Κοστόβαρος

1ος σύζυγος της Σαλώμης Α΄

Ο Κοστόβαρος Α΄ (λατινικά: Costobarus) ήταν φίλος του Ηρώδη του Μέγα, ο οποίος τον έκανε κυβερνήτη της Ιδουμαίας και ο οποίος νυμφεύτηκε την αδελφή του, Σαλώμη Α΄.

Κοστόβαρος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση0ος αιώνας π.Χ. ή 70 π.Χ. (περίπου)
Θάνατος28 π.Χ.
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣαλώμη Α΄[1]
ΤέκναΒερενίκη (κόρη της Σαλώμης Α΄)[1]
Αντίπατρος Δ΄[2]
ΟικογένειαΗρωδιανή Δυναστεία[3]

Ο Κοστόβαρος Β΄ και ο αδελφός του, Σαούλ, μάλλον ήταν εγγονοί του του Κοστόβαρου Α΄.

Κοστόβαρος Α΄, σύζυγος της Σαλώμης Α΄

Επεξεργασία

Ο Κοστόβαρος ήταν οικείος φίλος του Ηρώδη Α΄, όταν εκείνος ανερχόταν στην εξουσία. Όταν το 37 π.Χ. η Ιερουσαλήμ συνθηκολόγησε με τον Μάρκο Αντώνιο, που είχε εκστρατεύσει εναντίον της, και ο Ηρώδης Α΄ συνθηκολόγησε με τον Αντίγονο Β΄ της Ιουδαίας, ο Κοστόβαρος έλεγχε τις εξόδους από την πόλη. Τότε περίπου ο Μ. Αντώνιος διόρισε τον Ηρώδη ως τετράρχη της Ιουδαίας και ο Ηρώδης με τη σειρά του όρισε τον Κοστόβαρο ως κυβερνήτη της Ιδουμαίας και της Γάζας. Περί το 34 π.Χ. ο Ηρώδης πάντρεψε την αδελφή του Σαλώμη Α΄ με τον Κοστόβαρο.

Ο Κοστόβαρος δέχθηκε με χαρά αυτή την εύνοια, που ήταν πιο πολύ από ό,τι περίμενε. Καταγόταν από ευγενή και ιερατική οικογένεια της Ιδουμαίας. Έτσι είχε τις φιλοδοξίες του πάντα προς την περιοχή αυτή. Όταν αυτό έγινε, έπαυσε να είναι "άνθρωπος του Ηρώδη". Ήταν δυσαρεστημένος, που ο Ιωάννης Υρκανός (πρόπαππος του Αντίγονου Β΄) είχε κάνει τους Ιδουμαίους να υιοθετήσουν τις εβραϊκές συνήθειες και νόμους. Ο Κοστόβαρος δεν σκεπτόταν σωστό για τον ίδιο να εκτελεί τις εντολές του Ηρώδη, ή ότι οι Ιδουμαίοι πρέπει να τις υπακούσουν. Είχε τη φιλοδοξία να κυβερνήσει την Ιδουμαία για τον εαυτό του και να επιτύχει περισσότερα πράγματα. Αυτή η διάθεσή του τον οδήγησε να κάνει τρεις ενέργεις, που εξόργισαν τον Ηρώδη, ο οποίος τελικά τον εκτέλεσε.

Η πρώτη του παράβαση που έγινε γνωστή είναι ότι προσέγγισε την Κλεοπάτρα Ζ΄ της Αιγύπτου και της ζήτησε, ο Μ. Αντώνιος να μεταφέρει την Ιδουμαία σε αυτήν, καθώς "ανήκε πάντα στους προγόνους της". Ο Κοστόβαρος ήταν έτοιμος να μεταβιβάσει την υποτέλειά του σε αυτήν και μετά ήλπιζε να γίνει κυβερνήτης της. Η Κλεοπάτρα το ζήτησε, αλλά ο Αντώνιος αρνήθηκε. Μόλις ο Ηρώδης το ανακάλυψε, θέλησε να τον σκοτώσει, αλλά η αδελφή του και η μητέρα του τον απέτρεψαν. Στο τέλος ο Ηρώδης τον συγχώρησε για την πράξη του, αλλά από τότε δεν τον εμπιστευόταν.

Το επόμενο γεγονός ήταν μέρος του διαζυγίου, που η Σαλώμη ζήτησε από τον Κοστόβαρο. Το 27-26 π.Χ. αυτή εξέδωσε γραπτή ακύρωση του γάμου τους, σύμφωνα όμως με τον εβραϊκό νόμο, ο άνδρας μπορούσε να το κάνει αυτό, όχι η γυναίκα. Η Σαλώμη είπε, ότι το έκανε λόγω πίστης προς τον Ηρώδη και τον πληροφόρησε ότι ο Κοστόβαρος θα διέφευγε από τη χώρα με την παρέα τού Φερόρα (αδελφού του Ηρώδη). Ο Φερόρας είχε πέσει στη δυσμένεια του Ηρώδη, διότι ο βασιλιάς, αν και είχε κανονίσει τον γάμο τού Φερόρα, αυτός αρνήθηκε λόγω του ενθουσιασμού του με μία δούλα.

