Ηράκλειος (γιος του Κώνστα Β΄)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ηράκλειος, λατιν. Heraklius ήταν συναυτοκράτορας (659-681) μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Κωνσταντίνο Δ΄ Αυτοκράτορα των Ρωμαίων. Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Κώνστα Β΄ και της Φαύστας και έγινε συναυτοκράτορας το 659, μαζί με τον νεότερο αδελφό του Τιβέριο, πριν ο πατέρας τους μετακινηθεί στη Σικελία. Όταν ο Κώνστας Β΄ απεβίωσε, έμειναν συναυτοκράτορες οι τρεις γιοί του. Το 681 ο Κωνσταντίνος Δ΄ προσπάθησε να εκτοπίσει τους δύο μικρότερους αδελφούς του υπέρ του γιού του, αλλά ο στρατός της Ανατολής εξεγέρθηκε. Τότε εκείνος, αφού υποσχέθηκε να δεχθεί τις απαιτήσεις τους, τους έστειλε πίσω και έφερε τους ηγέτες τους στην Κωνσταντινούπολη. Αφού τους εκτέλεσε, φυλάκισε τον Ηράκλειο και τον Τιβέριο και τους έκοψε τη μύτη· οι δύο αδελφοί δεν εμφανίζονται ξανά στις πηγές.
| Ηράκλειος | |
|---|---|
 Στον χρυσό αυτό σόλιδο εικονίζεται ο Ηράκλειος και ο Τιβέριος εκατέρωθεν πατριαρχικού σταυρού, ο οποίος είναι επί τεσσάρων βαθμίδων. Επιγραφή VICTORIA A[VGUSTA] CON[STANTINOPLE] OB΄. Στην άλλη πλευρά, που δεν εμφανίζεται, είναι ο Κωνσταντίνος Δ΄. | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 7ος αιώνας Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Κώνστας Β΄ και Φαύστα |
| Αδέλφια | Τιβέριος Κωνσταντίνος Δ΄ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βυζαντινός Αυτοκράτορας (659–681) |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Κώνστα Β΄ Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και της Φαύστας, κόρης τού Βαλεντινιανού πατρικίου, διοικητή του Στρατού. Μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο Κωνσταντίνος Δ΄ και μικρότερος ο Τιβέριος.
Το 654 ο πατέρας τους έκανε τον Κωνσταντίνο Δ΄ συναυτοκράτορα· το 659 έκανε τον Ηράκλειο και τον Τιβέριο. Έπειτα αναχώρησε για τη Σικελία. Το 663 τους κάλεσε να έλθουν εκεί, όπου ήθελε να κάνει τις Συρακούσσες νέα πρωτεύουσα. Αυτό προκάλεσε την οργή του λαού και ο Θεοδωρος της Κολώνειας και ο Ανδρέας εξεγέρθηκαν. Έτσι οι γιοί του έμειναν στην Κωνσταντινούπολη.
Το 668 απεβίωσε ο πατέρας τους και ο Κωνσταντίνος Δ΄ έγινε Αυτοκράτορας με τον Ηράκλειο και τον Τιβέριο συνυτοκράτορες. Αφού κυβέρνησε μαζί τους 13 έτη ο Κωνσταντίνος Δ΄, που είχε δύο γιους, προσπάθησε να εκτοπίσει τους νεότερους αδελφούς του, αλλά αυτό προκάλεσε εξέγερση στο θέμα των Ανατολικών: ο στρατός βάδισε στη Χρυσόπολη και έστειλε αντιπροσωπεία, που πέρασε τον Βόσπορο και εισήλθε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ζήτησε να παραμείνουν οι δύο αδελφοί ως συναυτοκράτορες. Η αντιπροσωπεία προέβαλλε το επιχείρημα πως, όπως ο Ουρανός διοικείται από την Αγ. Τριάδα, έτσι και η Αυτοκρατορία μπορεί να κυβερνάται από τρεις Αυτοκράτορες.
Όταν ο Κωνσταντίνος Δ΄ βρέθηκε αντιμέτωπος με αυτή την εξέλιξη, άρχισε να παρακολουθεί στενά τους αδελφούς του και έστειλε ως εκπρόσωπό του έναν έμπιστο αξιωματούχο, τον Θεόδωρο κατεπάνω της Κολωνείας με το λεπτό έργο να επαινέσει τους στρατιώτες για την αφοσίωσή τους και να συμφωνήσει με τη συλλογιστική τους, με σκοπό να τους πείσει να επιστρέψουν στο στρατόπεδό τους στη Μ. Ασία. Επίσης προσκάλεσε τους ηγέτες της εξέγερσης να έλθουν στην Κωνσταντινούπολη και να συμβουλευτούν με τη Σύγκλητο, προκειμένου να ξεκινήσει η επιβεβαίωση των επιθυμιών τού στρατού. Ο στρατός, χαρούμενος για την φαινομενικά θετική έκβαση, αναχώρησε για το θέμα των Ανατολικών, ενώ οι αυτουργοί του κινήματος εισήλθαν στην πόλη. Τώρα που η στρατιωτική απειλή έφυγε, ο Κωνσταντίνος Δ΄ αιχμαλώτισε τους κινηματίες και τους κρέμασε στις Συκαιές (νυν Γαλατά).
Επειδή ο Ηράκλειος και ο Τιβέριος ήταν το κέντρο τού κινήματος, τώρα ο δύο τους ήταν ύποπτοι στα μάτια τού Κωνσταντίνου Δ΄. Ακόμη ο Αυτοκράτορας επιθυμούσε να αναγορεύσει τον πρωτότοκο γιο του Ιουστινιανό (Β΄). Έτσι μεταξύ 16 Σεπτεμβρίου και 21 Δεκεμβρίου 681 διέταξε να τους κόψουν τη ρίνα, τα πρόσωπά τους να μην εμφανίζονται στα νομίσματα και τα ονόματά τους να αφαιρεθούν από τα δημόσια έγγραφα. Αυτό το έκανε για να διασφαλίσει, ότι θα τον διαδεχθεί ο γιος του. Έπειτα από αυτό, οι δύο ρινότμητοι αδελφοί δεν αναφέρονται στην ιστορία.
Πηγές Επεξεργασία
- Bellinger, Alfred Raymond; Grierson, Philip (1968). Catalogue of the Byzantine coins in the Dumbarton Oaks Collection and in the Whittemore Collection. Dumbarton Oaks. OCLC 847177622.
- Bury, J.B. (1889). A History of the Later Roman Empire from Arcadius to Irene, 395 A.D. to 800 A.D. II. * MacMillan & Co. OCLC 168739195.
- Haldon, John (2016). The Empire That Would Not Die. Harvard University Press. ISBN 9780674088771.
- Stratos, Andreas Nikolaos (1980). Byzantium in the Seventh Century: 634–641. A.M. Hakkert. OCLC 490722634