Ιωάννης Αμβροσιάδης
Ο Ιωάννης Π. Αμβροσιάδης (1794 - 1865) ήταν αγωνιστής του 1821 από την Επαρχία Καλαβρύτων. Διετέλεσε Νομάρχης.
| Ιωάννης Αμβροσιάδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1794 Δροβολοβό Αχαΐας |
| Θάνατος | 1865 |
| Εθνικότητα | Έλληνες |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας Νομάρχης Αχαΐας και Ήλιδος Νομάρχης Κυκλάδων Νομάρχης Φωκίδας και Λοκρίδας Νομάρχης Αττικής και Βοιωτίας |
Βιογραφικά στοιχείαΕπεξεργασία
Γεννήθηκε το 1794 στο Δροβολοβό των Καλαβρύτων.[1] Ήταν υπασπιστής του Α. Υψηλάντη και αναφέρεται ότι τον βοήθησε στην συγκρότηση του Ιερού Λόχου. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις στην Μολδαβία και στη Μάχη του Δραγατσανίου[2] ως υπασπιστής του Γ. Καντακουζηνού. Μετά την αποτυχία της επανάστασης εκεί μετέβη στην Πελοπόννησο και με το στρατιωτικό σώμα του Α. Ζαίμη πήρε μέρος σε πολλές μάχες εκεί. Προσελήφθη από τον Ριχάρδο Τσούτζ σαν γραμματέας και διερμηνέας του, με το τέλος της επανάστασης χρησιμοποιήθηκε σε διάφορες πολιτικές και στρατιωτικές θέσεις. Έζησε στην Πάτρα όπου και απεβίωσε σε μεγάλη ηλικία[3].
Το 1833 διορίστηκε ως ο πρώτος Νομάρχης Φωκίδας και Λοκρίδας.[4] Στις 20 Ιουνίου 1836 και μέχρι το 1837 οπότε μετατέθηκε στη Νομαρχία Φωκίδας και Λοκρίδας , ήταν Διοικητής Αχαΐας και Ήλιδος και έπειτα ξανά, από το 1840 ως το 1844.Το 1845 διορίστηκε Νομάρχης Αχαΐας και Ήλιδος. Το 1850 έγινε Νομάρχης Σύρου και προηγουμένως ήταν επίτροπος του νησιού. Το 1852 ήταν Νομάρχης Αττικοβοιωτίας και μετά υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Κριεζή από τις 24 Φεβρουαρίου 1853 ως τις 28 Μαρτίου 1854.[5]
Απεβίωσε το 1865.[5]
 | Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με έναν Αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης (1821) χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!. |
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική εγκυκλοπαίδεια, τόμος Β', συλλογικό έργο.
- Φώτιος Χρυσανθόπουλος, επιμ. (1888). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα: Σταύρος Ανδρόπουλος, Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Βιογραφικό και βιβλιογραφικό σημείωμα
- ↑ Επιβιώσαντες Ιερολοχίτες μέλη τής Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας
- ↑ Κ. Τριανταφύλλου, Ιστορικό λεξικόν των Πατρών 1995
- ↑ Απόφαση της 23 Απριλίου/8 Μαΐου του 1833 Αρχειοθετήθηκε 2012-10-26 στο Wayback Machine. «Περί διορισμού των νομαρχών δια τους δέκα νομάρχες του βασιλείου της Ελλάδος»:Φραγκίσκος Μαύρος (Αργολίδος και Κορινθίας), Γεώργιος Γλαράκης (Αχαΐας και Ήλιδος), Δημήτριος Χρηστίδης (Μεσσηνίας), Κωνσταντίνος Ζωγράφος (Αρκαδίας), Ανδρέας Π. Μεταξάς (Λακωνίας), Αναγνώστης Μοναρχίδης (Ακαρνανίας και Αιτωλίας), Ιωάννης Αμβροσιάδης (Φωκίδος και Λοκρίδος), Μ. Σχινάς (Αττικής και Βοιωτίας), Γεώργιος Αινιάν (Εύβοιας), και Ιάκωβος Ρίζος Νερουλός (Κυκλάδων)
- ↑ 5,0 5,1 rulers.org