Τότε η Σαλώμη αποκάλυψε μία ακόμη παράβαση, που είχε γίνει πριν από τις άλλες: ο Κοστόβαρος προστάτευε, εδώ και 12 έτη, τους γιους του Μπάμπα, εχθρούς του Ηρώδη. Πράγματι, όταν ο Κοστόβαρος φρουρούσε τις εξόδους της Ιερουσαλήμ το 37 π.Χ., ο Μπάμπα και η οικογένειά του ήταν από αυτούς που ο Ηρώδης ήθελε να κρατήσει. Όμως ο Κοστόβαρος τους έκρυψε στην ιδιοκτησία του, καθώς ήταν δημοφιλείς. Έπειτα αρνήθηκε ότι τους ήξερε. Όταν λοιπόν ο Ηρώδης πληροφορήθηκε όλα αυτά, έστειλε αξιωματικούς στο μέρος που αναφέρθηκε ότι έμεναν και τους σκότωσε μαζί με όσους είχαν κατηγορηθεί με αυτούς. Έτσι ο Κοστόβαρος εκτελέστηκε το 27-26 π.Χ.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Ο Κοστόβαρος Α΄ νυμφεύτηκε τη Σαλώμη Α΄, κόρη του Αντίπατρου του Ιδουμαίου και είχε τέκνα:

  • Αντίπατρος Γ΄, νυμφεύτηκε την Κύπρο Β΄, κόρη του Ηρώδη Α΄ του Μεγάλου και είχε τέκνα:
    • Κοστόβαρος Β΄.
    • Σαούλ(ος)/Σαύλος.
    • Κύπρος Γ΄, παντρεύτηκε τον Αλεξά Χεκλία Α΄ θησαυροφύλακα του Ναού.
  • Βερενίκη, παντρεύτηκε πρώτα τον Αριστόβουλο διάδοχο της Ιουδαίας και μετά τον Θευδίωνα, αδελφό της Δωρίδας (1ης συζύγου του Ηρώδη Α΄).

Κοστόβαρος Β΄, αδελφός του Σαούλ

Επεξεργασία

Αν και ο Ιώσηπος δεν αναφέρει τους γονείς τους, το όνομα δηλώνει ότι ο πάππος τους θα ήταν ο Κοστόβαρος, 2ος σύζυγος της Σαλώμης (αδελφής του Ηρώδη Α΄). Το όνομα είναι ασύνηθες και στα έργα του Ιωσήπου υπάρχουν μόνο αυτοί οι δύο. Οι δύο τους πρέπει να είναι τέκνα του Αντίπατρου Γ΄, γιου του Κοστόβαρου Α΄.

Ο Κοστόβαρος Β΄ και ο Σαούλ ήταν συγγενείς του Αντίπα (γιου του Αλεξά Χελκία Α΄) και του Ηρώδη Αγρίππα Β΄. Ο Αντίπας ήταν ανιψιός τους: ήταν γιος του Αλεξά Χελκία Α΄, που είχε νυμφευτεί την Κύπρο Δ΄, αδελφή των Κοστόβαρου Β΄ και Σαούλ. Ο Ηρώδης Αγρίππας Β΄ ήταν γιος του εξαδέλφου τους Ηρώδη Αγρίππα Α΄, καθώς ο τελευταίος ήταν γιος τη Βερενίκης, αδελφής του πατέρα τους Αντιπάτρου.

Όταν άρχισε να δυναμώνει η εβραϊκή εξέγερση εναντίον της Ρωμαϊκής κυριαρχίας, ο Κοστόβαρος Β΄, ο Σαούλ και ο Αντίπας ζήτησαν από τον Αγρίππα Β΄ να στείλει βοήθεια για να αποτρέψει την επικείμενη εξέγερση. Τα δύο αδέλφια δραστηριοποιήθηκαν εναντίον των ανταρτών. Όμως μετά τη μάχη του Μπεθ-χορόν (25 Νοεμβρίου 66 μ.Χ.), όπου οι Εβραίοι αντάρτες νίκησαν τον Ρωμαίο στρατηγό Κέστιο, οι τρεις τους πολιορκήθηκαν στο ανάκτορο. Έπειτα οι Κοστόβαρος και Σαούλ διέφυγαν από την Ιερουσαλήμ και επανενώθηκαν με τον Κέστιο. Αυτός τους έστειλε στον Αυτοκράτορα Νέρωνα, στην Αχαΐας της Ελλάδας. Αλλά ο Αντίπας, που είχε μείνει στην Ιερουσαλήμ, συνελήφθη από τους αντάρτες και στη φυλακή δολοφονήθηκε από τον Ιωάννη μπεν Ντόρκους/Ταμπιθά, ο οποίος εκτέλεσε εντολή των ζηλωτών.

