Κάρολος της Ορλεάνης, δούκας του Παντιέβρ
Ο Κάρολος, γαλλ.: Charles d'Orléans, duc de Penthièvre (1 Ιανουαρίου 1820 – 25 Ιουλίου 1828) από τον Οίκο της Ορλεάνης ήταν το 8ο παιδί του δούκα της Ορλεάνης, του μελλοντικού Λουδοβίκου Φιλίππου Α΄ και της Μαρίας Αμαλίας της Νάπολης και της Σικελίας, κόρης του Φερδινάνδου Α΄ των Δύο Σικελιών. Έγινε δούκας του Παντιέβρ, έναν τίτλο που είχε προηγουμένως ο προπάππος του.
| Κάρολος της Ορλεάνης, δούκας του Παντιέβρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Charles d'Orléans (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1 Ιανουαρίου 1820 Παρίσι |
| Θάνατος | 25 Ιουλίου 1828 Νεγί-συρ-Σεν |
| Αιτία θανάτου | μολυσματική ασθένεια |
| Τόπος ταφής | Βασιλικό Παρεκκλήσιο του Ντρε |
| Παρατσούκλι | Pinpin[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Λουδοβίκος Φίλιππος της Γαλλίας και Μαρία Αμαλία της Νάπολης και της Σικελίας |
| Αδέλφια | Λουίζα της Ορλεάνης Κλημεντίνη της Ορλεάνης Μαρία της Ορλεάνης, πριγκίπισσα της Βυρτεμβέργης Λουδοβίκος της Ορλεάνης (1814-1896) Φραγκίσκος της Ορλεάνης Φερδινάνδος Φίλιππος της Ορλεάνης Αντώνιος της Ορλεάνης Ερρίκος της Ορλεάνης |
| Οικογένεια | Οίκος της Ορλεάνης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Charles Ferdinand Louis Philippe Emmanuel γεννήθηκε στο Παλαί Ρουαγιάλ στο Παρίσι, την επίσημη κατοικία στην πόλη του Οίκου της Ορλεάνης από το 1692. Μέσα στην οικογένειά του, είχε το παρωνύμιο Pimpin.
Ήταν ο 4ος από τους έξι γιους που γεννήθηκαν στον δούκα της Ορλεάνης: ο Φερδινάνδος Φίλιππος γεννήθηκε το 1810, ο Λουδοβίκος δούκας του Νεμούρ γεννήθηκε το 1814, ο Φραγκίσκος πρίγκιπας του Ζουανβίλ γεννήθηκε το 1818, και μετά ακολούθησε ο Κάρολος. Τα μικρότερα αδέλφια του ήταν ο Ερρίκος δούκας του Ωμάλ και ο Αντώνιος δούκας του Moνπανσιέ. Η μεγαλύτερη αδελφή του η Λουίζα παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο Α' του Βελγίου. Μία άλλη αδελφή, η Κλημεντίνη ήταν η μητέρα του Φερδινάνδου Α' της Βουλγαρίας. Αυτός γεννήθηκε έναν μήνα πρόωρα, και πίστευαν ότι δεν θα ζούσε. Αν και έζησε, παρέμεινε σωματικά αδύναμος και πνευματικά ανάπηρος. Τον φρόντιζε ένας υπηρέτης ονόματι Ζοζέφ Ουζινέ, ο οποίος τον αγαπούσε πολύ.
Στον Κάρολο δόθηκε ο τίτλος τού δούκα τού Παντιέβρ, ο οποίος είχε περάσει στον Οίκο της Ορλεάνης από κληρονομία. Η εκ πατρός γιαγιά του Λουίζα Μαρία Αδελαΐδα των Βουρβόνων, σύζυγος του Λουδοβίκου Φιλίππου Β΄, ήταν πλούσια κληρονόμος, και κληρονόμησε την περιουσία τού Παντιέβρ από τον πατέρα της πριν από την Επανάσταση. Ως εκ τούτου, ο κλάδος της Ορλεάνης ήταν ένας από τους πλουσιότερους στην Ευρώπη, που συναγωνιζόταν την κύρια γραμμή τον Βουρβόνων προηγούμενο αιώνα.
Απεβίωσε στο Σατώ ντε Νεγύ στα περίχωρα του Παρισιού το 1828, σε ηλικία 8 ετών. Ο Ουζινέ έγραψε: «Ο Pimpin πεθαίνει από φρικτούς σπασμούς, 25 Ιουλίου 1828». Οι πιθανές νύφες περιελάμβαναν την εξαδέλφη του, πριγκίπισσα Μαρία Καρολίνα των Δύο Σικελιών, που επίσης γεννήθηκε το 1820. Αυτή αργότερα παντρεύτηκε τον ινφάντε Κάρολο, κόμη του Μοντεμολίν, αλλά απεβίωσε άτεκνη. Ο Κάρολος τάφηκε στο Βασιλικό Παρεκκλήσιο του Ντρε, τόπο ταφής του Οίκου της Ορλεάνης που ανακαινίστηκε από την εκ πατρός γιαγιά του Λουίζα Μαρία Αδελαΐδα των Βουρβόνων, την οποία δεν γνώρισε ποτέ. Σε λιγότερα από δύο χρόνια μετά το τέλος του, ο πατέρας του έγινε βασιλιάς των Γάλλων στις 9 Αυγούστου 1830.