Ηρακλής Μπαγκρατιόν του Μουχράνι

Ο Ιρακλί Μπαγκρατιόνι-Μουχρανέλι, γεωργιανά: ირაკლი ბაგრატიონ-მუხრანელი, (21 Μαρτίου 1909 – 30 Οκτωβρίου 1977) ήταν Γεωργιανός πρίγκιπας τού Οίκου τού Μουχράνι, κύριου κλάδου τού πρώην βασιλικού Οίκου των Μπαγκρατιόνι.

Ηρακλής Μπαγκρατιόν του Μουxράνι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
ირაკლი ბაგრატიონ-მუხრანელი (Γεωργιανά)
Γέννηση21  Μαρτίου 1909 ή 3  Απριλίου 1909[1]
Τιφλίδα
Θάνατος30  Οκτωβρίου 1977
Μαδρίτη
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Σβετιτσχόβελι
Χώρα πολιτογράφησηςΓεωργία
ΘρησκείαΓεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία δε λας Μερθέδες της Ισπανίας (από 1946)[2]
Maria Antonietta Pasquini[2]
ΤέκναΧόρχε Μπαγκρατιόν του Μουχράνι[3]
Μαριάμ του Μπαγκρατιόν[3]
Βαγράτ ντε Μπαγκρατιόν υ ντε Μπαβιέρα[3]
ΓονείςΓεώργιος Μπακρατιόν του Μουχράνι[3] και Helena Złotnicka[3]
ΑδέλφιαΛεονίδα Γεωργίεβνα Μπαγκρατιόν του Μουχράνι
ΟικογένειαΔυναστεία των Μπαγκρατιόνι
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στην Τιφλίδα της Γεωργίας (τότε μέρος της Αυτοκρατορικής Ρωσίας), από τον Γεώργιο Μπαγκρατιόν (1884–1957) και τη σύζυγό του Έλενα Σιγισμούντοβνα, το γένος Noβίκα Zλοτνίκα. Η εισβολή τού Κόκκινου Στρατού στη Γεωργία το 1921 ανάγκασε την οικογένεια να εγκαταλείψει τη Γεωργία. Με σπουδές στη Γερμανία, ο πρίγκιπας Ηρακλής εγκαταστάθηκε στη συνέχεια στην Ιταλία τη δεκαετία του 1930.

Ο Ηρακλής έπαιξε εξέχοντα ρόλο στη γεωργιανή πολιτική μετανάστευση και, ως ενεργός βασιλικός, παρέμεινε στην αντίθεση με τη σοβιετική κυριαρχία στη Γεωργία. Αποκατέστησε το Τάγμα τού Αετού της Γεωργίας και το Τάγμα τού Άραφου Χιτώνα τού Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού το 1939 και υποστήριξε την ίδρυση της Ένωσης Γεωργιανών Παραδοσιακών με έδρα τη Γερμανία, η οποία αγωνίστηκε για την αποκατάσταση της αυτόνομης κυριαρχίας της Γεωργίας από την ΕΣΣΔ και υποστήριξε μία συνταγματική μοναρχία ως μορφή διακυβέρνησης για την ανεξάρτητη Γεωργία. Μετά το τέλος τού πατέρα του το 1957, ο Πρίγκιπας Ηρακλής τον διαδέχθηκε ως Επικεφαλής τού Πριγκιπικού Οίκου τού Μουχράνι και αυτοανακηρύχτηκε Επικεφαλής τού Βασιλικού Οίκου της Γεωργίας, λαμβάνοντας την προσφώνηση της Αυτού Βασιλικής Υψηλότητας. Απεβίωσε στη Μαδρίτη το 1977. Τα λείψανά του ήταν στο Βρετανικό Κοιμητήριο της Μαδρίτης μέχρι το 1995.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε (πρώτα) τη Μαρία Μπελάιεφ και μετά διαζεύχθηκαν.

Έπειτα, το 1940, νυμφεύτηκε τη Μαρία-Αντονιέτα Πασκουίνι ντεϊ Κόντι ντι Κοσταφιορίτα (1911-1944) και απέκτησαν τον:

  • Χόρχε 1944-2008, πρίγκιπας τού Μουχράνι.

Μετά το τέλος της 2ης συζύγου του το 1944, ο Ηρακλής με τον γιο του μετακόμισε στην Ισπανία, όπου πολιτογραφήθηκε και έκανε τρίτο γάμο με την ινφάντα δόνα Μαρία δε λας Μερθέντες Ραϊμούνδα δε Μπαβιέρα υ Μπορμπόν (1911–1953), ανιψιά τού Aλφόνσο ΙΓ΄ της Ισπανίας, το 1946 στο Κάστρο τού Σαν Σεμπαστιάν της Ισπανίας. Αυτή απεβίωσε το 1953, αφήνοντας δύο τέκνα:

Ο πρίγκιπας Ηρακλής νυμφεύτηκε την 4η σύζυγό του Mαρία ντε Πιλάρ Πασκουάλ υ Ρόιγκ (απεβ. 1994), μαρκιέζα ντε Καρσάνι, το 1961. 

Πατρωνίες Επεξεργασία

  • Μέλος της Ένωσης των Ευγενών της Μαγιόρκα.
  • Μέλος της Ακαδημίας Γενεαλογικών Σπουδών της Μαγιόρκα.

Διακρίσεις Επεξεργασία

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία