Η εκδίκηση της μυλαίδης (ταινία, 1974)
Η εκδίκηση της μυλαίδης (Αγγλικά: The Four Musketeers) είναι μια βρετανική ταινία του 1974 που αποτελεί συνέχεια της ταινίας του 1973 Οι τρεις σωματοφύλακες και καλύπτει το δεύτερο μισό του μυθιστορήματος του Αλέξανδρου Δουμά Οι τρεις σωματοφύλακες (1844).
Δεκαπέντε χρόνια μετά την ολοκλήρωση της ταινίας, μεγάλο μέρος του καστ και του συνεργείου συγκεντρώθηκαν ξανά για να κινηματογραφήσουν την ταινία Οι τρεις σωματοφύλακες επιστρέφουν (1989), που είναι βασισμένη χαλαρά στο μυθισρότημα του Δουμά Μετά είκοσι έτη (1845).
Πλοκή Επεξεργασία
Κατά τη διάρκεια του Αγγλογαλλικού Πολέμου (1627–1629), ο οποίος περιελάμβανε την καταστολή των προτεσταντών ανταρτών της Λα Ροσέλ, ο καρδινάλιος Ρισελιέ συνεχίζει τις μηχανορραφίες που ξεκίνησε στους Τρεις σωματοφύλακες διατάζοντας τον Κόμη ντε Ροσφόρ να απαγάγει την Κονστάνς Μπονανσιέ, μοδίστρα της βασίλισσας της Γαλλίας. Η κακιά μυλαίδη ντε Βιντέρ, που θέλει να εκδικηθεί τον νεαρό σωματοφύλακα Νταρτανιάν, τον αποπλανεί για να τον κρατήσει απασχολημένο. Σύντομα όμως ανακαλύπτει την αληθινή της φύση και επίσης ότι κάποτε ήταν παντρεμένη με τον συνάδελφό του σωματοφύλακα Άθω, ο οποίος υποτίθεται ότι την είχε σκοτώσει, αφού ανακάλυψε ότι ήταν εγκληματίας.
Το τρίο των σωματοφυλάκων — Άθως, Πόρθος και Άραμις — σώζουν την Κονστάνς από τη φυλάκιση στην κατοικία του Ροσφόρ και την πηγαίνουν για ασφάλεια στο μοναστήρι του Αρμεντιέρ. Η Ντε Βιντέρ στέλνει στον Νταρτανιάν δηλητηριασμένο κρασί και ένα σημείωμα με σκοπό να τον ξεγελάσει ώστε να πιστέψει ότι οι τρεις έχουν φυλακιστεί για μέθη. Πηγαίνοντας να τους σώσει, ο Νταρτανιάν δέχεται επίθεση από τον Ροσφόρ και τους άνδρες του. Το τρίο συμμετέχει στον αγώνα και ο Ροσφόρ τρέπεται σε φυγή. Ένας από τους άντρες του συλλαμβάνεται και βασανίζεται για να αποκαλύψει ότι ο Ρισελιέ πηγαίνει κοντά στη Λα Ροσέλ, αλλά μετά πίνει το δηλητηριασμένο κρασί και πεθαίνει, αποκαλύπτοντας την παγίδα της Ντε Βιντέρ. Στη συνέχεια, οι τρεις προχωρούν στο πανδοχείο όπου κατασκοπεύουν τον Ρισελιέ. Ο καρδινάλιος διατάζει την Ντε Βιντέρ να απειλήσει τον δούκα του Μπάκιγχαμ ότι θα αποκαλύψει τη σχέση του με τη βασίλισσα, για να μη στείλει βοήθεια στους αντάρτες. θα σκοτώσει τον δούκα αν δεν συμμορφωθεί. Σε αντάλλαγμα, η ντε Βιντέρ ζητά ένταλμα, ώστε να σκοτώσει τον Νταρτανιάν και την Κονστάνς. Ο Ρισελιέ υπογράφει απρόθυμα ένα ένταλμα, διατυπώνοντάς το με τρόπο που δεν αφήνει στοιχεία εναντίον του: «Με εντολή μου και για το καλό του κράτους, ο έχει κάνει ο κομιστής ό,τι έγινε».
Αφού φανερώνεται στην Ντε Βιντέρ, ο Άθως της παίρνει το ένταλμα και αργότερα λέει στον Νταρτανιάν για τη συνωμοσία. Ο Νταρτανιάν στέλνει τον υπηρέτη του να προειδοποιήσει τον δούκα. Στην Αγγλία, η ντε Βιντέρ ζητά από τον Μπάκιγχαμ να μη βοηθήσει τους επαναστάτες, αλλά εκείνος αρνείται. Η Ντε Βιντέρ προσπαθεί να τον δολοφονήσει, αλλά αιχμαλωτίζεται. Ο Μπάκιγχαμ βάζει τον υπηρέτη του Τζον Φέλτον να την κλειδώσει στον Πύργο του Λονδίνου, αλλά εκείνη σαγηνεύει τον Φέλτον και τον πείθει ότι ο Μπάκιγχαμ είναι εχθρός του. Ο Φέλτον τη βοηθά να δραπετεύσει και να επιστρέψει στη Γαλλία, και μετά δολοφονεί τον Μπάκιγχαμ. Αμέσως μετά, η Λα Ροσέλ παραδίδεται.
