Κλιματικός κίνδυνος
Ως όρος, ο κλιματικός κίνδυνος αναφέρεται σε εκτιμήσεις κινδύνου με βάση την επίσημη ανάλυση των συνεπειών, των πιθανοτήτων και των απαντήσεων στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και πώς οι κοινωνικοί περιορισμοί διαμορφώνουν τις επιλογές προσαρμογής στο φαινόμενο αυτό.[1][2] Οι κοινές προσεγγίσεις στις στρατηγικές εκτίμησης και διαχείρισης κινδύνων που βασίζονται σε φυσικούς κινδύνους έχουν εφαρμοστεί στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αν και υπάρχουν ιδιαιτερότητες στο θέμα της κλιματικής αλλαγής. Εισέρχοντας σε ένα κλιματικό σύστημα που δεν μένει πλέον μέσα σε ένα σταθερό εύρος ακραίων θερμοκρασιών,[3] οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής αναμένεται να αυξηθούν κατά τις επόμενες δεκαετίες παρά τις προσπάθειες μετριασμού της.[4] Οι συνεχιζόμενες αλλαγές στο κλιματικό σύστημα περιπλέκουν την αξιολόγηση των κινδύνων. Η εφαρμογή των σημερινών γνώσεων για την κατανόηση του κλιματικού κινδύνου περιπλέκεται περαιτέρω λόγω των σημαντικών διαφορών στις προβλέψεις για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ανά περιοχή, την επέκταση του αριθμού των αποτελεσμάτων που εξάγει ένα κλιματικό μοντέλο και την ανάγκη επιλογής ενός χρήσιμου συνόλου μελλοντικών κλιματικών σεναρίων στις αξιολογήσεις τους.[5]
Ένας από τους πρωταρχικούς ρόλους της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος (ΔΕΑΚ) η οποία δημιουργήθηκε από το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό το 1988, είναι να αξιολογήσει τους κλιματικούς κινδύνους και να διερευνήσει τις στρατηγικές για την πρόληψή τους, δημοσιεύοντας αυτές τις γνώσεις κάθε χρόνο σε μια σειρά περιεκτικών εκθέσεων.[6]
Οι διεθνείς και ερευνητικές κοινότητες εργάζονται σε διάφορες προσεγγίσεις για την διαχείριση του κλιματικού κινδύνου, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλισης για τους κλιματικούς κινδύνους.
Τύποι Επεξεργασία
Φυσικές Καταστροφές / Ασθένειες Επεξεργασία
Σύμφωνα με τη Πέμπτη έκθεση αξιολόγησης της ΔΕΑΚ: "Οι επιπτώσεις από τα πρόσφατα ακραία που σχετίζονται με το κλίμα, όπως τα κύματα καύσωνα, οι ξηρασίες, οι πλημμύρες, οι κυκλώνες και οι πυρκαγιές, αποκαλύπτουν μια σημαντική ευπάθεια και έκθεση ορισμένων οικοσυστημάτων και πολλών ανθρώπινων συστημάτων στην τρέχουσα κλιματική μεταβλητότητα".[7]
Αναμένονται να εκδηλωθούν οι ακόλουθες μελλοντικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής:
- Αύξηση της θερμοκρασίας
- Αύξηση της συχνότητας και της εντονότητας των ακραίων καιρικών φαινομένων
- Προβλήματα στις καλλιέργειες
- Λιώσιμο των πάγων
- Αλλαγές στα οικολογικά συστήματα της Γης
- Εκδήλωση διαφόρων επιδημιών[8]
- Διαταραχή στην ομαλότητα του ρεύματος του βόρειου Ατλαντικού[9]
Οικονομικές επιπτώσεις Επεξεργασία
Ενώ αυτή επηρεάζει όλους τους οικονομικούς τομείς, οι επιπτώσεις στις διάφορες ηπείρους θα διαφέρουν. Εκτός από αυτούς τους άμεσους φυσικούς κινδύνους για το κλίμα υπάρχουν και έμμεσοι κίνδυνοι:
- Φυσικοί κίνδυνοι: οι άμεσοι κίνδυνοι της κλιματικής αλλαγής επηρεάζουν αρνητικά τη γεωργία, την αλιεία, τη δασοκομία, την υγειονομική περίθαλψη, την ακίνητη περιουσία και τον τουρισμό. Για παράδειγμα, οι καταιγίδες και οι πλημμύρες βλάπτουν τα κτίρια και τις υποδομές και οι ξηρασίες οδηγούν σε προβλήματα στις καλλιέργειες.
- Κίνδυνοι ρύθμισης: οι κυβερνητικές προσπάθειες για τη μείωση του κλιματικού κόστους έχουν άμεσες επιπτώσεις στην οικονομία. Για παράδειγμα, για να επιτευχθούν οι στόχοι εκπομπών του πρωτοκόλλου του Κυότο θα μπορούσε να γίνει εμπορία εκπομπών, απαιτώντας να ποσοτικοποιηθεί νομισματικά το κόστος των εκπομπών. Αυτές οι δαπάνες θα χρησιμοποιηθούν από τις εταιρείες για την αξιολόγηση των επενδυτικών αποφάσεων. Ο συνυπολογισμός του κόστους των εκπομπών θα προκαλέσει αύξηση των τιμών, επηρεάζοντας έτσι τη ζήτηση των καταναλωτών. Η ανασφάλεια της νομοθεσίας οδηγεί σε αόριστη αναβολή έργων και επενδύσεων.
