Ισμαήλ Γκασπρίνσκι

Τατάρος πολιτικός

Ο Ισμαήλ Γκασπρίνσκι ή Ισμαήλ Γκασπιραλί (τουρκικά: Ismail Gaspıralı) (20 Μαρτίου,[5] 1851 - 11 Σεπτεμβρίου 1914) ήταν ένας Κριμαίος Τάταρος εκπαιδευτικός, λόγιος, εκδότης και πολιτικός. Ήταν ένας από τους πρώτους μουσουλμάνους λόγιους της ρωσικής Αυτοκρατορίας, που συνειδητοποίησε την ανάγκη για την εκπαίδευση και την πολιτιστική αναγέννηση για τον εκσυγχρονισμό των Τουρκικών και Ισλαμικών κοινοτήτων. Το επίθετό του προέρχεται από την πόλη του Γκάσπρα στη Κριμαία.

Ισμαήλ Γκασπρίνσκι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
İsmail Mustafa oğlu Gaspıralı (Τουρκικά Κριμαίας)
Γέννηση8ιουλ. / 20  Μαρτίου 1851γρηγ.[1] ή 20  Μαρτίου 1851[1]
d:Q4340495
Θάνατος11ιουλ. / 24  Σεπτεμβρίου 1914γρηγ.[2][1] ή 24  Σεπτεμβρίου 1914[1]
Μπαχτσισαράι
Τόπος ταφήςZincirli Madrasa
ΚατοικίαΜπαχτσισαράι
Staroselye
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΙσλάμ
Σουνιτισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςτουρκικά[3]
Ρωσικά[3]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Παρισιού
Simferopol gymnasium №1
Voronezh Cadet Corps
Second Moscow Cadet Corps
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
εκδότης
δημοσιογράφος
συγγραφέας[4]
διανοούμενος
καθηγητής
παιδαγωγός
ΕργοδότηςZincirli Madrasa (1868–1871)
Terciman (1883–1914)
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαIttifaq al-Muslimin
Οικογένεια
ΣύζυγοςZohra Akchurina
ΤέκναŞefika Gaspıralı
Rifat Gasprinsky
ΣυγγενείςMeral Gaspirali (εγγονή)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Κρατικής Δούμας της Ρωσικής Αυτοκρατορίας
ΒραβεύσειςΤάγμα του Λέοντος και του Ήλιου
Τάγμα του Μετζιντιγέ
Commander of the Order of the Lion and the Sun
Officer of the Order of the Lion and the Sun
4th class, Order of the Medjidie
Order of noble Bukhara
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία
 
Το μνημείο του Γκασπρίνσκι στο Μπακτσίσαραϊ

Ο Ισμαήλ διέδωσε τις ιδέες του μέσω της εφημερίδας Τερτσιμάν, η οποία ιδρύθηκε το 1883 και υπήρχε μέχρι το 1918. Στις εκδόσεις του καλούσε για ενότητα και αλληλεγγύη μεταξύ των Τουρκικών φυλών και υποστήριξε τον εκσυγχρονισμό τους μέσω του Εξευρωπαϊσμού. Ο Ισμαήλ πίστευε πίστευε ότι ο μόνος τρόπος για τον εκσυγχρονισμό ήταν μέσω της εκπαίδευσης. Επίσης είχε επικρίνει το παραδοσιακό σύστημα εκπαίδευσης στα μουσουλμανικά σχολεία όπου εστίαζαν πολύ στην θρησκεία, και επινόησε μια νέα μέθοδο εκπαίδευσης για το πως να διαβάζουν αποτελεσματικά την μητρική γλώσσα τους και εισήγαγε μεταρρυθμίσεις στην διδακτέα ύλη. Ανέπτυξε μία "παν-Τουρκική" γλώσσα, η οποία ήταν μια απλοποιημένη μορφή της τουρκικής παραλείποντας λέξεις που εισάγονται από αραβικά και περσικά. Είπε πάλι το 1881:[6]

"Η άγνοια είναι ο κύριος λόγος για την κατάσταση μας. Δεν έχουμε καθόλου πρόσβαση στο τι ανακαλύπτεται και συμβαίνει στην Ευρώπη. Πρέπει να είμαστε σε θέση να ξεπεράσουμε την απομόνωσή μας, πρέπει να μάθουμε τις Ευρωπαϊκές ιδέες από Ευρωπαϊκές πηγές. Πρέπει να εισάγουμε θέματα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση που θα επιτρέψουν στους μαθητές μας να έχουν πρόσβαση".

Ο Ισμαήλ δημιούργησε επίσης ένα περιοδικό για τις γυναίκες, το Αλέμ-ι Νισβάν (Κόσμος των Γυναικών), που εκδόθηκε από την κόρη του Σεφίκα, καθώς και μια έκδοση για τα παιδιά, το Αλέμ-ι Σουμπγιάν (Κόσμος των Παιδιών). Ο Ισμαήλ ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ένωσης των Μουσουλμάνων (κριμαϊκά ταταρικά: İttifaq-i Müslimin), που δημιουργήθηκε το 1907 και ενώνει τα μέλη της διανόησης από διάφορες μουσουλμανικές τουρκικές φυλές της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Ήταν επίσης ένας από τους κύριους οργανωτές των πρώτων πανρωσικών μουσουλμανικών συνεδρίων, που στόχευε στην εισαγωγή θρησκευτικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων για τους μουσουλμάνους της Ρωσίας. 

Επίσης, ενέπνευσε το κίνημα, γνωστό ως Τζαντιντισμός.[7] Το 1912, ο Γκασπρίνσκι επισκέφθηκε τη Βρετανική Ινδία.[8]

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Педагоги и психологи мира» (Ρωσικά)
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb10353027g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb10353027g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  5. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2017. 
  6. «International Committee for Crimea». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2017. 
  7. «http://www.oxfordislamicstudies.com/article/opr/t125/e697?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2017.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |title= (βοήθεια)
  8. DEVLET, NADİR (2004). «STUDIES IN THE POLITICS, HISTORY AND CULTURE OF TURKIC PEOPLES». Istanbul: Yeditepe University, p. 186. http://www.academia.edu/4534001/STUDIES_IN_THE_POLITICS_HISTORY_AND_CULTURE_OF_TURKIC_PEOPLES 

http://referenceworks.brillonline.com/entries/encyclopaedia-of-islam-3/gasprinski-gaspral-ismail-COM_27376

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία