Βικιπαίδεια

Τζεραλντίν Τσάπλιν

Η Τζεραλντίν Λη Τσάπλιν (αγγλ. Geraldine Leigh Chaplin, γενν. 31 Ιουλίου 1944)[6] [7] είναι Αμερικανίδα ηθοποιός και κόρη του Τσάρλι Τσάπλιν, το πρώτο από τα οκτώ παιδιά από την τέταρτη σύζυγό του, Ούνα Ο'Νηλ. [8]

Τζεραλντίν Τσάπλιν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Geraldine Chaplin (Αγγλικά)
Γέννηση31  Ιουλίου 1944[1][2][3]
Σάντα Μόνικα[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Ισπανία
Ιδιότηταηθοποιός[5], χορευτής, σεναριογράφος, ηθοποιός ταινιών και ηθοποιός τηλεόρασης
ΣύζυγοςΠατρίτσιο Καστίγια (από 2006)
ΤέκναΟύνα Τσάπλιν
ΓονείςΤσάρλι Τσάπλιν και Ούνα Ονίλ
ΑδέλφιαΒικτόρια Τσάπλιν
Ζοζεφίν Τσάπλιν
Γιουτζίν Τσάπλιν
Κρίστοφερ Τσάπλιν
Μάικλ Τσάπλιν
Σίντνεϊ Τσάπλιν
Τσαρλς Τσάπλιν
Σημαντικά έργαΔόκτωρ Ζιβάγκο, Nefertiti y Aquenatos, Nashville και Τσάπλιν
ΒραβεύσειςGoya Award for Best Supporting Actress (2002) και Sitges Film Festival Best Actress award (1972)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Μετά από το ξεκίνημά της στον χορό[8][6] και το μόντελινγκ,[9] έκανε το ντεμπούτο της στην αγγλόφωνη υποκριτική (και έγινε γνωστή σε έναν ρόλο που θα ήταν υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα [10]) με την ερμηνεία της ως Τόνια στο Δόκτωρ Ζιβάγκο του Ντέηβιντ Λην (1965). [11] Έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϋ με το έργο Μικρές αλεπούδες της Λίλιαν Χέλμαν το 1967 [12] και έπαιξε τον ρόλο της βασίλισσας της αρχαίας Αιγύπτου Νεφερτίτης στο Νεφερτίτη και Ακενατόν του Ραούλ Αραΐζα (1973) με τον διάσημο Αιγύπτιο ηθοποιό Σαλάχ Ζουλφικάρ. Η Τσάπλιν έλαβε τη δεύτερη υποψηφιότητά της για Χρυσή Σφαίρα για την ταινία Νάσβιλ, η πόλη των εκπλήξεων (Nashville) του Ρόμπερτ Ώλτμαν (1975). Έλαβε υποψηφιότητα για BAFTA για τον ρόλο της στο Welcome to LA (1976). Έπαιξε τη γιαγιά της, Χάννα Τσάπλιν, στη βιογραφική ταινία Τσάπλιν (Chaplin, 1992) για την οποία έλαβε την τρίτη της υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.

Η Τσάπλιν έχει εμφανιστεί σε μια μεγάλη ποικιλία ισπανικών και γαλλικών ταινιών αναγνωρισμένων από τους κριτικούς. Πρωταγωνίστησε στις ταινίες Η ζωή είναι ένα μπολερό (Les uns et les autres, 1981), Η ζωή είναι ένα ρομάντσο (La vie est un roman, 1983) και στις πειραματικές ταινίες του Ζακ Ριβέτ Noroît (1976) και Ο έρωτας καταγής (L'amour par terre, 1984). Ήταν σύντροφος του σκηνοθέτη Κάρλος Σάουρα για 12 χρόνια μέχρι το 1979, πρωταγωνιστώντας στις ταινίες του Η Άννα και οι λύκοι (Ana y los lobos, 1973), Θρέψε κοράκια (Cría cuervos, 1976), Elisa, vida mía (1977) και Η μαμά έγινε 100 χρονών (Mamá cumple 100 años, 1979). Της απονεμήθηκε βραβείο Γκόγια για τον ρόλο της στην ταινία En la ciudad sin límites (2002), [13] ενώ προτάθηκε ξανά για την ταινία Το ορφανοτροφείο (El orfanato, 2007).  Η συμβολή της στον ισπανικό κινηματογράφο κορυφώθηκε με το χρυσό μετάλλιο της Ισπανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών το 2006. [14] Το 2018, πρωταγωνίστησε στο Rosso Istria, ιταλική ταινία του Μασσιμιλάνο Χερνάντο Μπρούνο. Το 2019, έπαιξε τη Ουώλλις Σίμπσον στην 3η σεζόν της δραματικής σειράς εποχής του Netflix Το Στέμμα (The Crown).[15]

Οικογένεια και εκπαίδευση Επεξεργασία

Η Τζεραλντίν Λη Τσάπλιν γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου 1944, στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια.[7][6][16] Ήταν το τέταρτο παιδί του ηθοποιού και σκηνοθέτη Τσάρλι Τσάπλιν και το πρώτο παιδί του με την τέταρτη σύζυγό του, Ούνα Ο'Νηλ, [8] την οποία νυμφεύθηκε το 1943. [17] Ο Τσάρλι Τσάπλιν ήταν 55 ετών όταν γεννήθηκε η Τζεραλντίν, ενώ η Ούνα ήταν 19 ετών. Η Τζεραλντίν ήταν το πρώτο από τα οκτώ παιδιά τους. [8] [17] Οι παππούδες της από την πλευρά του πατέρα της ήταν οι Άγγλοι Τσαρλς Τσάπλιν ο πρεσβύτερος και Χάννα Τσάπλιν (το γένος Πέντλιγχαμ Χιλ) και οι παππούδες της από την πλευρά της μητέρας της ήταν ο βραβευμένος με Νόμπελ και Πούλιτζερ Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Ευγένιος Ο'Νηλ και η Αγγλλίδα συγγραφέας Άγκνες Μπόλτον. [18]

Όταν η Τζεραλντίν ήταν οκτώ ετών, ο πατέρας της πήγε την οικογένεια διακοπές στη Βρετανία και την Ευρώπη. Δύο μέρες αφότου αναχώρησε η οικογένεια, ο Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ Τζέημς Π. Μακ Γκρέινερι υπέγραψε διαταγή με την οποία απαγόρευε ο Τσάπλιν να εισέλθει ξανά στη χώρα.[19] Η οικογένεια μετακόμισε στην Ελβετία. [20] Εκεί η Τζεραλντίν φοίτησε σε οικοτροφείο, όπου έμαθε άπταιστα γαλλικά και ισπανικά. [6] Επίσης σε αυτή τη χρονική περίοδο, η Τζεραλντίν εμφανίστηκε στην ταινία του πατέρα της Τα φώτα της ράμπας (Limelight, 1952). [6]

Σταδιοδρομία Επεξεργασία

Χορός και μόντελινγκ Επεξεργασία

Σε ηλικία 17 ετών, η Τζεραλντίν αποφάσισε να εγκαταλείψει το κολέγιο για να ακολουθήσει τον χορό, [8] και σπούδασε μπαλέτο δύο χρόνια στην Αγγλία,  συμπεριλαμβανομένης μιας περιόδου στη Βασιλική Σχολή Μπαλέτου το 1961. [6] Στη συνέχεια, χόρεψε επαγγελματικά έναν χρόνο στο Παρίσι.  Αν και καλή χορεύτρια, ένιωσε ότι δεν είχε εκπαιδευτεί από πολύ νωρίς για να διαπρέψει σε αυτό και έτσι εγκατέλειψε το μπαλέτο.

Στη συνέχεια, η Τζεραλντίν βρήκε δουλειά ως μοντέλο μόδας στο Παρίσι. [9] Θα περνούσαν πολλά χρόνια μέχρι να μπορέσει να δει παράσταση μπαλέτου. 

