Καμηλάρι Ηρακλείου

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 35°2′2″N 24°47′22″E / 35.03389°N 24.78944°E / 35.03389; 24.78944

Το Καμηλάρι(ο) (επίσημα: Καμηλάριον) είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητας του Δήμου Φαιστού στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου της Κρήτης. Ανήκε στην Επαρχία Πυργιωτίσσης του νομού Ηρακλείου.

Καμηλάρι(ο)
Καμηλάρι(ο) is located in Greece
Καμηλάρι(ο)
Καμηλάρι(ο)
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΚρήτης
Περιφερειακή ΕνότηταΗρακλείου
ΔήμοςΦαιστού
Δημοτική ΕνότηταΤυμπακίου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΚρήτη
ΝομόςΗρακλείου
Υψόμετρο110
Πληθυσμός
Μόνιμος513
Έτος απογραφής2021
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργία και λιγότερο η κτηνοτροφία. Η απόσταση του χωριού από το Ηράκλειο είναι 67,4 χλμ. Στο χωριό οργανώνεται το τοπικό καρναβάλι, τοπικό πανηγύρι στις 27 Ιουλίου του Αγίου Παντελεήμονα και στις 6 Αυγούστου Δεσπότη Χριστού (υπάρχει ο ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος), ενώ αναβιώνουν και έθιμα όπως το κάψιμο του Ιούδα το Πάσχα.

Ιστορικά στοιχεία

Επεξεργασία

Ο οικισμός κατοικείται από τα Μινωικά Χρόνια. Στο Μετόχι , έναν μικρό οικισμό κοντά στο Καμηλάρι, έζησε ένας από τους Επτά σοφούς της αρχαιότητας, ο Επιμενίδης. Στα βόρεια του χωριού 2,5 χλμ. στη θέση Γρήγορη Κορφή βρέθηκε κτιστός αποθέτης με ειδώλια και επίσης ανακαλύφθηκε πρωτογεωμετρικός τάφος στη θέση Αλισαντράκι.

Το παλιό χωριό κτίστηκε στο λόφο Εύγορα, ώστε να διασφαλιστεί η άμυνα του πληθυσμού από τις επιδρομές των Τούρκων και των πειρατών.

Η ονομασία του προέρχεται από το βυζαντινό επώνυμο Καμηλάρης=οδηγός καμήλας, δηλαδή το χωριό του καμηλάρη. Το 1583 στον Καστροφύλακα αναφέρεται με την ονομασία Camilari με 77 κατοίκους[2]

Κατά την Τουρκοκρατία, ο Άγιος Ιωάννης έγινε γνωστό ως το χωριό του αιμοσταγούς γενίτσαρου Αγριολίδη. Στον Άγιο Ιωάννη βρίσκεται ο ναός του Αγίου Παύλου, ο τρούλος του οποίου χρονολογείται από το 14ο αιώνα και έχει τοιχογραφίες.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  • Το Ηράκλειον και ο νομός του. Ηράκλειο: Νομαρχία Ηρακλείου. 1971.