Ο Ροσφόρ και η ντε Βιντέρ εξακολουθούν να σκοπεύουν να σκοτώσουν τον Νταρτανιάν και την Κονστάνς. Με μια ομάδα φρουρών, καταλαμβάνουν το μοναστήρι στο Αρμεντιέρ και πολεμούν και τους τέσσερις σωματοφύλακες που φτάνουν εκεί. Ενώ ο Ροσφόρ και οι άντρες του κρατούν τους σωματοφύλακες μακριά, η ντε Βιντέρ στραγγαλίζει την Κονστάνς. Ο Άθως πιάνει την ντε Βιντέρ. Ο Νταρτανιάν μονομαχεί με τον Ροσφόρ και φαίνεται ότι τον σκοτώνει (αν και στο Οι τρεις σωματοφύλακες επιστρέφουν αποκαλύπτεται ότι στην πραγματικότητα θα επιζήσει από τον τραυματισμό). Οι τέσσερις σωματοφύλακες καταδικάζουν την ντε Βιντέρ σε θάνατο με αποκεφαλισμό και προσλαμβάνουν έναν δήμιο για να εκτελέσει την ποινή. Στη συνέχεια, συλλαμβάνονται από τους φρουρούς του καρδιναλίου.
Ο Ρισελιέ κατηγορεί τον Νταρτανιάν για τη δολοφονία ενός πολύτιμου υπηρέτη του κράτους, αλλά ο Νταρτανιάν του δείχνει το υπογεγραμμένο ένταλμα θανάτου που, λόγω της διφορούμενης διατύπωσής του, φαίνεται να εξουσιοδοτεί τις ενέργειες του ίδιου του Νταρτανιάν. Ηττημένος και εντυπωσιασμένος από το επίτευγμα του Νταρτανιάν, ο καρδινάλιος προσφέρει μια θέση αξιωματικού είτε στον ίδιο είτε σε έναν από τους τρεις φίλους του. Ο Άθως, ο Πόρθος και ο Αράμις απορρίπτουν την προσφορά και ο Νταρτανιάν προάγεται σε υπολοχαγό των σωματοφυλάκων.
Διανομή Επεξεργασία
- Μάικλ Γιορκ ως Νταρτανιάν
- Όλιβερ Ριντ ως Άθως
- Φρανκ Φίνλεϊ ως Porthos
- Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν ως Άραμις
- Ζαν Πιερ Κασέλ ως Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας
- Τζεραλντίν Τσάπλιν ως Άννα της Αυστρίας
- Τσάρλτον Ίστον ως καρδινάλιος Ρισελιέ
- Φέι Ντάναγουεϊ ως μυλαίδη ντε Βιντέρ
- Κρίστοφερ Λι ως κόμης ντε Ροσφόρ
- Ράκελ Γουέλς ως Κονστάνς
- Νικόλ Καλφάν ως Κίτι
Παραγωγή Επεξεργασία
Κατά τη διάρκεια της παραγωγής της ταινίας Ο Νταρτανιάν και οι 3 σωματοφύλακες, οι παραγωγοί συνειδητοποίησαν ότι το έργο ήταν τόσο μεγάλο που δεν θα μπορούσαν να το ολοκληρώσουν όπως είχε αρχικά προβλεφθεί, μέχρι την ημερομηνία κυκλοφορίας που είχε ανακοινωθεί. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε να χωριστεί το έργο σε δύο ταινίες, και έτσι τα δύο μισά κυκλοφόρησαν ως Ο Νταρτανιάν και οι 3 σωματοφύλακες και Η εκδίκηση της μυλαίδης με διαφορά περίπου έξι μηνών. Οι περισσότεροι ηθοποιοί εξοργίστηκαν που η δουλειά τους χρησιμοποιήθηκε για να γίνει μια ξεχωριστή ταινία, ενώ πληρώνονταν μόνο για τη δουλειά σε μία ταινία. Υποβλήθηκαν αγωγές για λογαριασμό όσων συνέβαλαν στην ταινία για να διεκδικήσουν μισθούς και επιδόματα που συνδέονταν με τη δεύτερη ταινία που δεν αναφερόταν στα αρχικά συμβόλαια. Όλα τα συμβόλαια των ηθοποιών του σωματείου SAG έχουν πλέον τη γνωστή «ρήτρα Salkind», η οποία ορίζει πόσες ταινίες γίνονται. [9] [10]
Υποδοχή και βραβεία Επεξεργασία
Η ταινία έλαβε κυρίως θετικές κριτικές. [11]
Ήταν επίσης υποψήφια στα 48α Όσκαρ για βραβείο καλύτερων κουστουμιών. [12]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ www
.imdb .com /title /tt0073012 /. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 stopklatka
.pl /film /czterej-muszkieterowie. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016. - ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 www
.ofdb .de /film /7593,Die-Vier-Musketiere---Die-Rache-der-Mylady. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016. - ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 4,18 4,19 4,20 4,21 4,22 4,23 4,24 4,25 4,26 4,27 4,28 4,29 www
.imdb .com /title /tt0073012 /fullcredits. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016. - ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ (Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins.
- ↑ 7,0 7,1 four-musketeers.
- ↑ (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
- ↑ Russo, Tom (2004-04-09). «Franchise This». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-19. https://web.archive.org/web/20121019205734/http://www.ew.com/ew/article/0,,607128,00.html. Ανακτήθηκε στις 2010-10-10.
- ↑ Salmans, Sandra (1983-07-17). «FILM VIEW; THE SALKIND HEROES WEAR RED AND FLY HIGH». The New York Times. https://www.nytimes.com/1983/07/17/movies/film-view-the-salkind-heroes-wear-red-and-fly-high.html. Ανακτήθηκε στις 2010-10-10.
- ↑ «The Four Musketeers». Variety. 1974-12-31. https://www.variety.com/review/VE1117791061.html?categoryid=31&cs=1. Ανακτήθηκε στις 2010-10-11.
- ↑ «The 48th Academy Awards (1976) Nominees and Winners». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2014.