Τα πρώτα χρόνια ως ηθοποιός, 1965–69 Επεξεργασία

Όταν το όνειρό της να γίνει μπαλαρίνα απέτυχε, η Τσάπλιν ακολούθησε τον πατέρα της σε μια παραγωγική καριέρα ηθοποιού. [8] Ήρθε στο προσκήνιο  στον ρόλο της Τόνια στο Δόκτωρ Ζιβάγκο (1965) του Ντέηβιντ Λην. [8] Ο Λην την επέλεξε για να υποδυθεί τη σύζυγο του κύριου χαρακτήρα, [11] ρόλος για τον οποίο έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία Νεοεμφανιζόμενη Ηθοποιός. [10] Σε μια συνέντευξη για την προώθηση της ταινίας, εξήγησε: «Λόγω του ονόματός μου, άνοιξαν οι σωστές πόρτες». [21]

 
Με τον Ομάρ Σαρίφ στο Δόκτωρ Ζιβάγκο (1965).
 
Η Τσάπλιν στα Βραβεία Γκόγια το 2017.
 
Η Τσάπλιν στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Οδησσού το 2012.
 
Η Τσάπλιν σε μια προβολή του Ορφανοτροφείου στη Μαδρίτη το 2007.
 
Η Τσάπλιν στο Caffè Gambrinus στη Νάπολη της Ιταλίας.

Το 1967, έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϋ στο έργο Μικρές αλεπούδες της Λίλιαν Χέλμαν. [12] Η ερμηνεία της εγκωμιάστηκε από τον Κλάιβ Μπαρνς σε μια κριτική των New York Times, όπου σημείωνε ότι η Τσάπλιν «ενεργεί με πνεύμα και δύναμη… με μια θαυμάσια ωμή ειλικρίνεια» δίνοντας μια παράσταση «εκπληκτικής δύναμης». [22]

Την ίδια χρονιά, ξεκίνησε μία ακόμη σημαντική συνεργασία, πρωταγωνιστώντας στο ψυχολογικό θρίλερ Peppermint Frappé (1967) του Ισπανού σκηνοθέτη Κάρλος Σάουρα.

Δεκαετία του 1970 Επεξεργασία

Η Τσάπλιν πρωταγωνίστησε στο πλευρό του Τσάρλτον Ήστον στην αμερικανική ιστορική ταινία Ο κυρίαρχος των νήσων (The Hawaiians, 1970).

Στη συνέχεια, η Τσάπλιν εμφανίστηκε στο Ο Νταρτανιάν και οι 3 σωματοφύλακες (The Three Musketeers, 1973) και στη μεξικανική τηλεταινία Nefertiti y Aquenatos (1973) του Ραούλ Αραΐζα, όπου έπαιξε το ρόλο της βασίλισσας της αρχαίας Αιγύπτου Νεφερτίτης με τον Αιγύπτιο ηθοποιό Σαλάχ Ζουλφικάρ καθώς και στο σίκουελ Η εκδίκηση της μυλαίδης (The Four Musketeers, 1974). Η Τσάπλιν επιλέχθηκε για να ερμηνεύσει την αντιπαθητική ρεπόρτερ του BBC Όπαλ στο Νάσβιλ, η πόλη των εκπλήξεων (Nashville, 1975) του Ρόμπερτ Ώλτμαν, για το οποίο έλαβε τη δεύτερη υποψηφιότητά της για Χρυσή Σφαίρα, για τον καλύτερο δεύτερο γυναικείο ρόλο. [23] Συνέχισε να πρωταγωνιστεί στις ταινίες του Ώλτμαν Μπάφαλο Μπιλ (Buffalo Bill and the Indians or Sitting Bull's History Lesson, 1976), και στη συνέχεια Παντρολογήματα (A Wedding, 1978), γυρίζοντας το Όνειρα που ξεθωριάζουν (Roseland, 1977) στο ενδιάμεσο.

Η Τσάπλιν κατά καιρούς συνέγραψε σενάρια και πρωταγωνίστησε σε αρκετές μεταγενέστερες ταινίες του Σάουρα - λαμβάνοντας γι' αυτές τις καλύτερες κριτικές της —όπως Η Άννα και οι λύκοι (Ana y los lobos, 1973), Θρέψε κοράκια (Cría Cuervos, 1976), Elisa, vida mía (1977) και Η μαμά έγινε 100 χρονών (Mamá cumple 100 años, 1979). Το Θρέψε κοράκια κέρδισε Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών το 1976. [24] Ο κριτικός Βίνσεντ Κάνμπι επαίνεσε την «εξαιρετική» ερμηνεία της Τσάπλιν. [25]

Η Τσάπλιν πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες παραγωγής του Όλτμαν και σκηνοθεσίας του Άλαν Ρούντολφ, με μία υποψηφιότητα για BAFTA με το Welcome to LA (1976), όπου έπαιξε μια νοικοκυρά εθισμένη στις διαδρομές με ταξί. [26] Έλαβε την αποδοχή των κριτικών για τον ρόλο της στο Να θυμάσαι το όνομά μου (Remember My Name, 1978), όπου έπαιξε τη δολοφονική σύζυγο του Άντονι Πέρκινς. 

Δεκαετία του 1980 Επεξεργασία

Στη δεκαετία του 1980, η Τσάπλιν πρωταγωνίστησε σε αρκετούς γαλλόφωνους ρόλους, όπως Η ζωή είναι ένα μπολερό (Les uns et les autres, 1981) του Κλοντ Λελούς, το Η ζωή είναι ένα ρομάντσο (La vie est un roman, 1983) του Αλέν Ρενέ, το πειραματικό Ο έρωτας καταγής (L'amour par terre, 1984) του Ζακ Ριβέτ, και στη συνέχεια στην αμερικανική ταινία Θέλω να γυρίσω σπίτι (I Want to Go Home, 1989).

Η Τσάπλιν πρωταγωνίστησε επίσης στην ταινία του Άλαν Ρούντολφ Οι μοντέρνοι (The Moderns, 1988), που διαδραματίζεται στη δεκαετία του 1920.

Δεκαετία του 1990 Επεξεργασία

Στη βιογραφική ταινία για τον πατέρα της με τίτλο Τσάπλιν (1992), έπαιξε τη γιαγιά της, Χάννα Τσάπλιν, για την οποία ήταν υποψήφια για την τρίτη της Χρυσή Σφαίρα. [24] Αμέσως μετά, τη σκηνοθέτησε ο Μάρτιν Σκορσέζε στο Τα χρόνια της αθωότητας (The Age of Innocence, 1993) και εμφανίστηκε στην έκδοση της Τζέην Έυρ (Jane Eyre, 1996) του Φράνκο Τζεφφιρέλλι.

Η Τσάπλιν εμφανίστηκε στο Mother Teresa: In the Name of God's Poor (1997).

Από το 2000 μέχρι σήμερα Επεξεργασία

Η Τσάπλιν έλαβε βραβείο Γκόγια για τον ρόλο της στο ισπανοαργεντινό θρίλερ En la ciudad sin límites (2002). [13] Άλλες αξιόλογες ισπανικές ταινίες στις οποίες συνεργάστηκε και εμφανίστηκε είναι το Μίλα της (Hable con ella, 2002) του Πέδρο Αλμοδόβαρ και το Ορφανοτροφείο (El orfanato, 2007) του Χουάν Αντόνιο Μπαγιόνα, για το οποίο έλαβε δεύτερη υποψηφιότητα για το βραβείο Γκόγια.  Αργότερα, πρωταγωνίστησε στο καταλανικό δράμα Η κουνουπιέρα (La mosquitera, 2010), για το οποίο της απονεμήθηκε Κρυστάλλινη Σφαίρα. [27]

Το 2006 η Τσάπλιν τιμήθηκε με χρυσό μετάλλιο από την Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España — Ισπανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών — για τη συνεισφορά της στον ισπανικό κινηματογράφο. [14]

Η Τσάπλιν εμφανίστηκε στην ταινία Ο λυκάνθρωπος (The Wolfman) το 2010.

