Η Ιμίλα, ιταλ.: Immilla, επίσης Emilia, Immula, Ermengard ή Irmgard, (π. 1020 - Ιανουάριος 1078) [2] από τον Οίκο των Αρδουινιδών, έγινε δούκισσα της Σουαβίας από τον 1ο γάμο της με τον Όθωνα Γ', και μαργραβίνη του Μάισεν από τον 2ο γάμο της με τον Έγκμπερτ Α΄. Υπήρξε επίτοπος του Mάισεν κατά τη διάρκεια της ανηλικιότητας του γιου της, Έγκμπερτ Β΄.

Ιμίλα του Τορίνο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1020
Τορίνο
ΘάνατοςΙανουάριος 1078
Τορίνο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΈγκμπερτ Α΄ του Μάισεν
Όθων Γ΄ της Σουαβίας
ΤέκναΈγκμπερτ Β΄ του Μάισεν
Γερτρούδη του Μπράουνσβαϊγκ[1]
Judith of Schweinfurt
Γκίζελα του Σβάινφουρτ
Beatrix von Schweinfurt, Heiress of Schweinfurt[1]
Alberada-Bertha von Schweinfurt
ΓονείςΟύλρικ Μάνφρεντ Β΄ του Τορίνο και Μπέρτα του Μιλάνου
ΑδέλφιαΑδελαΐδα της Σούζα
Μπέρτα του Τορίνο
ΟικογένειαΟίκος των Αρδουινιδών

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν κόρη του Ούλρικ-Μάνφρεντ Β΄ του Τορίνο και της Μπέρτας των Γουέλφων, κόρης του Ομπέρτου Β΄ μαργράβου του Μιλάνου. Η μεγαλύτερη αδελφή της ήταν η Αδελαΐδα της Σούζα.

Ο πρώτος της σύζυγος ήταν ο Όθωνας Γ', δούκας της Σουαβίας, τον οποίο παντρεύτηκε περί το 1036. [3] Μετά τον τέλος του Όθωνα Γ΄ τον Σεπτέμβριο του 1057, [4] η Ιμίλα παντρεύτηκε ξανά (περί το 1058). Ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ο Έγκμπερτ Α΄ μάργραβος του Mάισεν. [5]

Το 1067, λίγο πριν από το τέλος του, ο Έγκμπερτ Α' προσπάθησε να αποκηρύξει την Iμίλα για να νυμφευτεί την Aδέλα των Ρέγκιναρ, κόρη του Λάμπερτ Β΄ κόμη του Λουβαίν και χήρα του Όθωνα Α΄ μαργράβου του Μάισεν. [6] Μετά το τέλος του Έγκμπερτ Α΄ το 1068, η Iμίλα πέρασε λίγο χρόνο στην αυτοκρατορική αυλή με την ανιψιά της Μπέρτα της Σαβοΐας, πριν επιστρέψει στην Ιταλία. [7] Είναι πιθανό ότι ενήργησε ως επίτροπος για τον μικρό γιο της, Έγκμπερτ Β΄, αυτή τη στιγμή. [8]

Η Ιμίλα απεβίωσε στο Τορίνο στις 10 Ιανουαρίου 1078. Μερικές φορές λέγεται ότι έγινε μοναχή πριν από το τέλος της. [9]

Οικογένεια Επεξεργασία

Με τον πρώτο της σύζυγο Όθωνα Γ΄ δούκα της Σουαβίας απέκτησε τα εξής τέκνα:

  • Μπέρτα/Βέρθα (ή Aλμεράντα) (απεβ. 1 Απριλίου 1103), παντρεύτηκε πρώτα τον Χέρμαν Β΄ κόμη του Kαστλ, και έπειτα τον Φρειδερίκο κόμη του Καστλ.
  • Γκίζελα, κληρονόμησε τα Kούλμπαχ και Πλάσενμπουργκ. Παντρεύτηκε τον Άρνολντ Δ΄, κόμη τού Άντεχς.
  • Γιούντιτ/Ιουδίθ (απεβ. 1104), παντρεύτηκε πρώτα τον Κορράδο Α΄ των Ετσονιδών, δούκα της Βαυαρίας, και μετά τον Μπόθο, κόμη του Πότενσταϊν.
  • Αϊλίκα, ηγουμένη του Nήντερμυνστερ.
  • Βεατρίκη (1040–1140), κληρονόμησε το Σβάινφουρτ, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β΄, κόμη του Χίλντριτσχαουζεν και μάργραβο του Νόρντγκαου

Με τον δεύτερο σύζυγό της Έγκμπερτ Α¨ μάργραβο του Μάισεν, η Iμίλα απέκτησε τα ακόλουθα παιδιά:

  • Έγκμπερτ Β΄ π. 1060–1090, μάργραβος του Μάισεν.
  • Γερτρούδη π. 1060-1117, παντρεύτηκε πρώτα τον Ντήτριχ Β΄ κόμη του Κάτλενμπουργκ, μετά τον Ερρίκο μάργραβο της Φρισίας και έπειτα με τον Ερρίκο Α΄ των Βέττιν μάργραβο του Σαξονικού Όστμαρκ.

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  • H. Bresslau, Jahrbücher des Deutschen Reichs unter Konrad II., 2 τόμοι. (1884), προσβάσιμο διαδικτυακά στη διεύθυνση: archive.org
  • CW Previté-Orton, The Early History of the House of Savoy (1000-1233) (Cambridge, 1912), προσβάσιμο στο διαδίκτυο στη διεύθυνση: archive.org
  • S. Hellmann, Die Grafen von Savoyen und das Reich: bis zum Ende der staufischen Periode (Ίνσμπρουκ, 1900), προσβάσιμο στο διαδίκτυο (αλλά χωρίς αριθμούς σελίδων) στη διεύθυνση: Genealogie Mittelalter
  • L. Fenske, Adelsopposition und kirchliche Reformbewegung im östlichen Sachsen. Entstehung und Wirkung des sächsischen Widerstandes gegen das salische Königtum während des Investiturstreites (1977).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  2. Bresslau, Jahrbücher, I, p. 378 (birthdate); Previté-Orton, Early History, p. 232 (deathdate)
  3. Previté-Orton, Early History, p. 217
  4. Hellmann, Grafen, p. 21
  5. Hellmann, Grafen, p. 21; Previté-Orton, Early History, p. 231
  6. Bresslau, Jahrbücher, I, p. 378; Creber, Alison (2019-04-22). «Breaking Up Is Hard To Do: Dissolving Royal and Noble Marriages in Eleventh-Century Germany» (στα αγγλικά). German History 37 (2): 149–171. doi:10.1093/gerhis/ghy108. ISSN 0266-3554. 
  7. Bresslau, Jahrbücher, I, p. 378
  8. Fenske, Adelsopposition, pp. 35,74
  9. Previté-Orton, Early History, p. 232