Θεώρημα Γκορστάιν–Χαράντα
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: σύνδεσμοι, ορολογία Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Στην πεπερασμένη θεωρία ομάδων, το θεώρημα Γκορστάιν–Χαράντα αποδείχθηκε από τους Gorenstein και Harada (1973, 1974) Harada (1973, 1974) σε 464 σελίδες χαρτί, κατατάσσοντας τις πεπερασμένες απλές ομάδες σε τμηματικές 2-rank 4. Είναι μέρος της ταξινόμησης των πεπερασμένων απλών ομάδων.
Πεπερασμένες απλές ομάδες βαθμίδας 2 έχουν τουλάχιστον 5 Sylow 2-υποομάδες με μια κανονική υποομάδα βαθμού τουλάχιστον 3, το οποίο σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι είτε τύπου κατασκευαστικού στοιχείου ή της χαρακτηριστικής 2. Ως εκ τούτου, το θεώρημα Γκορενστείν–Harada χωρίζει το πρόβλημα της ταξινόμησης των πεπερασμένων απλών ομάδων σε αυτές τις δύο υποπεριπτώσεις.
Αναφορές Επεξεργασία
- Gorenstein, D.; Harada, Koichiro (1973), «Finite groups of sectional 2-rank at most 4», στο: Gagen, Terrence; Hale, Mark P. Jr.; Shult, Ernest E., επιμ., Finite groups '72. Proceedings of the Gainesville Conference on Finite Groups, March 23-24, 1972, North-Holland Math. Studies, 7, Amsterdam: North-Holland, σελ. 57–67, ISBN 978-0-444-10451-9
- Gorenstein, D.; Harada, Koichiro (1974), Finite groups whose 2-subgroups are generated by at most 4 elements, Memoirs of the American Mathematical Society, 147, Providence, R.I.: American Mathematical Society, ISBN 978-0-8218-1847-3, http://books.google.com/books?id=CzUZAQAAIAAJ