Στο Americano, εμφανίστηκε με τη Σάλμα Χάγιεκ και στο Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί; (Et si on vivait tous ensemble?) με την Τζέην Φόντα (και τα δύο του 2011). Συνεργάστηκε ξανά με τον Μπαγιόνα για τις ταινίες The Impossible (2012), 7 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα (A Monster Calls, 2016) και Jurassic World: Το βασίλειο έπεσε (Jurassic World: Fallen Kingdom, 2018). Η Τσάπλιν έλαβε το Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αβάνας για τον ρόλο της στη δομινικανή ταινία Dólares de arena (2014). 

Το 2018, πρωταγωνίστησε στο Rosso Istria, μια ιταλική ταινία του Μπρούνο. [28]

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

 
Η Τσάπλιν σε μια προβολή του Ορφανοτροφείου στη Μαδρίτη το 2007.

Η Τσάπλιν είχε δύο σοβαρές μακροχρόνιες σχέσεις. Η πρώτη ήταν με τον Ισπανό σκηνοθέτη Κάρλος Σάουρα , ο οποίος τη σκηνοθέτησε σε πολλές ταινίες. Έχουν μαζί έναν γιο, τον Σέιν Σάουρα Τσάπλιν.

Η δεύτερη μακροχρόνια σχέση της ήταν με τον Χιλιανό κινηματογραφιστή Πατρίτσιο Καστίγια, τον οποίο παντρεύτηκε το 2006 και με τον οποίο έχει μια κόρη, την Ούνα, ηθοποιό που παίζει σε βρετανικές και ισπανικές ταινίες.

Το 1978, η οικογένεια Τσάπλιν έπεσε θύμα ενός αποτυχημένου εκβιασμού από απαγωγείς που είχαν κλέψει το πτώμα του Τσάρλι Τσάπλιν. Η Τζεραλντίν Τσάπλιν διαπραγματεύτηκε με τους απαγωγείς, οι οποίοι είχαν απειλήσει και τον γιο της. [29]

Μέχρι το 2011, η Τσάπλιν διατηρούσε σπίτι στο ΜαΪάμι. Επίσης μοίραζε τον χρόνο της μεαξύ Μαδρίτης and Corsier-sur-Vevey της Ελβετίας (κοντά στο πατρικό της σπίτι).[30]

