Βικιπαίδεια

Ζωή στην Αφροδίτη

ζωή στον πλανήτη Αφροδίτη

Οι εικασίες για ύπαρξη ζωής στην Αφροδίτη έχουν περιοριστεί από τη δεκαετία του 1960, όταν τα διαστημικά οχήματα έδειξαν ότι οι συνθήκες στην Αφροδίτη είναι ακραίες συγκριτικά με αυτές της Γης.

Η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, όπως εμφανίζεται στο υπεριώδες από το Πάιονηρ, το 1979.

Η Αφροδίτη βρίσκεται πλησιέστερα προς τον Ήλιο από ότι η Γη και λόγω της μεγάλης επίδρασης του φαινομένου του θερμοκηπίου οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια αγγίζουν σχεδόν τους 460 °C, ενώ η ατμοσφαιρική πίεση είναι 90 φορές μεγαλύτερη της Γης, οπότε η ζωή όπως την ξέρουμε είναι απίθανο να υπάρχει στην επιφάνεια του πλανήτη. Ωστόσο, μερικοί επιστήμονες υποθέτουν ότι μπορούν να υπάρχουν θερμοοξεόφιλοι ακραιόφιλοι μικροοργανισμοί στα ψυχρότερα, όξινα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης.[1][2][3]

Ιστορικές απόψεις Επεξεργασία

Μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, πιστευόταν ότι το περιβάλλον της επιφάνειας της Αφροδίτης ήταν παρόμοιο με της Γης και άρα θα μπορούσε να φιλοξενεί ζωή. Το 1870, ο Βρετανός αστρονόμος Ρίτσαρντ Πρόκτορ υπέθεσε ότι η ύπαρξη ζωής στην Αφροδίτη είναι αδύνατη κοντά στον ισημερινό της,[4] αλλά ίσως υπάρχει στους πόλους.

Από τη δεκαετία του 1960, τα ολοένα και πιο ακριβή δεδομένα από τους διαστημικούς ανιχνευτές δείχνουν ότι η Αφροδίτη έχει ένα ακραίο κλίμα, με το φαινόμενο του θερμοκηπίου να διατηρεί μια σταθερή θερμοκρασία των σχεδόν 500 °C στην επιφάνεια. Η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης περιέχει σύννεφα θειικού οξέος και η ατμοσφαιρική πίεση στην επιφάνεια είναι 90 μπαρ, δηλαδή 90 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης και ισοδύναμη με την πίεση σε βάθος 900 μ. στους Γήινους ωκεανούς. Συνεπώς, οι αντιξοότητες του περιβάλλοντος αποκλείουν την ύπαρξη ζωής στην επιφάνεια του πλανήτη.

Τον Σεπτέμβριο του 1967, οι Καρλ Σαγκάν και Χάρολντ Μορόγουιτζ δημοσίευσαν μια ανάλυση για το ζήτημα της ζωής στην Αφροδίτη, στο περιοδικό Nature.[5]

Κατοικησιμότητα της ατμόσφαιρας Επεξεργασία

Είναι μάλλον απίθανο να υπάρχει ζωή κοντά στην επιφάνεια της Αφροδίτης, αλλά σε ύψος περίπου 50 χλμ. που η θερμοκρασία είναι ηπιότερη, ίσως η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης να είναι πιο βιώσιμη.[6][7]

Με ανάλυση των δεδομένων από τις αποστολές Βενέρα, Πάιονηρ Αφροδίτη και Μαγγελάνος, διαπιστώθηκε ότι στην ανώτερη ατμόσφαιρα υπάρχουν μαζί καρβονυλοσουλφίδια, υδρόθειο και διοξείδιο του θείου. Το Βενέρα ανίχνευσε και μεγάλες ποσότητες τοξικού χλωρίου άμεσα κάτω από τη νεφοκάλυψη της Αφροδίτης.[8] Τα καρβονυλοσουλφίδια δύσκολα παράγονται μη οργανικά,[7] οπότε μάλλον προέρχονται από ηφαιστειακή δραστηριότητα.[9] Το θειικό οξύ παράγεται στην ανώτερη ατμόσφαιρα από τη φωτοχημική επίδραση του Ήλιου στα διοξείδια του άνθρακα, στα διοξείδια του θείου και στους υδρατμούς.[10]

