Ιάκωβος του Ρισεμπούρ

(Ανακατεύθυνση από Ιάκωβος του Ρισεμπούργκ)


Ο Ιάκωβος, γαλλ. Jacques (1426 - 20 Αυγούστου 1487) από τον Οίκο του Λουξεμβούργου ήταν κύριος του Ρισεμπούργκ (Richebourg).

Ιάκωβος του Ρισεμπούρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1420
Θάνατος20  Αυγούστου 1487
Νάντη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααυλάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςIsabelle de Roubaix
Τέκναd:Q61177388
Isabelle de Luxembourg
Yolande de Luxembourg
ΓονείςΠέτρος Α΄ του Σαιν-Πολ και Μαργαρίτα του Μπω
ΑδέλφιαΤιμπώ του Λουξεμβούργου
Λουδοβίκος του Σαιν-Πολ
Ιακωβίνα του Λουξεμβούργου
Ισαβέλλα του Λουξεμβούργου
Αικατερίνη του Λουξεμβούργου - Σαιν-Πολ
ΟικογένειαΟίκος του Λουξεμβούργου
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν ο τρίτος γιος του Πέτρου Α΄ κόμη του Σαιν-Πολ & Μπριέν και της Μαργαρίτας των Μπω/Μπάλτσο, κόρης του Φραγκίσκου δούκα της Άντρια.

Το 1453, μετά τη μάχη του Γκάβερε, έγινε ιππότης. Τα επόμενα έτη υπηρέτησε τον Κάρολο Βαλουά δούκα της Βουργουνδίας ως διοικητής στο στρατό. Το 1468 του απένειμαν τη διάκριση του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος.

Ο πρωτότοκος αδελφός του Λουδοβίκος κοντόσταυλος (στρατάρχης) της Γαλλίας, προσπαθούσε μυστικά με τους Βουργουνδούς να ανατρέψει τον Λουδοβίκο ΙΑ΄ Βαλουά. Όταν η συνωμοσία αποκαλύφθηκε, ο αδελφός του καρατομήθηκε για προδοσία το 1475 και ο Ιάκωβος φυλακίστηκε. Έπειτα από 10 έτη συμφώνησε να υπηρετήσει τον βασιλιά της Γαλλίας και ελευθερώθηκε. Έλαβε τη Γαλλική διάκριση του Τάγματος του Αγ. Μιχαήλ.

Απεβίωσε στη Νάντη το 1487 σε ηλικία 61 ετών και τον διαδέχθηκε η κόρη του Ισαβέλλα.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε πρώτα την Ιωάννα κόμισσα του Ζάρρεβέρντεν & Μόερς και έπειτα την Ισαβέλλα, κόρη του Πιέρ ντε Ρουμπαί. Είχε δύο γιούς, που απεβίωσαν νέοι και τρεις κόρες, από τις οποίες τον διαδέχθηκε η:

  • Ισαβέλλα, κυρία του Ρισεμπούργκ. Παντρεύτηκε τον Χαν Γ΄ ντε Μελύν.

Πρόγονοι Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Raphael de Smedt (Hrsg.): Les chevaliers de l’ordre de la Toison d’or au XVe siècle: notices bio-bibliographiques. Frankfurt 2000, ISBN 3-631-36017-7, S. 157–159 (Kieler Werkstücke. D 3).
  • Jacques Paviot, Jacques de Luxembourg. Politic et culture chez un grand seigneur du XVe siècle, in: D. Boutet u. J. Verger (Hrsg.), Penser le pouvoir au Moyen Age (VIIIe–XVe siècle). Études offertes à Françoise Autrand, Paris 2000, S. 327-341.