Φιλμογραφία Επεξεργασία

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Ρόλος Ελληνικός τίτλος
1952 Limelight Τα φώτα της ράμπας κοριτσάκι στα σκαλιά
1965 Par un beau matin d'été Βιασμός στον ήλιο Ζέλντα
Doctor Zhivago Δόκτωρ Ζιβάγκο Τόνια Γκρομέκο
1966 Andremo in città Λένκα
1967 Casino Royale Τζέιμς Μποντ 007: Καζίνο Ρουαγιάλ Kοπ
J'ai tué Raspoutine Εγώ σκότωσα τον Ρασπούτιν Μούνια Γκολοβίνε
Stranger in the House Όταν ξυπνούν οι αναμνήσεις Άντζελα Σόγιερ
A Countess from Hong Kong Η κόμισσα από το Χονγκ Κονγκ κοπέλα στον χορό
Peppermint Frappé Στον κατήφορο του πάθους Ελένα / Άννα
1968 Stress-es tres-tres Τερέζα
1969 La madriguera Απομόνωση Τερέζα
1970 The Hawaiians O κυρίαρχος των νήσων Πιούριτι Χόξγουορθ
El jardín de las delicias Uncredited γυναίκα στην εκκλησία
1971 Sur un arbre perché Λουί ντε Φινές, ο βασιλιάς της τρέλας κυρία Μιούλερ
1972 Innocent Bystanders Και οι αθώοι πεθαίνουν Μίριαμ Λόμαν
Z.P.G. Αύξηση πληθυσμού μηδέν Kάρολ Μακνίλ
La casa sin fronteras Λουτσία Αλφάρο
1973 Ana y los lobos Η Άννα και οι λύκοι Άννα
The Three Musketeers Ο Νταρτανιάν και οι 3 σωματοφύλακες Άννα της Αυστρίας
Le mariage à la mode Mαρί
Verflucht, dies Amerika Kέιτ Έλντερ
1974 The Four Musketeers Η εκδίκηση της μυλαίδης Άννα της Αυστρίας
¿...Y el prójimo? Λουίζα
Sommerfuglene Aν Τσίμλερ
1975 Cría cuervos Θρέψε κοράκια Άννα / Μαρία
Nashville Νάσβιλ, η πόλη των εκπλήξεων Όπαλ
1976 Buffalo Bill and the Indians, or Sitting Bull's History Lesson Μπούφαλο Μπιλ Άνι Όκλεϊ
Welcome to L.A. Kάρεν Χουντ
Scrim Aν
Noroît Mόραγκ
1977 Roseland Όνειρα που ξεθωριάζουν Μέριλιν
Elisa, vida mía Eλίζα Σανταμαρία / μητέρα
In Memoriam Παολίνα Αρεβάλο
1978 Remember My Name Να θυμάσαι τ' όνομά μου Έμιλι
A Wedding Παντρολογήματα Ρίτα Μπίλινγκσλεϊ
Une page d'amour Λιζ
Los ojos vendados Με δεμένα τα μάτια Εμίλια
1979 L'Adoption Παράξενος δεσμός Κατρίν
Mama Turns 100 H μαμά έγινε 100 χρονών Άννα
La viuda de Montiel Αδελαΐδα
Mais ou et donc Ornicar Iζαμπέλ
1980 Le Voyage en douce Οι γυναίκες μεταξύ μας Λουσί
The Mirror Crack'd Στον καθρέφτη είδα τον δολοφόνο Έλα Ζιελίνσκι
1983 La vie est un roman Η ζωή είναι ένα ρομάντσο Νόρα Γουίνκλ
1984 L'amour par terre Ο έρωτας καταγής Σαρλότ
Les Uns et les Autres Σουζάν / Σάρα Γκλεν
1987 White Mischief Παρεκτροπές Νίνα Σόαμς
1988 The Moderns Οι μοντέρνοι Ναταλί ντε Βιλ
1989 The Return of the Musketeers Οι τρεις σωματοφύλακες επιστρέφουν Άννα της Αυστρίας
I Want to Go Home Θέλω να γυρίσω σπίτι Τέρι Άρμστρονγκ
1990 Gentille Alouette Άντζελα Ντούβενγκερ
The Children Tζόις Γουέδερ
1991 Buster's Bedroom Νταϊάνα Ντάνιελς
1992 Hors saison Εκτός εποχής αναρχική
Chaplin Τσάπλιν Χάνα Τσάπλιν
1993 Screen One Mπέβερλι
The Age of Innocence Τα χρόνια της αθωότητας κυρία Γουέλαντ
1994 Words Upon the Window Pane κυρία Μακένα
1995 Para recibir el canto de los pájaros Κάθριν
Home for the Holidays Πίσω στο σπίτι για τις διακοπές θεία Γκλάντις
1996 Jane Eyre Τζέιν Έιρ δεσποινίς Σκάτσερντ
Os Olhos da Ásia Tζέιν Πάουελ
Crimetime Ώρα εγκλήματος Θέλμα
1998 Cousin Bette Η εξαδέλφη Μπέτυ Ανταλάιν Ιλό
Finisterre, donde termina el mundo μητέρα
1999 To Walk with Lions Βικτόρια Ανρετσέλι
Beresina oder Die letzten Tage der Schweiz Σάρλοτ Ντε
2000 ¿Tú qué harías por amor? μητέρα
2002 Las caras de la luna Tζόαν Τέρνερ
En la ciudad sin límites Mαρί
Hable con ella Μίλα της Κατερίνα Μπιλόβα
2004 The Bridge of San Luis Rey Το μυστικό της γέφυρας ηγουμένη
2005 Heidi Χάιντι Ροτενμάγιερ
BloodRayne BloodRayne, δίψα για εκδίκηση μάγισσα
Oculto Αντέλ
Melissa P. Tο ημερολόγιο μιας έφηβης Ελβίρα / γιαγιά Μελίσας
2007 El orfanato Το ορφανοτροφείο Aουρόρα
Teresa, el cuerpo de Cristo Τερέζα ηγουμένη
Miguel y William
Los Totenwackers Σαλγκάντο
Boxes Κουτιά μητέρα
2008 Inconceivable Φράνσις Τσερτς-Τσάπελ
Parlami d'amore Αμελί
Parc μητέρα
Ramírez υπεύθυνη της γκαλερί
Diario de una ninfómana Η νυμφομανής Αμπουέλα ντε Βαλέρ
2009 La isla interior Bικτόρια
Imago Mortis κοντέσα Ορσίνι
2010 The Making of Plus One Τζέρι
The Wolfman Ο λυκάνθρωπος Μαλέβα
There Be Dragons Aμπιλέιζα
La mosquitera Η κουνουπιέρα Μαρία
L'imbroglio nel lenzuolo Άλμα
2011 ¿Para qué sirve un oso? Ζοζεφίν
Le moine Ο καλόγερος ηγουμένη
Americano Λίντα
Et si on vivait tous ensemble? Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί; Άνι
Memoria de mis putas tristes Ρόσα Καμπάρκας
2012 O Apóstolo Ντοσίντα (φωνή)
Un amor de película Zαν
The Impossible Το αδύνατο ηλικιωμένη
2013 The Return Κοκό Σανέλ
Tres 60 Zαν Κριστόφ
2014 Amapola Mεμέ
Dólares de arena Aν
2015 Marguerite et Julien μητέρα
Valentin Valentin Tζέιν
The Forbidden Room θεία
2016 A Monster Calls 7 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα δασκάλα
Sing Τραγούδα! Στέλλα (φωνή)
2017 Anchor and Hope Ζερμέν
2018 Jurassic World: Fallen Kingdom[31] Jurassic World: το βασίλειο έπεσε Άιρις
Rosso Istria Τζούλια
2019 Holy Beasts Βέρα Β.
The Barefoot Emperor Λιζ


