Κάτω Κλεινές Φλώρινας
Οι Κάτω Κλεινές (πριν το 1926 Κάτω Κλέστινα[1]) είναι κωμόπολη και πρώην δήμος της περιφερειακής ενότητας Φλώρινας στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Από τη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης το 2011 αποτελούν μέρος του δήμου Φλώρινας, της οποίας αποτελούν δημοτική ενότητα.[2] Η δημοτική ενότητα έχει έκταση 188,564 τ.χλμ.[3] Βρίσκονται 7 χλμ βόρεια της Φλώρινας και ο πληθυσμός τους ήταν 2.735 το 2011.
| Κάτω Κλεινές | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Μακεδονίας |
| Δήμος | Φλώρινας |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Φλώρινας |
| Υψόμετρο | 620 μ. |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 297 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Κάτω Κλέστινα |
Ιστορία Επεξεργασία
Το χωριό αναφέρεται για πρώτη φορά σε οθωμανικό ντεφτέρ του 1468, όπου είναι καταχωρημένο υπό το όνομα Κλέστινο και περιγράφεται να έχει ενενήντα επτά νοικοκυριά. Το 1481, το χωριό διέθετε διακόσια δεκατρία νοικοκυριά, μια εκκλησία, μύλους και ένα καμίνι. Τα τουρκικά έγγραφα υποδηλώνουν ένα ευημερόν μέρος, σημειώνοντας την παραγωγή αμπέλων, καρυδιών, κρεμμυδιών, σκόρδου, λάχανου, μπιζελιών, λιναριών, μελιού, χοίρων και μεταξοσκώληκων.[4]
Το 1845 ο ρώσος σλαβιστής Βίκτωρ Γκριγκορόβιτς κατέγραψε την Κλέστινα (Клештина) ως κυρίως βουλγαρικό χωριό.[5] Ο Γιόχαν Γκέοργκ φον Χαν στον χάρτη του από το 1861 σημείωσε το χωριό και αυτός ως βουλγαρικό.[6] Εκτός από το σλαβόφωνο πληθυσμό, υπήρχαν 150 Αλβανοί στις Κάτω Κλεινές στα τέλη του 19ου αιώνα.[7]
Μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1919–1922 και την ανταλλαγή πληθυσμού μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αρκετοί Πόντιοι εγκαταστάθηκαν στο χωριό Κάτω Κλεινές και σε άλλα χωριά του δήμου - Κάτω Καλλινίκη, Πολυπλάτανο, Μεσοκάμπος και στο νεοϊδρυθέν Νέο Καύκασο.
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Name changes of settlements in Greece
- ↑ Kallikratis law Αρχειοθετήθηκε 2017-04-27 στο Wayback Machine. Greece Ministry of Interior (Ελληνικά)
- ↑ «Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 18 Μαρτίου 2001» (PDF). Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Kravari, Vassiliki (1989). Villes et villages de Macédoine occidentale. Réalités byzantines (στα French). 2. Paris: Editions P. Lethielleux. σελ. 281. ISBN 2-283-60452-4.
- ↑ Григорович, В. Очерки путешествія по Европейской Турціи, Москва, 1877
- ↑ Croquis der westlischen Zurflüsse des oberen Wardar von J.G. von Hahn. Deukschriften der k Akad. d wissenseh. philos. histor. CIX1Bd, 1861.
- ↑ Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр.249 (Kanchov, Vasil. Macedonia — ethnography and statistics Sofia, 1900, p. 249).