Φαύστα (σύζυγος του Κώνστα Β΄)
Η Φαύστα (π. 630 - μετά το 668) ήταν Αυτοκράτειρα ως σύζυγος του Κώνστα Β΄ Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.
| Φαύστα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δεκαετία του 630[1] |
| Τόπος ταφής | Ναός των Αγίων Αποστόλων |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Κώνστας Β΄ |
| Τέκνα | Τιβέριος Κωνσταντίνος Δ΄ Ηράκλειος |
| Γονείς | Βαλεντίνος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βυζαντινός Αυτοκράτορας (642–668) |
Βιογραφία Επεξεργασία
Η πολιτική ατμόσφαιρα Επεξεργασία
Ήταν κόρη του Βαλεντίνου στρατηγού Αρμενικής καταγωγής, υποτιθέμενου απογόνου των Αρσακιδών.[2]
Ο Βαλεντινιανός αναφέρεται για πρώτη φορά στις πηγές ως υπασπιστής του Φιλάγριου θησαυροφύλακα (sacellarius) του Ηρακλείου. Ο Ηράκλειος απεβίωσε στις 11 Φεβρουαρίου 641 και με τη διαθήκη του άφησε τον θρόνο στους δύο γιούς του, ως συγκυβερνήτες. Ο πρώτος Κωνσταντίνος Γ΄ ήταν από την πρώτη σύζυγό του Φαβία Ευδοκία. Ο δεύτερος ήταν ο Ηρακλεωνάς από τη δεύτερη σύζυγό του Μαρτίνα, η οποία παρέμενε Αυγούστα και είχε επιρροή στην Αυλή.
Ο Κωνσταντίνος Γ΄ ήταν 29 ετών, ενώ ο Ηρακλεωνάς 15, έτσι ο πρώτος μπορούσε να κυβερνήσει μόνος του, υπέφερε όμως από φυματίωση. Δεν επρόκειτο να ζήσει πολύ και ο Ηρακλεωνάς θα έμενε μόνος κυβερνήτης. Ωστόσο ο Κωνσταντίνος Γ΄ κανόνισε να εξασφαλίσει την ευπείθεια τού Ρωμαϊκού στρατού για τον ίδιο. Ο πατέρας του είχε εμπιστευθεί στον Πύρρο Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης τη διαχείριση μίας ποσότητας χρυσού για τη Μαρτίνα. Ο Κωνσταντίνος Γ΄ κατάσχεσε τον χρυσό, πλήρωσε τον εαρινό μισθό του στρατού και έδωσε σημαντικές δωρεές σε αυτόν, που συνολικά εκτιμώνται σε 2.000.000 χρυσά νομίσματα.
Ο Βαλεντινιανός ορίστηκε διοικητής τού Ανατολικού τμήματος του στρατού την εποχή αυτή. Η έκταση της δικαιοδοσίας του δεν είναι σαφής, καθώς τότε εξελισσόταν πόλεμος με το Ομμεϋαδικό χαλιφάτο τού Ουμάρ. Τον διόρισε ο Κωνσταντίνος Γ΄ και έμεινε πιστός σε αυτόν.
.jpg)
Ο γάμος της Επεξεργασία
Ο Κωνσταντίνος Γ΄ απεβίωσε τον Απρίλιο ή Μάιο τού 641, έπειτα από βασιλεία 3-4 μηνών και ο Ηρακλεωνάς έμεινε μόνος Αυτοκράτορας. Ήταν ανήλικος και την αντιβασιλεία ανέλαβε η μητέρα του. Ωστόσο διαδόθηκε η φήμη στον στρατό, ότι ο Κωνσταντίνος Γ΄ είχε δηλητηριαστεί.
Ο Βαλεντινιανός ανέλαβε τον έλεγχο των στρατευμάτων στη Μ. Ασία και ξεκίνησε στάση στο όνομα τού Κώνστα (Β΄), μεγαλύτερου τέκνου τού Κωνσταντίνου Γ΄. Αυτός ήταν μόλις 11 ετών, αλλά οι εξεγερθέντες τον ανακήρυξαν νόμιμο διάδοχο τού πατέρα του. Ο Βαλεντινιανός βάδισε στη Χαλκηδόνα και έστησε το στρατόπεδό του απέναντι από την Κωνσταντινούπολη.
Η εξέγερση των Ανατολικών δυνάμεων σύντομα έφερε μία εξέγερση μέσα στην πόλη με τον ίδιο σκοπό. Η Μαρτίνα υποχώρησε και ο Κώνστας Β΄ χρίστηκε συναυτοκράτορας· ο σύμμαχός της Πατριάρχης αναγκάστηκε να παραιτηθεί· στη θέση του ανήλθε ο Παύλος Β΄, που ήταν αποδεκτή επιλογή των στασιαστών. Στον Βαλεντινιανό προσφέρθηκε ο τίτλος τού διοικητή της Aυτοκρατορικής Φρουράς (comes Excubitorum), μία θέση με μεγάλη ισχύ στην Αυλή.
Όμως όλες οι παραχωρήσεις της Μαρτίνας ήταν ανώφελες: τον Σεπτέμβριο του 641 ο Βαλεντινιανός εισήλθε στη πόλη, εκτόπισε τον Ηρακλεωνά και τη Μαρτίνα και αφού έκοψε τη μύτη τού Ηρακλεωνά και τη γλώσσα της Μαρτίνας, τους εξόρισε στη Ρόδο. Ο Κώνστας Β΄ έμεινε μόνος Αυτοκράτορας και σύντομα νυμφεύτηκε την κόρη του στασιαστή, τη Φαύστα. Ο γάμος έγινε το 642 και σύμφωνα με τον χρονογράφο Ιωάννη του Νικίου ο Βαλεντινιανός προσπάθησε να γίνει συναυτοκράτορας, με το επιχείρημα ότι χρειαζόταν ένας ενήλικος Αυτοκράτορας εναντίον τού χαλιφάτου. Όμως ο λαός της Κωνσταντινούπολης εξεγέρθηκε πάλι προς υπεράσπιση τού Κώνστα Β΄ και έτσι ο στρατηγός αναγκάστηκε να μείνει ευχαριστημένος με τη γενική διοίκηση τού στρατού. Το 644 επιχείρησε για δεύτερη φορά να ανέλθει στον θρόνο, σταμάτησε όμως από ακόμη μία εξέγερση. Ο Θεοφάνης ο Ομολογητής αναφέρει, πως αυτή η δεύτερη προσπάθεια κόστισε τη ζωή στον Βαλεντινιανό.
Αυτοκράτειρα Επεξεργασία
Ο πρώτος γιος της ήταν ο Κωνσταντίνος Δ΄, που γεννήθηκε 10 έτη μετά τον γάμο της. Το 654 αναγορεύθηκε συναυτοκράτορας. Η Φαύστα απέκτησε δύο ακόμη γιους, τον Ηράκλειο και τον Τιβέριο, που έγιναν συναυτοκράτορες το 659.
Το 661 ο Κώνστας Β΄ άφησε την Κωνσταντινούπολη για τις Συρακούσες, όπου εγκαταστάθηκε ως το τέλος της ζωής του. Οι γιοί του παρέμειναν στην πρωτεύουσα. Δεν γνωρίζουμε πού έμεινε η Φαύστα.
Στις 15 Σεπτεμβρίου 658 ο Κώνστας Β΄ δολοφονήθηκε στο λουτρό του από τον θαλαμηπόλο του. Η Φαύστα μάλλον επέζησε αυτού. Τον διαδέχθηκε ο Κωνσταντίνος Δ΄ στον θρόνο, με συναυτοκράτορες τους αδελφούς του, τους εκτόπισε όμως το 681. Ίσως η Φαύστα να ζούσε ακόμη.[3]
Ο Κωνσταντίνος Ζ΄ στο έργο του Περί της Βασιλείου Τάξεως (De Ceremonis Aulae) αναφέρει τον τάφο της Φαύστας στον ναό των Αγ. Αποστόλων, όχι όμως την ημερομηνία του τέλους της.
Οικογένεια Επεξεργασία
Παντρεύτηκε τον Κώνσταντα Β΄ Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και είχε τέκνα:
- Κωνσταντίνος Δ΄ ο Πωγωνάτος π. 652-658, Αυτοκράτορας των Ρωμαίων.
- Ηράκλειος συναυτοκράτορας (659-681).
- Τιβέριος συναυτοκράτορας (659-681).
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ Peter Charanis, 'The Armenians in the Byzantine Empire,' Byzantinoslavica 22 (1961), 196–240
- ↑ http://www.roman-emperors.org/faustaii.htm
Πηγές Επεξεργασία
- Charles, Robert H. (2007) [1916]. The Chronicle of John, Bishop of Nikiu: Translated from Zotenberg's Ethiopic Text. Merchantville, NJ: Evolution Publishing.
- Warren Treadgold, "Two Fights for Survival: 610–668," Chapter 9 of his A History of the Byzantine State and Society, Stanford University Press, 1997, pp. 287–322