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6gm9dd4. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 35040. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ (Γερμανικά) Deutsche Synchronkartei. 2289. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Hollywood.com Staff (December 21, 2016). «Geraldine Chaplin: Actor, Dancer». Hollywood.com. http://www.hollywood.com/celebrities/geraldine-chaplin-57307877/. Ανακτήθηκε στις December 21, 2016. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Allocine.com Staff (December 21, 2016). «Geraldine Chaplin: État Civil, Biographie» (στα γαλλικά). Allocine.fr. http://www.allocine.fr/personne/fichepersonne-602/biographie/. Ανακτήθηκε στις December 21, 2016. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 Williams, Holly (July 15, 2011). «Funny Girl: The Not-So Silent Star Oona Chaplin». The Independent (London). https://www.independent.co.uk/news/people/profiles/funny-girl-the-not-so-silent-star-oona-chaplin-2312991.html. Ανακτήθηκε στις December 21, 2016. 
  9. ↑ 9,0 9,1 McDonald, Patrick (October 27, 2016). «Interview: Geraldine Chaplin, at 52nd Chicago International Film Festival». HollywoodChicago.com (Chicago). 
  10. ↑ 10,0 10,1 Variety Staff (January 6, 1966). «MGM Leads In Golden Globe Nominations with 20; 'Zhivago' Has 6» (PDF compilation). Daily Variety (Hollywood, CA) 130 (24). http://www.in70mm.com/news/2015/zhivago/pdf/reviews.pdf. Ανακτήθηκε στις December 21, 2016.  This online PDF contains an expertly assembled compilation of news reports and reviews about the movie.
  11. ↑ 11,0 11,1 "Geraldine Chaplin to Make American debut in 'Tonia'". The New York Times. November 21, 1964. pp. 26
  12. ↑ 12,0 12,1 Zolotow, Sam. "'Changes coming in "The Little Foxes"". The New York Times. November 2, 1967
  13. ↑ 13,0 13,1 CINE-PREMIOS GOYA Geraldine Chaplin recibe Goya Mejor Actriz de Reparto. Spanish Newswire Services. February 1, 2003.
  14. ↑ 14,0 14,1 "La Academia de Cine concede la medalla de oro a Geraldine Chaplin". El País. July 7, 2006
  15. ↑ Framke, Caroline. «TV Review: The Crown Season 3 Starring Olivia Colman». 
  16. ↑ Thomson, David (2010). «Geraldine Chaplin». The New Biographical Dictionary of Film. A Borzoi Book. New York: Alfred A. Knopf. σελίδες 172f. ISBN 978-0307271747. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2016. 
  17. ↑ 17,0 17,1 Erickson, Harold L.· Barson, Michael (25 Αυγούστου 2016). «Charlie Chaplin: British Actor, Director, Writer, and Composer». Encyclopædia Britannica. Chicago: Encyclopædia Britannica, Inc. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2016. 
  18. ↑ «More of a Long Story». www.eoneill.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017. 
  19. ↑ Maland, Charles J. (1989). Chaplin and American Culture. Princeton, NJ: Princeton University Press. ISBN 0-691-02860-5. 
  20. ↑ Dale Bechtel (2002). «Film Legend Found Peace on Lake Geneva». www.swissinfo.ch/eng. Vevey. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2014. 
  21. ↑ Reed, Rex "If My Name Was Annie Smith". The New York Times. December 10, 1967. pp. x7.
  22. ↑ Barnes, Clive. "Theater: 'The Little Foxes' Revisited". The New York Times. January 6, 1968. pp. 24
  23. ↑ «Geraldine Chaplin». www.goldenglobes.com. 
  24. ↑ 24,0 24,1 Smith, Paul Julian. «Cría cuervos . . . : The Past Is Not Past». The Criterion Collection. 
  25. ↑ Canby, Vince. "Cria! Film on Childhood". The New York Times. May 19, 1977. pp. 71
  26. ↑ «1978 Film Supporting Actress – BAFTA Awards». awards.bafta.org. 
  27. ↑ «Spanish director Vila wins at Czech film festival». The Independent. 12 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2010. 
  28. ↑ MYmovies.it. «Red Land (Rosso Istria)». MYmovies.it. 
  29. ↑ Deseret News Staff (February 23, 1993). «Geraldine Chaplin: Living Among Ghosts». Deseret News (Salt Lake City, UT: Church of Jesus Christ of Latter-day Saints). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-03-29. https://web.archive.org/web/20190329150151/https://www.deseretnews.com/article/276999/GERALDINE-CHAPLIN-LIVING-AMONG-GHOSTS.html. Ανακτήθηκε στις December 21, 2016. 
  30. ↑ Phillips, Michael (October 13, 2016). «Geraldine Chaplin and 'So Many Ghosts' at Essanay». Chicago Tribune. http://www.chicagotribune.com/entertainment/movies/ct-chi-film-fest-chaplin-mov-1014-20161013-column.html. Ανακτήθηκε στις December 20, 2016. 
  31. ↑ Hall, Jacob (March 6, 2017). «'Jurassic World 2' Will Toss Geraldine Chaplin Into the Maw of a T-Rex». /Film. http://www.slashfilm.com/jurassic-world-2-cast-geraldine-chaplin/. Ανακτήθηκε στις March 6, 2017. 

 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζεραλντίν_Τσάπλιν&oldid=10494371"