Ιωάννης Σκάρας

Έλληνας στρατιωτικός και δήμαρχος Πρέβεζας

Ο Ιωάννης Γ. Σκάρας (Κομμένο Άρτας, 10.08.1910 - Αθήνα, 12.10.1990) ήταν Έλληνας αξιωματικός του Στρατού Ξηράς. Διετέλεσε δήμαρχος Πρέβεζας την περίοδο 1967-1971.[1]

Ιωάννης Σκάρας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10  Αυγούστου 1910
Κομμένο Άρτας
Θάνατος12  Οκτωβρίου 1990
Αθήνα
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών και Κοιμητήριο Πρέβεζας
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
διάρκεια (1938–1967)
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑγγελική Μποντίνα
ΤέκναΛίλια Χαροκόπου-Σκάρα
Ανθή Σκάρα
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΔήμαρχος Πρέβεζας
διάρκεια (1967–1971)
ΒραβεύσειςΑριστείο Ανδρείας
Τάγμα του Γεωργίου Α΄
Τάγμα του Φοίνικος
Πολεμικός Σταυρός
Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Ιωάννης Σκάρας, γιος του Γεωργίου Σκάρα και της Ευαγγελίας Κοντογιάννη-Σκάρα, γεννήθηκε στις 10 Αυγούστου 1910 στο χωριό Κομμένο Άρτας και ήταν ο μικρότερος από τους άλλους αδελφούς του, Αντώνιο και Σεραφείμ. Μετά την αποφοίτησή του από το, τότε εξατάξιο, Γυμνάσιο Άρτας, εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1938 με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού του Πεζικού. Τοποθετήθηκε σε μονάδα προκαλύψεως στην Αλεξανδρούπολη και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τον "βρήκε" στην πρώτη γραμμή, στην περιοχή του Πόγραδετς. Κατά τη διάρκεια του πολέμου τραυματίσθηκε και τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας. Στην Κατοχή κατατάχτηκε στις Εθνικές Ομάδες (Ε.Ο.Ε.Α.) του στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα. Στις 16 Αυγούστου του 1943 οι Γερμανοί κατέστρεψαν το χωριό του, Κομμένο Άρτας και έκαψαν ζωντανή τη μητέρα του, τα τρία ανήψια του και δολοφόνησαν πολλούς άλλους συγγενείς του.[2] Το τραγικό, αυτό, γεγονός τον πίκρανε πάρα πολύ. Μετά την Απελευθέρωση φοίτησε σε διάφορες στρατιωτικές σχολές, όπως στη Σχολή Πεζικού της Χαλκίδας, τη Στρατιωτική Σχολή Τοπογραφίας και τη Σχολή Τακτικής (μετέπειτα Σχολή Πολέμου). Υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες και ως διοικητής σε διάφορους σχηματισμούς του Ελληνικού Στρατού. Τέλος υπηρέτησε ως φρούραρχος Θεσσαλονίκης, απ' όπου αποστρατεύτηκε τον Ιανουάριο του 1967, με τον βαθμό του υποστρατήγου, επί πρωθυπουργίας Ιωάννη Παρασκευόπουλου.[3]
Νυμφεύτηκε την Αγγελική Θ. Μποντίνα από την Πρέβεζα και απέκτησαν δύο κόρες: την Ευαγγελία (Λίλια) και την Ανθή.
Απεβίωσε στις 12 Οκτωβρίου 1990, σε ηλικία 80 ετών και ετάφη στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών στις 15.10.1990. Τα οστά του μεταφέρθηκαν σε οικογενειακό του τάφο στο κοιμητήριο της Πρέβεζας το 1994.

Διακρίσεις & Βραβεύσεις

Επεξεργασία

Διακρίθηκε κατά τον πόλεμο του 1940-41 και στις 4.7.1947 τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας και του απονεμήθηκε Πολεμικός Σταυρός Γ΄ τάξεως, καθώς και Αργυρούς Σταυρός του Τάγματος του Γεωργίου Α΄ στις 27.10.1947. Στη διάρκεια της στρατιωτικής του υπηρεσίας του απονεμήθηκαν: Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας στις 29.10.1948, Μετάλλιον της Εκστρατείας 1940-41 στις 9.10.1950, Μετάλλιο Εθνικής Αντιστάσεως 1941-1945 στις 24.9.1953, Χρυσούς Σταυρός του Τάγματος του Γεωργίου Α΄ στις 30.5.1961 και Σταυρός Ταξιαρχών του Τάγματος του Φοίνικος στις 12.10.1965.

Δήμαρχος Πρέβεζας

Επεξεργασία

Από το 1967 διετέλεσε εκλεγμένος δήμαρχος Πρέβεζας (δημοτικές εκλογές Μαρτίου 1967). Αξίωμα στο οποίο, λόγω κολυμμάτων που προέβαλε το καθεστώς αλλά κατέπεσαν, υπηρέτησε αξίως από τις 2 Αυγούστου 1967 έως τις 9 Ιουλίου 1971 που ολοκληρώθηκε η θητεία του.[1] Νωρίτερα είχε δεχτεί τις ουκ ολίγες έντονες πιέσεις του Στυλιανού Παττακού ώστε να παραιτηθεί και να ικανοποιηθούν οι φιλοδοξίες του φίλου του, Ορέστη Τσακαλώτου, ο οποίος και μετέπειτα διορίστηκε δήμαρχος απο το καθεστώς.

Βιβλιογραφικές παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Πρακτικά Δημοτικού Συμβουλίου Πρέβεζας 1967-1974.
  2. Βλ. στο ντοκιμαντέρ της ΕΤ1 με τίτλο The Holocaust of Kommeno Artas, 16.8.1943, Part II.
  3. Επικήδειος στον πρώην δήμαρχο Ιωάννη Σκάρα, Εφημερίδα Πρεβεζάνικα Νέα, Πρέβεζα, 16 Οκτωβρίου 1990.
Προκάτοχος
Χαρίλαος Τσάντης
Δήμαρχος Πρέβεζας
Ιούλιος 1967 – Ιούλιος 1971
Διάδοχος
Ορέστης Τσακαλώτος

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία