Καλλίμαχος (γλύπτης)
Ο Καλλίμαχος ήταν γλύπτης της Αρχαίας Ελλάδας που έζησε προς το τέλος του 5ου π.Χ. αιώνα. Αναφέρεται και ως τορευτής, δηλαδή αδριαντοποιός και είναι ασαφές αν η καταγωγή του ήταν από την Αθήνα ή την Κόρινθο[3]. Ορισμένοι τον αναφέρουν ως ζωγράφο, αρχιτέκτονα, μαθητή του Πελοποννήσιου γλύπτη Πολύκλειτου αλλά και συνεργάτη των Φειδία, Ικτίνου, Καλλικράτη, Μνησικλή κατά την ανοικοδόμηση της Ακρόπολης που έγινε αμέσως μετά την ήττα των Περσών το 479 π.Χ. και εντάθηκε στα χρόνια του Περικλή. Σύμφωνα με τον Βιτρούβιο θεωρείται ο εμπνευστής του Κορινθιακού κιονόκρανου. Λέγεται ότι συνέλαβε την ιδέα βλέποντας ένα καλάθι με παιχνίδια, που βρισκόταν αφιερωμένα στον τάφο ενός κοριτσιού στην Κόρινθο, σκεπασμένο από μία τετράγωνη πλάκα και ανακατεμένο με φύλλα ακάνθου[4][5]. Ο Πλίνιος περιγράφει τον Καλλίµαχο ως περίφηµο χαλκουργό με εµµονή στις λεπτοµέρειες η οποία άγγιζε την υπερβολή[6]. Σύμφωνα µε τον Παυσανία ο Καλλίμαχος έφερε το επίθετο κατατηξίτεχνος[7].
| Καλλίμαχος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Καλλίμαχος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 5ος αιώνας π.Χ. Αρχαία Αθήνα[1] |
| Θάνατος | 4ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Αθήνα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλύπτης αρχιτέκτονας χρυσοχόος |
| Αξιοσημείωτο έργο | Venus Genetrix[2] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Έργο Επεξεργασία
Στον Καλλίμαχο εκτός από την έμπνευση του Κορινθιακού κιονόκρανου αποδίδονται από τους μελετητές αρκετά ακόμα έργα. Ένα από αυτά είναι οι Καρυάτιδες στο Ερέχθειο αν και σύμφωνα με άλλους φιλοτεχνήθηκαν από τον Αλκαμένη[8]. Πολύ γνωστό έργο του θεωρείται το ορειχάλκινο άγαλμα της Αφροδίτης για το οποίο υπάρχει μαρμάρινο άγαλμα στο μουσείο του Λούβρου.[9] Ένα άλλο η Επιτύμβια στήλη της Ηγησώς, που ανακαλύφθηκε το 1870 σε οικογενειακό ταφικό περίβολο του Κεραμεικού[10]. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι αυτός κατασκεύασε το περίφημο χρυσό λυχνάρι που έκαιγε χωρίς να σβήνει για δώδεκα μήνες στο εσωτερικό του Ερεχθείου μπροστά από το άγαλμα της Αθηνάς Πολιάδας[11].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ biography/Callimachus-Greek-sculptor.
- ↑ encicloarte
.com /escultura-griega /. - ↑ «Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.». www.greekencyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2017.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 285, τομ. 15.
- ↑ Vitruvius Pollio, Τα δέκα βιβλία στην αρχιτεκτονική, Βιβλίο IV κεφάλαιο 1
- ↑ Πλίνιος, Φυσική Ιστορία, 34.92
- ↑ ὁ δὲ Καλλίμαχος <ὁ> τὸν λύχνον ποιήσας, ἀποδέων τῶν πρώτων ἐς αὐτὴν τὴν τέχνην, οὕτω σοφίᾳ πάντων ἐστὶν ἄριστος ὥστε καὶ λίθους πρῶτος ἐτρύπησε καὶ ὄνομα ἔθετο κατατηξίτεχνον, ἢ θεμένων ἄλλων κατέστησεν ἐφ᾽ αὑτῷ. - Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις/Αττικά, Ι.26.7
- ↑ «Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού | Ερέχθειο». odysseus.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «Aphrodite Genetrix type (Sculpture)». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «Η επιτύμβια στήλη της νεαρής Ηγησούς που ενέπνευσε τον Παλαμά - ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ». www.mixanitouxronou.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ ... καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἐπέξειμι εἴτε οὕτως εἴτε ἄλλως ἔχει, λύχνον δὲ τῇ θεῷ χρυσοῦν Καλλίμαχος ἐποίησεν· ἐμπλήσαντες δὲ ἐλαίου τὸν λύχνον τὴν αὐτὴν τοῦ μέλλοντος ἔτους ἀναμένουσιν ἡμέραν, ἔλαιον δὲ ἐκεῖνο τὸν μεταξὺ ἐπαρκεῖ χρόνον τῷ λύχνῳ κατὰ τὰ αὐτὰ ἐν ἡμέρᾳ καὶ νυκτὶ φαίνοντι. ... - Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις/Αττικά, Ι.26.7
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Φωτεινή Ζερβάκη, "Μαινάδες, Βάκχες, Καρυάτιδες, Lacaenae Saltantes. Χρυσά περίτμητα ελάσματα από την ελληνιστική νεκρόπολη της Ρόδου", σελ. 254 - 257
- Παυσανίας, Ἀττικὰ 1, 26, 5-7 από τη ψηφιακή βάση Ψηφίδες, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- Το μαρμάρινο αντίγραφο του αγάλματος της Αφροδίτης στο μουσείο του Λούβρου.
- Κορινθιακό κιονόκρανο στο youtube.com