Ιούλιος Άβιτος Αλεξιανός

Ο Γαΐος Ιούλιος Άβιτος Αλεξιανός [2] (π. 155 - 217) ήταν ένας Σύρος ευγενής, που είχε μία εντυπωσιακή στρατιωτική και πολιτική σταδιοδρομία στη Ρώμη. Έγινε ύπατος το 200.

Ιούλιος Άβιτος Αλεξιανός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση155
Χομς
Θάνατος216
Κύπρος
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙουλία Μαέσα
ΤέκναΙουλία Αβίτα Μαμαία
Ιουλία Σοαιμιάς[1]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΛεγάτος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός
Ρωμαίος έπαρχος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Αν και ο Ι. Άβιτος Αλεξιανός ήταν Ρωμαίος πολίτης, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Έμεσα (σύγχρονη Χομς της Συρίας), λίγα είναι γνωστά για την καταγωγή του. Υποτίθεται ότι ο Αλεξιανός γεννήθηκε περί το 155. [3] Αυτό που είναι γνωστό γι' αυτόν, είναι από διασωθέντα επιγραφικά και ρωμαϊκά ιστορικά στοιχεία. Μέσω του γάμου σχετίστηκε άμεσα με τη βασιλική οικογένεια της Έμεσας, η οποία είχε επιγαμία με την κυρίαρχη Δυναστεία των Σεβήρων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Ήταν ένας από την τάξη των ιππέων αξιωματικός [4] [2], που υπηρετούσε ως praefectus (έπαρχος) και τριβούνος στον Ρωμαϊκό στρατό. Ο Ι. Ά. Αλεξιανός μετά υπηρέτησε ως procurator (επιμελητής) της προμήθειας τροφίμων στη Ρώμη και στάθμευε στην Όστια. [3]

Αργότερα προήχθη στη Σύγκλητο από τον σύγγαμβρό του Σεπτίμιο Σεβήρο Ρωμαίο Αυτοκράτορα. [2] Έχοντας εισέλθει στη Σύγκλητο με τον βαθμό του πραίτορα το 194, [3] ο Αλεξιανός έγινε αντιπρόσωπος (legatus) στη Λεγεώνα IV ""Flavia Felix" [4] και αργότερα υπηρέτησε ως κυβερνήτης της Ραιτίας, από το 196/197. Κατά τη διάρκεια της ανθυπατείας του στη Ραιτία, αφιέρωσε ένα θυσιαστήριο για τον Εμεσηνό Θεό Ελαγάβαλο. Ο βωμός και η επιγραφή του, ακόμη ανέπαφη, τον αναφέρει ως ιερέα του θεϊκού Αυτοκράτορα Τίτου.

Ο Αλεξιανός υπηρέτησε ως ύπατος το 200, [4] ακόμη και ίσως από το 198 ή το 199. [3] Μετά την υπατεία του, ο Αλεξιανός δεν διορίστηκε σε περαιτέρω στρατιωτικές ή πολιτικές θέσεις, πιθανώς λόγω της εχθρότητας του επάρχου του πραιτωρίου Γαΐου Φούλβιου Πλαυτιανού. Μετά το τέλος του Γ. Φ. Πλαυτιανού το 205, ο Αλεξιανός έλαβε μέρος στην αποστολή του Σεπτίμιου Σεβήρου στη Βρετανία, όπου ενήργησε ως comes (ακόλουθος) του Αυτοκράτορα [2] από το 208 έως το 211.

Υπό τον διάδοχο του Σεπτίμιου Σεβήρου, τον Καρακάλλα, για δύο χρόνια ο Αλεξιανός υπηρέτησε ως έπαρχος των Ιταλικών ορφανοτροφείων. [3] Υπηρέτησε ως legatus στη Δαλματία περί το 214 [4] και αργότερα ως ύπατος στην Ασία [2] και στη Μεσοποταμία. Το 216-217 ο Αλεξιανός έγινε comes τού Καρακάλλα στην εκστρατεία του εναντίον της Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών. Απεβίωσε λόγω γήρατος πηγαίνοντας στην Κύπρο, όπου τον είχε στείλει εκεί ο Καρακάλλας στις αρχές του 217, για να ενεργήσει ως σύμβουλος του κυβερνήτη.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Ο Αλεξιανός νυμφεύτηκε την ισχυρή, με επιρροή και πλούσια ευγενή της Συρίας Ιουλία Μαίσα, [4] την πρώτη κόρη του Ιουλίου Βασιανού, αρχιερέα του Ναού του Ήλιου. Ο ναός ήταν αφιερωμένος στον συριακό αραμαϊκό θεό του ήλιου Ελ-Γεβάλ (αντίστοιχο του φοινικικού Βάαλ ) στην Έμεσα. Η μικρότερη αδελφή της Mαίσα ήταν η Ιουλία Δόμνα, σύζυγος του Σεπτίμιου Σεβήρου[2] και μητέρα των Αυτοκρατόρων Καρακάλλα και Γέτα.

Η Ι. Mαίσα έκανε δύο διακεκριμένες κόρες [2] στον Αλεξιανό, που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Συρία:

Βιβλιογραφικές αναφορές

Επεξεργασία
  1. Ivan Greaves: «Юлии сирийские» (Ρωσικά)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Hazel, Who's who in the Roman World, p. 34
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 "Gaius Julius Avitus Alexianus" at Livius.org (last accessed 21 June 2020)
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Birley, Septimius Severus: The African Emperor, p. 223