Η ιστορία της Ο είναι Γαλλική ταινία του ερωτικού κινηματογράφου του 1975 σε σκηνοθεσία Just Jaeckin βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Dominique Aury.

Histoire d`O
Η ιστορία της Ο
ΣκηνοθεσίαJust Jaeckin
ΠαραγωγήGérard Lorin
Éric Rochat
ΣενάριοSébastien Japrisot
Βασισμένο σεΗ ιστορία της Ο
Πρωταγωνιστές
ΜουσικήPierre Bachelet
ΦωτογραφίαΡομπέρ Φρες
ΔιανομήMonogram Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή1975
Διάρκεια105'
ΠροέλευσηΚαναδάς, Γαλλία[1][2] και Γερμανία[1][2]
ΓλώσσαΓαλλικά - Αγγλικά- Πολωνικά
ΈπεταιStory of O - Chapter 2

Πλοκή Επεξεργασία

Η Ο είναι μια νεαρή Παριζιάνα, επιτυχημένη επαγγελματίας φωτογράφος της μόδας. Για να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές επιθυμίες του φίλου της, Ρενέ, πηγαίνει τρόφιμος στον απόμερο πύργο Roissy, όπου λειτουργεί ιδιωτική σχολή σαδομαζοχισμού, για να εκπαιδευτεί ως πειθήνια ερωτική παρτενέρ.

Στο πολυτελές περιβάλλον του μεσαιωνικού γοτθικού πύργου Roissy, η Ο και οι συμφοιτήτριές της εξοικειώνονται σιγά σιγά με όλα τα μυστικά της τέχνης της οικειοθελούς μα και απόλυτης ερωτικής υποταγής. Μαθαίνουν με αυτοπεποίθηση και επαγγελματική τελειότητα να ερεθίζουν σεξουαλικά τους άνδρες και, αφού πρώτα αυτές δηλώσουν τη συγκατάθεσή τους, να ικανοποιούν όλες τις σεξουαλικές αρέσκειές τους όταν τις μεταχειρίζονται.

Όταν η Ο θα αποφοιτήσει με ιδιαίτερη ικανότητα από τη σχολή, ο φίλος της, Ρενέ, θα της ζητήσει να του αποδείξει τα αληθινά αισθήματά της για αυτόν. Η Ο πρέπει να μπει στην υπηρεσία του πατρικού του φίλου, Σερ Στέφεν, και να του εκπληρώνει κάθε επιθυμία. Ο Σερ Στέφεν, που είναι ιδιαίτερα απαιτητικός και σκληρός στα βίτσια του, κερδίζει άθελά του την αγάπη της Ο, η οποία αποφασίζει να συνεχίσει τις σπουδές της και να επεκτείνει τις γνώσεις της. Όταν αποφοιτά εκ νέου, η τελική εξέταση είναι ένα πυρακτωμένο τατουάζ του μονογράμματός της στο σώμα της, ως απόδειξη των ειλικρινών αισθημάτων της. Η Ο και ο Σερ Στέφεν είναι πια ένα ιδανικό ζευγάρι.

Κοινωνική αποδοχή Επεξεργασία

Η πρώτη προβολή της ταινίας λογοκρίθηκε και συνοδεύτηκε από έντονες διαμαρτυρίες, ενώ μέχρι σήμερα συνεχίζει σε πολλές χώρες να απαγορεύεται η προβολή ή και η κατοχή της ταινίας. Η ταινία, αν και δεν περιέχει ερωτικές σκηνές ή σκληρή γλώσσα, προκάλεσε για το θέμα της και μόνο. Η Aury δημοσίευσε το μυθιστόρημά της υπό το ψευδώνυμο Pauline Réage, κρατώντας μυστική την ταυτότητά της μέχρι το 1994, οπότε και την αποκάλυψε σε συνέντευξη που έδωσε. Στη Γερμανία το λογοκριμένο έργο απαγορεύτηκε για ανηλίκους το 1982 και απελευθερώθηκε ξανά στην αρχική πλήρη έκδοσή του το 2008 κατόπιν δικαστικής απόφασης. Στη Μεγάλη Βρετανία επιτρέπεται από το 2000 κατόπιν λογοκρισίας και αφαίρεσης οκτώ λεπτών. Στη Νορβηγία απαγορεύτηκε το 1978 και επιτράπηκε ξανά το 2003. Στη Νέα Ζηλανδία εξακολουθεί να απαγορεύεται. Το μυθιστόρημα απέσπασε το 1955 το Γαλλικό βραβείο λογοτεχνίας Prix des Deux Magots.

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Unifrance. 1476. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2020.
  2. 2,0 2,1 filmportal.de. 63f30964348c45339a85600956cebc05. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2020.