Κοινοβούλιο της Αραγωνίας
Το Κοινοβούλιο της Αραγωνίας (ισπανικά: Cortes de Aragón, αραγωνικά: Cortz d'Aragón) ασκεί τη νομοθετική εξουσία της Αυτόνομης Κοινότητας της Αραγωνίας, εγκρίνει τους προϋπολογισμούς, οδηγεί και ελέγχει τη δράση της Γενικής Αντιπροσωπείας, και ασκεί τις επιπλέον εξουσίες που του ανατίθενται από το ισπανικό Σύνταγμα του 1978, ασκεί το Καθεστώς Αυτονομίας της Αραγωνίας και τους άλλους κανόνες του νομικού συστήματος. Το κοινοβούλιο εκλέγει μεταξύ των μελών του, έναν Πρόεδρο, ένα Προεδρείο και μία Μόνιμη Αντιπροσωπία. Αποτελείται από 67 βουλευτές.
Κοινοβούλιο της Αραγωνίας Cortes de Aragón (ή Cortz d'Aragón) | |
|---|---|
 | |
| Είδος | |
| Τύπος | Αυτόνομο Κοινοβούλιο |
| Ηγεσία | |
| Πρόεδρος | Violeta Barba (Podemos) |
| Αντιπρόεδροι της Βουλής | Florencio García Madrigal (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) Javier Lambán (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) Luis María Beamonte (Λαϊκό Κόμμα) |
| Δομή | |
 | |
Κοινοβουλευτικές Ομάδες |
|
| Απλή αναλογική ανά περιφέρεια | |
| Τόπος συνεδριάσεων | |
 | |
| Αίθουσα Ολομέλειας Παλάτι της Αλχαφερία | |
| Ιστοσελίδα | |
| www.cortesaragon.es | |
Η ονομασία του (Cortes de Aragón) προέρχεται από τον ιστορικό θεσμό του Βασιλείου της Αραγωνίας από την ίδρυση του το 1188[1] μέχρι τις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα. Το Διάταγμα Nueva Planta, 3-IV-1711 κατάργησε τα προνόμια Fueros της Αραγωνίας με την αφαίρεση του παλιού κοινοβουλίου της Αραγωνίας. Το Κοινοβούλιο της Αραγωνίας ανακτήθηκε στα τέλη του 20ου αιώνα μέσα από το σημερινό αυτόνομο κοινοβούλιο της Αυτόνομης Κοινότητας της Αραγωνίας.
Αυτόνομο κοινοβούλιο Επεξεργασία
Το σύγχρονο Κοινοβούλιο της Αραγωνίας συνεδρίασε για πρώτη φορά στην Καλαταγιούδ.
Επί του παρόντος, το Κοινοβούλιο της Αραγωνίας ασκεί τη νομοθετική εξουσία της αυτόνομης Κοινότητας της Αραγωνίας, όπως ορίζεται στο άρθρο 12 του Καταστατικού Αυτονομίας. Μπορεί επίσης να εγκρίνει προϋπολογισμούς, να οδηγεί και να ελέγχει τη δράση της Γενικής Αντιπροσωπείας της Αραγωνίας και να ασκεί τις επιπλέον εξουσίες που του έχουν ανατεθεί από το Σύνταγμα, το Καθεστώς και τους άλλους κανόνες του νομικού συστήματος.
Επιπλέον, διορίζει τους γερουσιαστές, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την αυτόνομη Κοινότητα στην Γερουσία, ασκεί τη νομοθετική πρωτοβουλία, προκειμένου το γενικό κοινοβούλιο να εγκρίνει ένα Νόμο, μπορεί να ασκήσει πρωτοβουλία για μεταρρύθμιση του ισπανικού Συντάγματος, επικυρώνει συμβάσεις και συμφωνίες συνεργασίας, στις οποίες συμμετέχει η Αυτόνομη Κοινότητα της Αραγωνίας, καταθέτει προσφυγές περί αντισυνταγματικότητας, εκλέγει τη Δικαστική αρχή της Αραγωνίας, τον γενικό ελεγκτή της Αραγωνίας και εκλέγει ή προτείνει το διορισμό θέσεων σε άλλα όργανα: σύμβουλους στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο της ισπανικής ραδιοτηλεόρασης στην Αραγωνία, μέλη του εκλογικού συμβουλίου της Αραγωνίας ή συμβούλους στα ταμιευτήρια της Κοινότητας.
Έδρα Επεξεργασία
Η έδρα του κοινοβουλίου βρίσκεται στο Παλάτι της Αλχαφερία, που ονομαζόταν στην εποχή του "Παλάτι της Χαράς". Χτίστηκε κατά το δεύτερο μισό του 11ου αιώνα , με πρωτοβουλία του μουσουλμάνου βασιλιά Αλ-Μουκταδίρ (Al-Muqtadir) ως κατοικία των βασιλέων της δυναστείας Μπανού Χούντ (αραβικά: بنو هود) της Σαρακούστα και αντανακλά τη μεγαλοσύνη στην οποία έφτασε το βασίλειο Τάιφα κατά την περίοδο της πολιτικής και πολιτιστικής του ακμής.
Χρησιμοποιήθηκε ως βασιλική κατοικία από τον Πέτρο Δ´ της Αραγωνίας και αργότερα, το 1492, στον κεντρικό όροφο, πραγματοποιήθηκε η μεταρρύθμιση που μετέτρεψε ένα μέρος των δωματίων του στο παλάτι των Καθολικών Βασιλιάδων. Το 1593 υποβλήθηκε σε μια άλλη μεταρρύθμιση που το μετέτρεψε σε στρατιωτικό οχυρό, πρώτα με αναγεννησιακά σχέδια και αργότερα ως στρατώνες των συνταγμάτων στρατού. Κατά την πολιορκία της Σαραγόσας από τον Ναπολέοντα υπέστη μεγάλες ζημιές. Τελικά αποκαταστάθηκε στο δεύτερο μισό 20ου αιώνα.
Είναι χαρακτηρισμένο ως Ιστορικό-Καλλιτεχνικό Μνημείο από το 1931, και το 2001 κατατάχθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, ως παράδειγμα της αρχιτεκτονικής Μουδέχαρ της Αραγωνίας.
Πρόεδροι του Κοινοβουλίου της Αραγωνίας Επεξεργασία
Η σημερινή πρόεδρος του Κοινοβουλίου της Αραγωνίας στο ΙΧ Νομοθετικό σώμα είναι η Violeta Barba Borderías του Podemos ύστερα από παραίτηση του προηγούμενου προέδρου, Antonio Cosulluela.
| Κατάλογος Προέδρων του Κοινοβουλίου της Αραγωνίας | |||
| Όνομα | Κόμμα | Έτος έναρξης | Έτος λήξης
|
| Antonio Embid Irujo | PSOE της Αραγωνίας |
1983 | 1987 |
| Juan Bautista Monserrat Mesanza | CDS | 1987 | 1991 |
| Ángel Cristóbal Montes | PP της Αραγωνίας | 1991 | 1995 |
| Emilio Eiroa García | Αραγωνικό κόμμα PAR |
1995 | 1999 |
| José María Mur | Αραγωνικό κόμμα PAR | 1999 | 2003 |
| Francisco Pina Cuenca | PSOE της Αραγωνίας | 2003 | 2011 |
| José Ángel Biel Rivera | Αραγωνικό κόμμα PAR | 2011 | 2015 |
| Antonio Cosculluela Bergua | PSOE της Αραγωνίας | 2015 | 2016 |
| Violeta Barba Borderías | Podemos της Αραγωνίας | 2016 | - |
Σύνθεση Επεξεργασία
Το Κοινοβούλιο της Αραγωνίας σχηματίζεται από 67 βουλευτές, σύμφωνα με τις διατάξεις του Καθεστώτος Αυτονομίας της Αραγωνίας. Η εκλογική περιφέρεια είναι επαρχιακή, έτσι ώστε σε κάθε μία από τις τρεις επαρχίες της Αραγωνίας να αντιστοιχιστεί αριθμός βουλευτών ανάλογος του πληθυσμού της:
- Επαρχία της Ουέσκας: 18 βουλευτές.
- Επαρχία του Τερουέλ: 14 βουλευτές.
- Επαρχία της Σαραγόσας: 35 βουλευτές.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Cortes de Aragón». enciclopedia-aragonesa.com. 26 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Επίσημη ιστοσελίδα Κοινοβούλιο της Αραγωνίας
- Esteban Sarasa Sánchez et al., Aragón: Historia y Cortes de un Reino, Cortes de Aragón y Ayuntamiento de Zaragoza, 1991. ISBN 978-84-86807-64-1