- Νομικοί κίνδυνοι: Όπως συμβαίνει και με την καπνοβιομηχανία, οι βιομηχανίες που παράγουν υπερβολικές ποσότητες αερίων θερμοκηπίου εκτίθενται στον κίνδυνο ενός αυξανόμενου αριθμού αγωγών εις βάρος τους εάν οι ζημίες μπορούν να συσχετιστούν με τις εκπομπές που προέρχονται από εγκαταστάσεις των εταιριών.[10]
- Ανταγωνιστικοί κίνδυνοι: εάν οι εταιρείες δεν λάβουν μέτρα για τη μείωση των κλιματικών κινδύνων, μειονεκτούν ανταγωνιστικά. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του κόστους παραγωγής που προκαλείται από την χρήση παρωχημένων τεχνολογιών, οδηγώντας σε μείωση των κερδών.
- Κίνδυνοι παραγωγής: οι ελλείψεις στη παραγωγή μπορεί να προκύψουν από άμεσους ή έμμεσους κλιματικούς κινδύνους. Για παράδειγμα οι τυφώνες που προκαλούν ζημιά στις εγκαταστάσεις παραγωγής πετρελαίου μπορεί να οδηγήσουν σε διακοπή της προσφοράς και αύξηση των τιμών. Επίσης, η τιμή για την ενέργεια θα αυξηθεί καθώς οι καύσωνες προκαλούν λειψυδρία, επηρεάζοντας την προμήθεια νερού ψύξης για τους σταθμούς παραγωγής ενέργειας.
- Κίνδυνοι φήμης: Οι εταιρείες που επικρίνονται δημοσίως για τις περιβαλλοντικές τους πολιτικές ή τις υψηλές εκπομπές ενδέχεται να χάσουν πελάτες λόγω της αρνητικής φήμης που επιφέρει η έλλειψη δράσης τους.[11]
- Επίσης υπάρχουν και χρηματοοικονομικοί κίνδυνοι που προκύπτουν από την κλιματική αλλαγή.[12]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Advances in risk assessment for climate change adaptation policy». Philosophical Transactions. Series A, Mathematical, Physical, and Engineering Sciences 376 (2121): 20180106. June 2018. doi:. PMID 29712800. Bibcode: 2018RSPTA.37680106A.
- ↑ Eckstein, David· Hutfils, Marie-Lena (Δεκεμβρίου 2018). Global Climate Risk Index 2019; Who Suffers Most From Extreme Weather Events? Weather-related Loss Events in 2017 and 1998 to 2017 (PDF) (14th έκδοση). Bonn: Germanwatch e.V. σελ. 35. ISBN 978-3-943704-70-9. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ IPCC (2018). Global Warming of 1.5°C. An IPCC Special Report. Summary for Policymakers (PDF). Intergovernmental Panel on Climate Change. σελ. 5.
- ↑ Chen, Xiang (2011-09-01). «Why do people misunderstand climate change? Heuristics, mental models and ontological assumptions» (στα αγγλικά). Climatic Change 108 (1): 31–46. doi:. Bibcode: 2011ClCh..108...31C.
- ↑ Whetton, Penny; Hennessy, Kevin; Clarke, John; McInnes, Kathleen; Kent, David (2012-12-01). «Use of Representative Climate Futures in impact and adaptation assessment» (στα αγγλικά). Climatic Change 115 (3): 433–442. doi:. Bibcode: 2012ClCh..115..433W.
- ↑ «About — IPCC». Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ IPCC Working Group II. «Assessing and Managing the Risks of Climate Change» (PDF). Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Μαΐου 2019.
- ↑ Bannister-Tyrrell, Melanie; Harley, David; McMichael, Tony (2017-07-31), «Detection and Attribution of Climate Change Effects on Infectious Diseases», Health of People, Places and Planet: Reflections based on Tony McMichael’s four decades of contribution to epidemiological understanding (ANU Press), doi:, ISBN 978-1-925022-41-4
- ↑ Schepper, Stijn De; Head, Martin J.; Groeneveld, Jeroen (2009). «North Atlantic Current variability through marine isotope stage M2 (circa 3.3 Ma) during the mid-Pliocene» (στα αγγλικά). Paleoceanography 24 (4): PA4206. doi:. ISSN 1944-9186. Bibcode: 2009PalOc..24.4206D.
- ↑ Setzer, Joana· Byrnes, Rebecca (Ιουλίου 2019). «Global trends in climate change litigation: 2019 snapshot» (PDF). London School of Economics.
- ↑ «Transition risk framework: Managing the impacts of the low carbon transition on infrastructure investments» (PDF). University of Cambridge Institute for Sustainability Leadership (CISL). Cambridge University. 2019.
- ↑ Colas, John· Khaykin, Ilya· Pyanet, Alban. «Climate Change: Managing a New Financial Risk» (PDF). International Association of Credit Portfolio Managers (IACPM). Oliver Wyman.