου 1950 ως τις 13 Σεπτεμβρίου 1950 ήταν υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου (με χρέη υφυπουργού Ναυτικών) στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου.[1]
Πέθανε το 1966 και κηδεύτηκε στη Λαμία, με την παρουσία πολλών επισήμων[2].
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Βιογραφικά στοιχεία για το Μαλαμίδα.