Καρίνος
Ο Μάρκος Αυρήλιος Καρίνος Αύγουστος (257 - 285, λατ. MARCVS AVRELIVS CARINVS AVGVSTVS), γνωστός απλά ως Καρίνος, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 282 ως το 285 και ο μεγαλύτερος γιος του αυτοκράτορα Κάρου. Έγινε Καίσαρας και τοποθετήθηκε συναυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ταυτόχρονα με την άνοδο του πατέρα του στο θρόνο. Επίσημα στοιχεία για το χαρακτήρα και την καριέρα του μας έχουν περιέλθει αλλοιωμένα από την προπαγάνδα του νικηφόρου αντιπάλου του, του Διοκλητιανού.
| Καρίνος | |
|---|---|
 Άγαλμα του Καρίνου | |
| Περίοδος | 282 - 284 ως Καίσαρας του δυτικού τμήματος 284 - 285 σε ανταγωνισμό με τον Διοκλητιανό. |
| Προκάτοχος | Κάρος Νουμεριανός |
| Διάδοχος | Διοκλητιανός |
| Θάνατος | 285 |
| Πατέρας | Κάρος |
| Μητέρα | Μάγκνια Ούρβικα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Στην εξουσία
ΕπεξεργασίαΠολέμησε με επιτυχία εναντίον της γερμανικής φυλής των Κουάδων [1], αλλά σύντομα άφησε το μέτωπο βόρεια του Ρήνου στις λεγεώνες του και επέστρεψε στη Ρώμη. Όλες οι πηγές, ανεξαιρέτως, τον δαιμονοποιούν λέγοντας πως παρέδωσε τον εαυτό του σε κάθε λογής ακολασία και κατάχρηση. Είναι σίγουρο ότι γιόρτασε τα ετήσια Ρωμαία (Ludi Romani) με απαράμιλλη μεγαλοπρέπεια[2].
Μετά τον θάνατο του Κάρου, ο στρατός στην Ανατολή απαίτησε να επιστρέψει πίσω στην Ευρώπη και ο Νουμεριανός, ο μικρότερος αδελφός του, αναγκάστηκε να ενδώσει[3]. Ύστερα από μια στάση στη Χαλκηδόνα, ο Νουμεριανός βρέθηκε νεκρός και ο διοικητής των σωματοφυλάκων Διοκλητιανός ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τα στρατεύματα, υποστηρίζοντας ότι ο Νουμεριανός είχε δολοφονηθεί.[4] Ο Καρίνος εγκατέλειψε τη Ρώμη αμέσως και κινήθηκε ανατολικά για να αντιμετωπίσει τον Διοκλητιανό. Καθ' οδόν, και συγκεκριμένα στην Παννονία, νίκησε τον σφετεριστή Σαβίνο Ιουλιανό και, στη συνέχεια, συνάντησε τον στρατό του Διοκλητιανού στη Μοισία[1].
Αρχικά, ο Καρίνος νίκησε σε μερικές αψιμαχίες αλλά σκοτώθηκε στη μάχη του Ποταμού Μάργου (Μοράβα). Κατά μια πηγή, η νίκη έκλινε προς την πλευρά του αλλά τον δολοφόνησε ένας από τους χιλιάρχους του, του οποίου τη γυναίκα ο Καρίνος είχε αποπλανήσει. Σύμφωνα με άλλους, η μάχη ήταν καθαρή νίκη του Διοκλητιανού, αφού οι στρατιώτες του Καρίνου τον εγκατέλειψαν. Η υπόθεση αυτή φαίνεται να επιβεβαιώνεται, καθώς ο Διοκλητιανός κράτησε την Πραιτωριανή Φρουρά του αντιπάλου του στην υπηρεσία του[1].
Ο Καρίνος έχει τη φήμη ενός από τους χειρότερους αυτοκράτορες. Η δυσφήμισή του οφείλεται πιθανότατα και στον ίδιο τον Διοκλητιανό. Για παράδειγμα, η Historia Augusta παρουσιάζει τον Καρίνο να παντρεύεται εννέα φορές ξεχνώντας όμως να αναφέρει την μοναδική πραγματική του γυναίκα, την Μάγκνια Ουρμπίκα, με την οποία απέκτησε τον μοναδικό του γιό τον, Μάρκο Αυρήλιο Νιγρινιανό. Μετά τον θάνατό του, η μνήμη του καταδικάστηκε και τα ονόματα αυτού και της συζύγου του σβήστηκαν από κάθε μνημείο. Τον ίδιο χρόνο η γυναίκα και ο γιος του σφάχτηκαν από τον Διοκλητανό.
Παραπομπές και σημειώσεις
ΕπεξεργασίαΠρωτογενείς
Επεξεργασία- Ανώνυμος, Epitome de Caesaribus
- Ευτρόπιος (ιστορικός), Breviarium ab urbe condita
- Ζωναράς Ιωάννης, Επιτομή Ιστοριών, Ι.Ζωναράς: Από τον Αλεξάνδρο Σεβήρο στον Διοκλητιανό, 222–284
- Aurelius Victor
- Historia Augusta, Η ζωή του Κάρου, του Καρίνου και του Νουμεριανού[νεκρός σύνδεσμος]
- Αμβρόσιος Ιωαννίδης , Ρωμαίοι Αυτοκράτορες (Καρίνος)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Leadbetter, William. Carinus (283–285 A.D.).
- ↑ Spence, H. Donald M. (2003). Early Christianity and Paganism. Kessinger Publishing. σελίδες 391–392. ISBN 0766130681.
- ↑ Southern, Pat (2001). The Roman Empire from Severus to Constantine
. New York: Routledge. σελ. 133. ISBN 041523944-3.
- ↑ Pohlsander, Hans A. (1996). Constantine. Routledge. σελ. 6. ISBN 0415319382.
