Κομμουνιστικό Κόμμα Βιετνάμ
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Βιετνάμ (ΚΚΒ), (βιετναμέζικα: Đảng Cộng sản Việt Nam), γνωστό και ως Βιετναμέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα (ΒΚΚ), είναι το ιδρυτικό και μοναδικό κόμμα της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Βιετνάμ. Το κόμμα ιδρύθηκε το 1930,[1] από τον Χο Τσι Μινχ κι έγινε το κυβερνών κόμμα του Βόρειου Βιετνάμ το 1954 και αργότερα ολόκληρου του Βιετνάμ, μετά την πτώση της Νοτιοβιετναμεζικής κυβέρνησης, μετά την Πτώση της Σαϊγκόν, το 1975. Το κόμμα συνυπάρχει με το Βιετναμέζικο Πατριωτικό Μέτωπο, αλλά διατηρεί ένα ενιαίο κράτος κι έχει αποκτήσει τον έλεγχο του κράτους, του στρατού και των μέσων. Η ανωτερότητα του ΚΚΒ είναι εγγυημένη από το Αρθρο 4 του εθνικού συντάγματος. Στο Βιετνάμ, αναφέρεται απλά είτε ως «το Κόμμα» (Đảng) ή «το Κόμμα μας» (Đảng ta).
Κομμουνιστικό Κόμμα Βιετνάμ | |
---|---|
Γενικός Γραμματέας | Νγκουγιέν Φου Τρονγκ |
Ιδρυτής | Χο Τσι Μινχ |
Ίδρυση | 3 Φεβρουαρίου 1930 |
Έδρα | Χουνγκ Βουόνγκ, Μπα Ντινχ, Ανόι 1Α |
Ιδεολογία | Κομμουνισμός Μαρξισμός-Λενινισμός Πολιτική Χο Τσι Μινχ Σοσιαλιστική πολιτική Εθνικισμός |
Πολιτικό σύστημα Βιετνάμ Πολιτικά κόμματα Εκλογές |
Το ΚΚΒ έχει ως βάση στην οργάνωσή του τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, αρχή εμπνευσμένη από τον Ρώσο μαρξιστή επαναστάτη Βλαντίμιρ Λένιν. Ο υψηλότερος θεσμός του κόμματος είναι το Εθνικό Κογκρέσο,[2] το οποίο επιλέγει την Κεντρική Επιτροπή. Η Κεντρική Επιτροπή είναι το ανώτατο όργανο σχετικά με τα θέματα του κόμματος. Μετά από σύγκληση στο Κογκρέσο, επιλέγεται το Πολιτικό Γραφείο και η Γραμματεία, εκ των οποίων επιλέγεται και ο Γενικός Γραμματέας, ο ανώτατος τίτλος του κόμματος.[3] Το Πολιτικό Γραφείο στο ενδιάμεσο αναλαμβάνει κάποιες υποθέσεις, αλλά πρέπει να συπίμπτουν με τις θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής.[2] Το 2017, το 12ο Πολιτικό Γραφείο είχε 19 μέλη. Ο τρέχων Γενικός Γραμματέας είναι ο Νγκουγιέν Φου Τρονγκ, του οποίου ο πλήρης τίτλος είναι Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής και Γραμματέας Κεντρικής Στρατιωτικής Λειτουργίας.
Η ιδελογία του κόμματος είναι ο κομμουνισμός και συμμετέχει κανονικά στην ετήσια Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων. To κόμμα επίσης υποστηρίζει τον λεγόμενο «σοσιαλιστικό προσανατολισμό της οικονομίας», θεωρία του Χο Τσι Μινχ, η οποία συνδυάζει μαρξισμό-λενινισμο, βιετναμέζικη φιλοσοφία, ιδέες από τη Γαλλική Επανάσταση και, τέλος, προσωπικά πιστέυω του Χο Τσι Μινχ.[4] Το κόμμα εφάρμοζε τη σχεδιασμένη οικονομία, μέχρι και το 1986, όπου έγιναν μεταρρυθμίσεις, γνωστές και ως Ντόι Μόι.[5] Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, συμπορεύθηκε με τη Σοβιετική Ένωση.
Αναφορές
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Kolko 1994, σελ. 27.
- ↑ 2,0 2,1 Van & Cooper 1983, σελ. 56.
- ↑ Taylor 2004, σελ. 43.
- ↑ Government of Vietnam (system).
- ↑ Fawthrop 2018.
Πηγές
Επεξεργασία- Kolko, Gabriel (1994). Anatomy of a War: Vietnam, the United States, and the Modern Historical Experience. New Press. ISBN 9781565842182.
- Van, Canh Nguyen· Cooper, Earle (1983). Vietnam under Communism, 1975–1982. Hoover Press. ISBN 9780817978518.
- Leifer, Michael (1994). Dictionary of the Modern Politics of South-East Asia. Taylor & Francis. ISBN 9780415042192.
- «Political system». Government of the Socialist Republic of Vietnam. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2012.
- Fawthrop, Tom (17 December 2018). «Sons of Revolution: Vietnam's New Protest Movement». The Diplomat. https://thediplomat.com/2018/12/sons-of-revolution-vietnams-new-protest-movement/. Ανακτήθηκε στις 17 December 2018.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία