Η Κάρμεν Μάουρα (Carmen Maura, 15 Σεπτεμβρίου 1945) είναι Ισπανίδα ηθοποιός.

Κάρμεν Μάουρα
Γέννηση15 Σεπτεμβρίου 1945 (1945-09-15) (78 ετών)
Μαδρίτη, Ισπανία
ΚατοικίαΜαδρίτη
Παρίσι
ΕθνικότηταΙσπανική
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
ΣπουδέςΣχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού
Ιδιότηταηθοποιός, τηλεοπτικός παρουσιαστής και ηθοποιός ταινιών
ΣύζυγοςFrancisco Forteza Pujol[1]
ΣυγγενείςBartomeu Maura i Montaner (προπάππος)
Σημαντικά έργαΓυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, Ω! Καρμέλα, La comunidad, Γύρνα πίσω και Οι γυναίκες του τελευταίου ορόφου
Βραβεύσειςβραβείο Ντονόστια (2013), Μεγαλόσταυρος του Αστικού Τάγματος του Αλφόνσου Ι΄ του Σοφού (2015)[2][3], Silver Shell for Best Actress (2000), Goya Award for Best Supporting Actress (2007), Goya Award for Best Actress (2000), Βραβείο Γυναικείου ρόλου Φεστιβάλ Καννών (2006), Goya Award for Best Actress (1990), Goya Award for Best Actress (1988), βραβείο Σεζάρ καλύτερου Β' γυναικείου ρόλου (2012), Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου Α' γυναικείου ρόλου (1988)[4], Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου Α' γυναικείου ρόλου (1990)[5], βραβείο Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου Συνολικής προσφοράς (2018)[6] και Platino Honorary Award (2022)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γεννήθηκε το 1945 στη Μαδρίτη και σπούδασε φιλοσοφία, λογοτεχνία και τέχνες στο Παρίσι. Ξεκίνησε την καριέρα της στην υποκριτική όταν εισήχθη στο Spanish University Theatre.[7]

Έχει γίνει ευρέως γνωστή μέσα από τις ταινίες του Πέδρο Αλμοδόβαρ όπως: Η Πέπι, η Λούσι, η Μπομ και τα άλλα κορίτσια, Matador, Ο νόμος του πόθου και κυρίως από το φιλμ Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης του 1988, για το οποίο κέρδισε το βραβείο Γκόγια Α' γυναικείου ρόλου και το βραβείο καλύτερης ηθοποιού από τα Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.

Το 1990 πρωταγωνίστησε στην ταινία Ω! Καρμέλα του Κάρλος Σάουρα και κέρδισε ξανά το βραβείο Γκόγια Α' γυναικείου ρόλου και το βραβείο καλύτερης ηθοποιού από τα Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Το 1996 έπαιξε στο Le bonheur est das le pré και προτάθηκε για το βραβείο Σεζάρ Β' γυναικείου ρόλου, ενώ το 2001 έλαβε για τρίτη φορά το βραβείο Γκόγια Α' γυναικείου ρόλου για την ταινία La comunidad.[8]

Στη συνέχεια, πρωταγωνίστησε ξανά σε ταινία του Αλμοδόβαρ μετά από πολλά χρόνια, στο Γύρνα πίσω του 2006. Για την ταινία αυτή, κέρδισε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβαλ των Καννών (δόθηκε σε όλο το γυναικείο καστ)[9] και το βραβείο Γκόγια Β' γυναικείου ρόλου. Μετά από αυτή τη συνεργασία, η Μάουρα δήλωσε πως ήταν η τελευταία φορά που παίζει σε έργο του[10].

Το 2010, τιμήθηκε με το βραβείο Σεζάρ Β' γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία Οι γυναίκες του τελευταίου ορόφου.

Ενδεικτική φιλμογραφία Επεξεργασία

  • 2011 Let my people go!
  • 2012 Sofia y el Terco
  • 2012 Η συνταγή της Πωλέτ
  • 2013 Las Brujas de Zugarramurdi
  • 2015 Les chaises musicales
  • 2016 People You May Know
  • 2016 El futuro no es lo que era
  • 2017 Sales gosses
  • 2017 Chasing Satellites
  • 2017 Cuando los hijos regresan
  • 2017 Cuernavaca
  • 2018 ¡Oh Mammy Blue!
  • 2018 La fête des mères
  • 2019 Gente que viene y bah
  • 2019 Ma famille et le loup
  • 2019 Veneza
  • 2020 Chasing Wonders

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. www.buscabiografias.com/biografia/verDetalle/2316/Carmen%20Maura.
  2. www.boe.es/boe/dias/2015/10/10/pdfs/BOE-A-2015-10949.pdf. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. BOE-A-2015-10949.
  4. www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-1988.85.0.html. Ανακτήθηκε στις 5  Δεκεμβρίου 2019.
  5. www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-1990.83.0.html. Ανακτήθηκε στις 7  Δεκεμβρίου 2019.
  6. www.europeanfilmacademy.org/Winners-2018.832.0.html. Ανακτήθηκε στις 25  Φεβρουαρίου 2020.
  7. «Carmen Maura - Spanish Culture». www.enforex.com. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2016. 
  8. «Carmen Maura». IMDb. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2017. 
  9. «MAURA Carmen» (στα αγγλικά). Festival de Cannes. http://www.festival-cannes.fr/en/archives/artist/id/305647.html. Ανακτήθηκε στις 2017-01-26. 
  10. ««Ο Αλμοδόβαρ είναι νευρικός, δεν θα ξαναπαίξω σε ταινία του»». Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2016.