Κάρολος Αρλιώτης
Ο Κάρολος Αρλιώτης (1895 - 16 Ιουλίου 1981) ήταν Έλληνας οικονομολόγος, τραπεζίτης και υπουργός στις υπηρεσιακές κυβερνήσεις Γεωργακόπουλου (1958), Δόβα (1961) και Πιπινέλη (1963).[1]
| Κάρολος Αρλιώτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1895 |
| Θάνατος | 16 Ιουλίου 1981 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός οικονομολόγος τραπεζίτης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Συντονισμού της Ελλάδας |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα[1] και σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο Παρίσι. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εντάχθηκε στο δυναμικό της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, όπου και ανέλαβε σημαντικές θέσεις. Το 1938 διορίστηκε γενικός γραμματέας της Κτηματικής Τράπεζας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι και το 1942, οπότε και διορίστηκε πρόεδρος[2] αυτής. Επίσης είχε διατελέσει πρόεδρος[2] της Εκτελεστικής Επιτροπής του Βασιλικού Εθνικού Ιδρύματος και πρώτος πρόεδρος[3] της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Το 1979 εξέδωσε την Ιστορία της Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας της Ελλάδος, για την οποία τιμήθηκε με το βραβείο Ακαδημίας τον Δεκέμβριο του 1980[4].
Στις υπηρεσιακές κυβερνήσεις Γεωργακόπουλου (1958), Δόβα (1961) και Πιπινέλη (1963) ανέλαβε υπουργός Συντονισμού. Υπήρξε ένας από τους πρώτους κατοίκους της Εκάλης.[5] Το 1979 αυτός και η σύζυγός του, Λίλη, πραγματοποίησαν δύο δωρεές, 23 και 28 έργων αντίστοιχα, προς την Εθνική Πινακοθήκη.
Απεβίωσε στην Αθήνα το 1981 και κηδεύτηκε στις 17 Ιουλίου από τον ιερό ναό του Πρώτου Νεκροταφείου. [6]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Πληροφορίες για τον Κάρολο Αρλιώτη, από την ιστοσελίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
- ↑ 2,0 2,1 Βασιλικά ιδρύματα, από την ιστοσελίδα του "Ιού"
- ↑ πρώτο δ.σ. Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης
- ↑ "Δόθηκαν χθες τα βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών", Τα Νέα, φύλλο 31ης Δεκεμβρίου 1980, σελ. 2.
- ↑ Κουμανούδης Ιων. Ν., Η Εκάλη που έφυγε.. 1920 - 41, εκδόσεις Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας, Αθήνα 2001, σελ. 169
- ↑ Το Βήμα, Κοινωνικά, 17 Ιουλίου 1981, σελ. 4.