Στην Ελληνική μυθολογία, οι Ηλιάδες («παιδιά του Ήλιου»), ήταν κόρες του Ήλιου, του ηλιακού θεού και της Ωκεανίδας Κλυμένης.

Η μεταμόρφωση των αδελφών του Φαέθοντα σε λεύκες, από τον Santi di Tito, 2o μισό του 16ου αιώνα

Σύμφωνα με μία πηγή ήταν τρεις: η Αιγιάλη, η Αίγλη και η Αιθερία. Σύμφωνα με άλλη πηγή ο αριθμός τους ήταν πέντε: η Ηλία, η Μερόπη, η Φοίβη, η Αιθερία και η Διωξίππη. Ο τέταρτος ή ο έκτος (ανάλογα με την πηγή) είναι γιος και ονομάζεται Ηλίας.

Ο αδελφός των Ηλιάδων, ο Φαέθων, σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να οδηγήσει το άρμα του πατέρα τους (του Ήλιου) κατά μήκος του ουρανού. Αδυνατώντας να ελέγξει τα άλογα έπεσε και σκοτώθηκε. Οι Ηλιάδες θρήνησαν τον χαμό του αδελφού τους για 4 μήνες και οι θεοί τις μεταμόρφωσαν σε λεύκες και τα δάκρυά τους σε κεχριμπάρι. Σύμφωνα με κάποιες πηγές τα δάκρυά τους (σε μορφή κεχριμπαριού) έπεσαν στον ποταμό Ηριδανό.


  • Οβιδίου Metamorphoses, II, 340
  • Gaius Julius Hyginus, Fabulae CLIV