Υπάρχει μία περιθωριακή θεωρία, ότι ο Σαούλ στα έργα του Ιώσηπου είναι ο Σαούλ της Καινής Διαθήκης. Σύμφωνα με αυτήν, οι αναφορές του Παύλου στις Πράξεις των Αποστόλων και στην Επιστολή του Παύλου, πιστεύεται ότι αποκαλύπτουν συνδέσεις με τη βασιλική δυναστεία τού Ηρώδη. Έτσι στις Πράξεις ο Σαούλ αναφέρεται σε έναν κατάλογο Χριστιανών προφητών και διδασκάλων, ακολούθων του Μαναέν, ο οποίος "μεγάλωσε μαζί με τον Ηρώδη τον τετράρχη", όμως η φράση δεν συνδέει τον Σαούλ με τον Μαναέν ή τον Ηρώδη. Επίσης στην Προς Ρωμαίους Επιστολή, στο τελευταίο κεφάλαιο, ο Παύλος στέλνει χαιρετισμούς σε κάποιον Ηρωδίωνα (όνομα όχι κοινό στον αρχαίο κόσμο), που τον αποκαλεί συγγενή και ο Παύλος αναφέρεται σε μερικούς άλλους ως συγγενείς στο ίδιο κεφάλαιο. Η έννοια πιθανόν να σημαίνει απλά ότι ο Ηρωδίωνας είναι επίσης Εβραίος (και οι συγγενείς είναι απλά Εβραίοι). Αν ήταν μέλος της Ηρωδιανής δυναστείας, ο Σαούλ θα ήταν Ρωμαίος πολίτης. Η συμπεριφορά του, η οποία είχε κάνει ζημιά στην Εκκλησία πριν τη μεταστροφή του, μπορεί να θεωρηθεί ότι θυμίζει αυτή των Κοστομπάρ και Σαούλ, που "όταν ήταν παράνομοι, λεηλατούσαν όσους ήταν πιο αδύναμοί τους". Ωστόσο η αφήγηση του Ιώσηπου είναι κατά δεκαετίες προγενέστερη της μεταστροφής του Παύλου στον Χριστιανισμό.

Γενεαλογία του Οίκου του Κοστόβαρου

Επεξεργασία
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1.Ιωσήφ Α΄
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αντίπατρος ο Ιδουμαίος
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
3.Αλεξάς Α΄ Καλέας
 
Σαλώμη Α΄
ΗΡΩΔΙΑΝΗ ΔΥΝ.
 
2.Κοστόβαρος Α΄
κυβ. της Ιδουμαίας
ΟΙΚΟΣ ΚΟΣΤΟΒΑΡΟΥ
 
 
 
 
 
Ηρώδης ο Μέγας
βασ. της Ιουδαίας
σύζ.2.Μαριάμνη Α΄ των Ασμοναίων
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
κόρη
 
Αλεξάς Β΄ Καλέας
 
(2) Κύπρος Β΄
 
Αντίπατρος Γ΄
 
Βερενίκη
 
(2) Αριστόβουλος Δ΄
διάδοχος της Ιουδαίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλεξάς Χελκίας Α΄
θησαυροφύλακας του Ναού
 
Κύπρος Δ΄
 
Κοστόβαρος Β΄
 
Σαούλ
 
Ηρώδης Αγρίππας Α΄
βασ. της Ιουδαίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αρχέλαος Ιούλιος
 
Αντίπας
θησαυροφύλακας του Δημόσιου Ταμείου
 
Κύπρος Ε΄
σύζ. Αλεξάς Χελκίας Β΄
 
 
 
 
 
Ηρώδης Αγρίππας Β΄
βασ. της Ιουδαίας

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 «Береника» (Ρωσικά)
  2. Felix Stähelin: «Antipatros 20b» (Γερμανικά) 1918.
  3. Ανακτήθηκε στις 27  Ιουλίου 2019.
  • Flavius, Josephus (77 CE); Thackery, H. StJ. (1989). The Jewish war (Loeb Classical Library ed.). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 0 674 99223 7.
  • Flavius, Josephus (93 CE); Marcus, Ralph; Wikgren, Allen (1990). Jewish Antiquities (Loeb Classical Library ed.). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 0 674 99451 5.