Αλέξανδρος της Βυρτεμβέργης (1771-1833)
Ο Αλέξανδρος (γερμ. Alexander, 5 Μαΐου 1771 - 4 Ιουλίου 1833) από τον Οίκο της Βυρτεμβέργης ήταν στρατηγός στη Ρωσία. Είναι ιδρυτής του νεότερου κλάδου του Οίκου, που από τον εγγονό του και μετά ήταν Καθολικοί.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Αλέξανδρος Φρειδερίκος Κάρολος ήταν ο έβδομος γιος του Φρειδερίκου Β΄ Ευγενίου της Βυρτεμβέργης και της Φρειδερίκης των Χοεντσόλλερν, κόρης του Φρειδερίκου Γουλιέλμου του Βρανδεμβούργου-Σβετ. Γεννήθηκε στο Μονμπελιάρ, που τότε ανήκε στη Γερμανία με την ονομασία Μέμπελγκαρτ. Είχε δέκα αδέλφια: τον Φρειδερίκο Α΄ της Βυρτεμβέργης, τη Σοφία Δωροθέα (Μαρία Φιόντοροβνα), σύζυγο του Παύλου της Ρωσίας[8], κ.ά.
Στρατιωτική σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΥπηρέτησε στον ρωσικό στρατό ως συνταγματάρχης το 1791 και μετά στον αυστριακό στρατό, τον οποίο ακολούθησε στην εκστρατεία εναντίον της Γαλλίας (1796-99). Συμμετείχε σε πέντε μάχες[8]. Το 1796 έγινε υποστράτηγος και το 1798 αντι-στρατάρχης της Αυστρίας.
Το έτος εκείνο συνάντησε τον Αλεξάντρ Σουβόροφ και ακολούθησε τη σύστασή του να επιστρέψει στο ρωσικό στρατό. Ως αντιστράτηγος ήταν διοικητής του Συντάγματος Θωρακοφόρων (μετέπειτα Δραγώνων) της Ρίγα. Έγινε στρατηγός του Ιππικού και το 1811 διοικητής της Λευκορωσίας[8]. Στην εκστρατεία του 1812 υπηρέτησε στο Στρατηγείο της Α΄ Δυτικής Στρατιάς και έδωσε επτά μάχες[8]· πολιόρκησε και κατέλαβε το Ντάντσιχ (νυν Γκντανσκ). Του απονεμήθηκε η διάκριση του Τάγματος του Αγίου Γεωργίου και επέστρεψε στη Λευκορωσία και στο Σύνταγμά του.
Το 1822 έγινε επικεφαλής των Επικοινωνιών και ξεκίνησε τη δημιουργία μεγάλης κλίμακας αρδευτικών έργων στη Δυτική Ρωσία, όπως το κανάλι του Βίννταβσκι[8][9]. Το 1826 έγινε μέλος του Συντάγματος Θωρακοφόρων του Αικατερινοσλάβ (νυν Ντνιπρό) και μέλος του Συμβουλίου του Κράτους, αλλά επέστρεψε στη Λευκορωσία και στο Σύνταγμά του το 1827. Πέντε έτη μετά αποσύρθηκε και επέστρεψε στη Γερμανία[8].
Απόγονοι
ΕπεξεργασίαΕίναι ιδρυτής του νεότερου κλάδου του Οίκου, του λεγομένου δουκικού, που από τον εγγονό του Φίλιππο και μετά ήταν καθολικοί· είναι ο μόνος κλάδος, που έχει άρρενες απογόνους ως τις ημέρες μας. Οι (τέσσερις) πρεσβύτεροι κλάδοι είτε εξέλιπαν είτε, λόγω μοργανατικών γάμων, δεν μπορούσαν να διαδεχθούν.
Ο Αλέξανδρος απεβίωσε το 1883 στο Γκότα της Θουριγγίας σε ηλικία 62 ετών[8].
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε το 1798 την Αντωνία των Βέττιν, κόρη του Φραγκίσκου της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Ζάαλφελντ, και είχε πέντε τέκνα:
- Μαρία (1799 - 1860), παντρεύτηκε τον Ερνέστο Α΄ της Σαξονίας-Κοβούργου-Γόθας.
- Παύλος Κάρολος Κωνσταντίνος (1800 - 1802).
- Αλέξανδρος Β΄ (1804 - 1881), πρίγκιπας της Βυρτεμβέργης.
- Ερνέστος Αλέξανδρος Κωνσταντίνος (1807 - 1868), Δούκας της Βυρτεμβέργης. Νυμφεύτηκε μοργανατικά και στη σύζυγό του, Ναταλί Έσμπορν, και στους απογόνους τους δόθηκε το επώνυμο φον Γκρύνχοφ.
- Φρειδερίκος Γουλιέλμος Φερδινάνδος (1810 - 1815).
Πρόγονοι
Επεξεργασία| Φρειδερίκος Κάρολος της Βυρτεμβέργης-Βίνενταλ | ||||||||||||||||
| Κάρολος Αλέξανδρος δούκας της Βυρτεμβέργης | ||||||||||||||||
| Ελεονώρα Ιουλιανή του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ | ||||||||||||||||
| Φρειδερίκος Β΄ Ευγένιος της Βυρτεμβέργης | ||||||||||||||||
| Άνσελμ Φρανσουά, 2ος πρίγκιπας του Τουρν & Τάξις | ||||||||||||||||
| Μαρία Αυγούστα του Τουρν ουντ Τάξις | ||||||||||||||||
| Μαρία Λουδοβίκα Άννα του Λόμπκοβιτς | ||||||||||||||||
| Αλέξανδρος Α΄ πρίγκιπας της Βυρτεμβέργης | ||||||||||||||||
| Φίλιππος Γουλιέλμος του Βρανδεμβούργου-Σβετ | ||||||||||||||||
| Φρειδερίκος Γουλιέλμος του Βρανδεμβούργου-Σβετ (1700-1771) | ||||||||||||||||
| Ιωάννα Καρλόττα του Άνχαλτ-Ντέσαου | ||||||||||||||||
| Φρειδερίκη του Βρανδεμβούργου-Σβετ | ||||||||||||||||
| Φρειδερίκος Γουλιέλμος Α΄ της Πρωσίας | ||||||||||||||||
| Σοφία Δωροθέα της Πρωσίας | ||||||||||||||||
| Σοφία Δωροθέα του Αννόβερου | ||||||||||||||||
Διακρίσεις
Επεξεργασία- Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Ανδρέα, της Αγίας Άννας, του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκυ, του Αγίου Βλαδιμήρου, του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ, του Μέλανος Αετού, του Ερυθρού Αετού, του Στέμματος της Βυρτεμβέργης, της Στρατιωτικής Αξίας, του Μαξιμιλιανού Ιωσήφ της Βαυαρίας, της Μάλτας, κά.
Αναφορές σε Πηγές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10367.htm#i103662. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Württemberg, Alexander Friedrich Karl Herzog» (Γερμανικά) σελ. 237.
- ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2024.
- ↑ 5,0 5,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk20251261058. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2025.
- ↑ p10367.htm#i103662. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 p.448, Mikaberidze
- ↑ «Александр герцог Виртембергский». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017.
Πηγές
Επεξεργασία- Mikaberidze, Alexander, The Russian officer Corps in the Revolutionary and Napoleonic wars 1792-1815, Savas Beatie, New York, 2005