Η ηλιακή ακτινοβολία περιορίζει την ατμοσφαιρική κατοικήσιμη ζώνη σε υψόμετρα 51 χλμ. (65 °C) έως 62 χλμ. (-20 °C) μέσα στα όξινα σύννεφα.[3] Στα σύννεφα ίσως υπάρχουν χημικές ουσίες που μπορούν να εξελιχθούν σε βιολογικά δραστικές μορφές.[11][12] Πιθανολογείται ότι οποιοιδήποτε υποθετικοί μικροοργανισμοί κατοικούν στην ατμόσφαιρα, αν υπάρχουν, θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν το υπεριώδες φως που εκπέμπεται από τον Ήλιο ως πηγή ενέργειας, και αυτό θα ήταν και μια εξήγηση για τις σκοτεινές γραμμές που παρατηρούνται στις υπεριώδεις φωτογραφίες της Αφροδίτης.[13][14]

Κατοικησιμότητα στο παρελθόν Επεξεργασία

Είναι πιθανό να υπήρξε μικροβιακή ζωή στην Αφροδίτη ενόσω υπήρχε υγρό νερό στην επιφάνεια, προτού υπερθερμανθεί ο πλανήτης από το φαινόμενο του θερμοκηπίου (επειδή είναι πιο κοντά στον Ήλιο από όσο είναι η Γη), αλλά να μην υπάρχει πια.[15] Έστω ότι το φαινόμενο που έφερε το νερό στη Γη ήταν κοινό σε όλους τους πλανήτες κοντά στην κατοικήσιμη ζώνη, τότε εκτιμάται ότι υγρό νερό θα μπορούσε να υπάρχει στην επιφάνεια για έως και 600 εκατομμύρια χρόνια κατά τη διάρκεια και λίγο μετά τον Όψιμο Σφοδρό Βομβαρδισμό, που θα ήταν αρκετό χρονικό διάστημα για την ανάπτυξη απλών μορφών ζωής, αλλά ο αριθμός αυτός μπορεί να κυμαίνεται από μερικά εκατομμύρια χρόνια έως λίγα δισεκατομμύρια.[16][17][18][19][20] Σε αυτό το χρονικό διάστημα η ζωή θα μπορούσε να εξελιχθεί και να γίνει εναέρια.[21] Τα υλικά που αποτελούν την επιφάνεια της Αφροδίτης έχουν μελετηθεί ελάχιστα, επειδή οι ακραίες συνθήκες εκεί δεν επιτρέπουν την πρόσβαση στους διαστημικούς ανιχνευτές,[5][22] οπότε είναι αδύνατο να ανιχνευτούν ίχνη παρελθοντικής ζωής, και η ανανέωση της πλανητικής επιφάνειας κατά τα τελευταία 500 εκατ. χρόνια[23] σημαίνει ότι είναι απίθανο να διατηρήθηκαν τα αρχαία βράχια, ειδικά αυτά που περιέχουν το ορυκτό τρεμολίτης, όπου θεωρητικά θα είχαν διατηρηθεί κάποιες βιοϋπογραφές.[22]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Clark, Stuart (26 September 2003). «Acidic clouds of Venus could harbour life». New Scientist. https://www.newscientist.com/article/dn2843-acidic-clouds-of-venus-could-harbour-life.html. Ανακτήθηκε στις 30 December 2015. 
  2. ↑ Ρέντφερν, Martin (25 Μαΐου 2004). "Αφροδίτη σύννεφα " λιμάνι ζωή"". Το BBC News. Ανακτήθηκε Στις 30 Δεκεμβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 Dartnell, Lewis R.; Nordheim, Tom Andre; Patel, Manish R.; Mason, Jonathon P. (September 2015). «Constraints on a potential aerial biosphere on Venus: I. Cosmic rays». Icarus 257: 396–405. doi:10.1016/j.icarus.2015.05.006. Bibcode: 2015Icar..257..396D. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103515002080. Ανακτήθηκε στις 20 August 2015. 
  4. ↑ Πρόκτορ, Richard A., Άλλους Κόσμους Από τον δικό Μας: Η Πολλαπλότητα των Κόσμων Μελετηθεί Υπό το Πρίσμα των Πρόσφατων Επιστημονικών Ερευνών. Νέα Υόρκη : J. A. Hill και Συν., Το 1870. s. 94.
  5. ↑ 5,0 5,1 Morowitz, Harold (2011). «Life on Venus». Astrobiology 11 (9): 931. doi:10.1089/ast.2011.9270. PMID 22059693. Bibcode: 2011AsBio..11..931M. 
  6. ↑ Ksanfomality, L. V. (2012-01-22). «Venus as a natural laboratory for search of life in high temperature conditions: Events on the planet on March 1, 1982» (στα αγγλικά). Solar System Research 46 (1): 41–53. doi:10.1134/s0038094612010042. ISSN 0038-0946. https://link.springer.com/article/10.1134%2FS0038094612010042. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Landis, Geoffrey A. (2003). «Astrobiology: the Case for Venus». Journal of the British Interplanetary Society 56 (7/8): 250–254. Bibcode: 2003JBIS...56..250L. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 August 2011. https://web.archive.org/web/20110807004311/http://gltrs.grc.nasa.gov/reports/2003/TM-2003-212310.pdf. 
  8. ↑ Η αφροδίτη Αποκάλυψε: Μια Νέα Ματιά Κάτω από τα Σύννεφα Μας Μυστηριώδες Δίδυμο Πλανήτη, ο David Grinspoon,
  9. ↑ Seinfeld, J. (2006). Atmospheric Chemistry and Physics. London: J. Wiley. ISBN 978-1-60119-595-1. 
  10. ↑ «Venus Express: Acid clouds and lightning». European Space Agency (ESA). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2016. 
  11. ↑ David, Leonard (11 Φεβρουαρίου 2003). «Life Zone on Venus Possible». Space.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2015. 
  12. ↑ Schulze-Makuch, Dirk; Grinspoon, David H.; Abbas, Ousama; Irwin, Louis N.; Bullock, Mark A. (March 2004). «A Sulfur-Based Survival Strategy for Putative Phototrophic Life in the Venusian Atmosphere.». Astrobiology 4: 11–18. doi:10.1089/153110704773600203. PMID 15104900. Bibcode: 2004AsBio...4...11S. 
  13. ↑ «Venus could be a haven for life». ABC News. 28 September 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-05-30. https://web.archive.org/web/20160530065215/http://www.abc.net.au/cgi-bin/common/printfriendly.pl?%2Fnews%2Fscitech%2F2002%2F09%2Fitem20020926135029_1.htm. Ανακτήθηκε στις 30 December 2015. 
  14. ↑ Schulze-Makuch, Dirk; Irwin, Louis N. (5 July 2004). «Reassessing the Possibility of Life on Venus: Proposal for an Astrobiology Mission». Astrobiology 2 (2): 197–202. doi:10.1089/15311070260192264. PMID 12469368. Bibcode: 2002AsBio...2..197S. http://online.liebertpub.com/doi/abs/10.1089/15311070260192264. Ανακτήθηκε στις 20 August 2015. 
  15. ↑ Ο Μπρους Dorminey, "Αφροδίτη Πιθανόν Να Είχε Παρελθόν Ζωή, Το Επόμενο Βήμα Είναι Η Εύρεση Του", Forbes, 28 Μαρτίου 2016.
  16. ↑ «Was Venus once a habitable planet?». European Space Agency. 24 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2016. 
  17. ↑ Nancy Atkinson (24 Ιουνίου 2010). «Was Venus once a waterworld?». Universe Today. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2016. 
  18. ↑ Henry Bortman (26 Αυγούστου 2004). «Was Venus Alive? 'The Signs are Probably There'». Space.com. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2016. 
  19. ↑ «NASA Climate Modeling Suggests Venus May Have Been Habitable». NASA.gov. NASA. 11 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2016. 
  20. ↑ Michael J. Way (2 August 2016). «Was Venus the First Habitable World of our Solar System?'». Geophysical Research Letters 43 (16): 8376. doi:10.1002/2016GL069790. Bibcode: 2016GeoRL..43.8376W. 
  21. ↑ «Did the Early Venus Harbor Life? (Weekend Feature)». The Daily Galaxy. 2 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2016. 
  22. ↑ 22,0 22,1 David Shiga (10 Οκτωβρίου 2007). «Did Venus's ancient oceans incubate life?». New Scientist. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2016. 
  23. ↑ Strom, Robert G.; Schaber, Gerald G.; Dawson, Douglas D. (25 May 1994). «The global resurfacing of Venus». Journal of Geophysical Research 99 (E5): 10899–10926. doi:10.1029/94JE00388. Bibcode: 1994JGR....9910899S. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζωή_στην_Αφροδίτη&oldid=10437438"