Μαρία της Ορλεάνης, πριγκίπισσα της Βυρτεμβέργης

Η Μαρία της Ορλεάνης (γαλλ. Marie d'Orléans, 12 Απριλίου 1813, Παλέρμο6 Ιανουαρίου 1839, Πίζα) ήταν γαλλίδα πριγκίπισσα, καλλιτέχνης και, με τον γάμο της, δούκισσα της Βυρτεμβέργης (1837). Πριν από τον γάμο της ήταν γνωστή ως δεσποινίς Βαλουά.

Μαρία της Ορλεάνης, πριγκίπισσα της Βυρτεμβέργης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marie d'Orléans (Γαλλικά)
Γέννηση12  Απριλίου 1813[1][2][3]
Παλέρμο
Θάνατος6  Ιανουαρίου 1839
Πίζα
Αιτία θανάτουφυματίωση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΒασιλικό Παρεκκλήσιο του Ντρε
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
γλύπτρια
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑλέξανδρος της Βυρτεμβέργης (από 1837)[6]
ΤέκναΦίλιππος της Βυρτεμβέργης
ΓονείςΛουδοβίκος Φίλιππος της Γαλλίας και Μαρία Αμαλία της Νάπολης και της Σικελίας
ΑδέλφιαΚάρολος της Ορλεάνης, δούκας του Παντιέβρ
Λουδοβίκος της Ορλεάνης
Φραγκίσκος της Ορλεάνης
Φερδινάνδος Φίλιππος της Ορλεάνης[7]
Αντώνιος της Ορλεάνης[7]
Ερρίκος της Ορλεάνης[7]
Κλημεντίνη της Ορλεάνης
Λουίζα της Ορλεάνης
ΟικογένειαΟίκος της Ορλεάνης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Ενάστρου Σταυρού
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
 
Η πριγκίπισσα Μαρία ζωγραφίζοντας (από τον Προσπέρ Λαφαγιέ, 1842).

Η Μαρία Χριστίνα Καρολίνα Αδελαΐδα Φραγκίσκη Λεοπολδίνα ήταν το τρίτο παιδί και η δεύτερη κόρη του Λουδοβίκου Φίλιππου της Γαλλίας και της Μαρίας Αμαλίας των Δύο Σικελιών.

Έλαβε μια ύψιστη εκπαίδευση από την επιμονή του πατέρα της, και έμαθε γλυπτική και ζωγραφική. Είχε εγκαταστήσει το δικό της ατελιέ στο Παλάτι του Κεραμεικού, στο οποίο θα δούλευε. Περιγράφηκε ως ζωντανός χαρακτήρας με μεγάλη ενέργεια, που ενδιαφέρεται τόσο για τα τα πάρτυ όσο και για την πολιτική.[8]

Στις αρχές του 1834, λόγω της ενοποίησης της μοναρχίας του Ιουλίου και της καλύτερης αποδοχής του Λουδοβίκου Φίλιππου από τους μονάρχες της Ευρώπης, ο Φερδινάνδος Β΄ των Δύο Σικελιών, έδωσε τη συγκατάθεσή του για τον γάμο της πριγκίπισσας Μαρίας με ένα από τα μικρότερα αδέλφια του, συγκεκριμένα τον Λεοπόλδο των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών, αδερφό του και ξάδερφο της Μαρίας.

Ωστόσο, ύστερα από τις εξεγέρσεις που έπληξαν τη Γαλλία τον Απρίλιο του 1834, το Βασίλειο της Νάπολης ζήτησε από τη Μαρία να δώσει αμέσως το μέρος της οικογενειακής περιουσίας της Ορλεάνης, που ανήκε σε αυτήν από την «δωρεά-παραταγή» που ο Λουδοβίκος Φίλιππος είχε κάνει στα παιδιά του στις 7 Αυγούστου 1830, την παραμονή της προσχώρησής του στο θρόνο. Ο Λουδοβίκος Φίλιππος έκρινε ότι αυτό το αίτημα δεν ήταν λογικό και οι διαπραγματεύσεις για τον γάμο έληξαν.

Στις 17 Οκτωβρίου 1837, η Mαρία παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο της Βυρτεμβέργης, γιο του Αλεξάνδρου, Δούκα της Βυρτεμβέργης, και της Αντωνίας της Σαξονίας-Κοβούργου-Γκότα. Η τελετή πραγματοποιήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1837 στις Βερσαλλίες[9] που αποκαταστάθηκε από τον Λουδοβίκο Φίλιππο για προσωπική του χρήση.

Είχαν ένα παιδί, τον:

Το 1838, αποδυναμωμένη από πνευμονική φυματίωση, η Μαρία έφυγε για την Πίζα με την ελπίδα ότι το ευνοϊκό κλίμα θα την βοηθούσε να θεραπευτεί. Ο αδελφός της, Λουδοβίκος, Δούκας του Νεμούρ, στάλθηκε αργότερα για να τη συνοδεύει με τις οδηγίες των γονιών της και έφτασε λίγο πριν από το θάνατό της στις 6 Ιανουαρίου 1839 σε ηλικία 25 ετών. Η Μαρία θάφτηκε στις 27 Ιανουαρίου στο Βασιλικό Παρεκκλήσι στο Ντρε.[10]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14943403z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 370828. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11073.htm#i110725. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/370828. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουλίου 2020.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14943403z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. p11073.htm#i110725. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  7. 7,0 7,1 7,2 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 24  Σεπτεμβρίου 2020. 500341596. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
  8. Dyson, C. C: The life of Marie Amélie last queen of the French, 1782-1866. With some account of the principal personages at the courts of Naples and France in her time, and of the careers of her sons and daughters (1910)
  9. Due to the mixed nature of this marriage, the Archbishop of Paris, de Quélen, forbade its being celebrated in a cathedral (as he had done with the marriages of Marie's siblings Louise and Ferdinand-Philippe).
  10. Catalogue, Marie d'Orléans, 1813-1839, Princesse et artiste romantique, Somogy, Paris, 2008 ISBN 2-7572-0165-4.
  • Catalogue, Marie d'Orléans, 1813-1839, Princesse et artiste romantique, Somogy, Paris, 2008 (ISBN 2-7572-0165-4).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία