Ιρένε Κοντάκη

Μαλτέζα φυσικός

Η Ιρένε Κοντάκη (μαλτέζικα: Irene Condachi) (7 Ιουνίου 1899 - 1970) ήταν Μαλτέζα ιατρός, μία από τις δύο μόνο γυναίκες που ασκούσαν την ιατρική στο νησί κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μία από τις ιδρύτριες της σχολικής ιατρικής υπηρεσίας, έγινε ιατρός του κυβερνητικού σχολείου και πιστώνεται με την εξάλειψη της ψώρας στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Ιρένε Κοντάκη
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Irene Condachi (Μαλτεζικά)
Γέννηση7  Ιουνίου 1899
Βαλέτα
Θάνατος1970
Μάλτα
Χώρα πολιτογράφησηςΜάλτα
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Μάλτας
Πανεπιστήμιο της Νάπολης
Πανεπιστήμιο της Παβίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιατρός

Πρώιμη ζωή Επεξεργασία

Η Ιρένε Κοντάκη γεννήθηκε στη Μάλτα στις 7 Ιουνίου 1899. Η οικογένειά της ήταν πρόσφατοι μετανάστες στο νησί από την Ελλάδα και ο πατέρας της, Κωνσταντίνος Κοντάκης ήταν έμπορος.[1] Μεγάλωσε με την ελληνική Ορθόδοξη παράδοση, η οποία είχε πιο ανεκτική στάση απέναντι στις γυναίκες που εργάζονταν έξω από το σπίτι.[2] Το 1916, ξεκίνησε τις ιατρικές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Μάλτας, αλλά έφυγε μετά από ένα χρόνο. Μια δεκαετία αργότερα, αποφοίτησε ως ιατρός από το Πανεπιστήμιο της Νάπολης. Συνεχίζοντας τις σπουδές της, η Κοντάκι έλαβε ειδικό πτυχίο στην παιδιατρική το 1928 από το Πανεπιστήμιο της Παβίας.[1]

Καριέρα Επεξεργασία

Επιστρέφοντας στη Μάλτα μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της, η Κοντάκη έγινε βοηθός του Τζόσεφ Έλουλ, καθηγητή υπευθύνου της μαιευτικής και της γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μάλτας στη Βαλέτα.[1][3] Το 1938, προσλήφθηκε ως ιατρός του κυβερνητικού σχολείου[1] και έφτιαξε το σπίτι της στην οδό Λούζιο στη Σλιέμα. Κατά την έναρξη του πολέμου, με πολλούς άνδρες να συμμετέχουν για να πολεμήσουν, οι γυναίκες συμμετείχαν περισσότερο στις αμυντικές υπηρεσίες για το νησί. Μαζί με έναν οφθαλμίατρο και έναν οδοντίατρο, η Κοντάκη ξεκίνησε τη σχολική ιατρική υπηρεσία. Καθώς δεν είχε μεταφορικό μέσο, περπατούσε ή έκανε ωτοστόπ για να επισκεφτεί τα διάφορα σχολεία του νησιού για να εμβολιάσει και να κάνει ιατρικές εξετάσεις σε περισσότερα από 20.000 παιδιά σχολικής ηλικίας μεταξύ 1941 και 1942. Ήταν υπεύθυνη για την εξάλειψη της ψώρας στα κυβερνητικά σχολεία χρησιμοποιώντας μια αλοιφή με βάση το πετρέλαιο.[2] Οι συνθήκες της εργασίας της ήταν επικίνδυνες, καθώς το 1941, τα κυβερνητικά σχολεία μετατράπηκαν σε νοσοκομεία και κέντρα προσφύγων. Κατά την επίβλεψη του νοσοκομείου στο κυβερνητικό σχολείο στο Όρμι, η εγκατάσταση βομβαρδίστηκε και η Κοντάκη, το προσωπικό της, οι πρόσφυγες και οι μαθητές της διέφυγαν την τελευταί στιγμή σε ένα υπόγειο καταφύγιο κάτω από το σχολείο θηλέων.[4] Μία από τις δύο μόνο γυναίκες που ήταν γνωστό ότι ασκούσαν την ιατρική στη Μάλτα κατά τη διάρκεια του πολέμου,[2] η Κοντάκη συνέχισε ως ιατρός του Υπουργείου Παιδείας μέχρι το 1959. Ήταν η γυναίκα με την υψηλότερη αμοιβή σε κυβερνητική υπηρεσία στην εποχή της.[1]

Θάνατος και κληρονομιά Επεξεργασία

Η Κοντάκη πέθανε το 1970 και μνημονεύεται για τη μακρά καριέρα της στην παροχή ιατρικής υπηρεσίας στη Μάλτα.[1]

Το 2014, ο Σάιμον Κάζενς ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του, «το πρώτο ακαδημαϊκό έργο» σχετικά με το θέμα της ιστορίας των γυναικών της Μάλτας κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του, ανακάλυψε την ιστορία της Κοντάκη που συμπεριλήφθηκε σε ένα βιβλίο του 2016.[2][5]

Παραπομπές Επεξεργασία

Βιβλιογραφία Επεξεργασία